Dat baby's in het begin af en toe scheel kijken komt doordat de oogspieren nog in ontwikkeling zijn. Tot de leeftijd van 6 maanden is het normaal dat een baby zo nu en dan scheel kijkt.
Pasgeboren baby's tot 6 maanden kijken vaak scheel; de beide ogen werken nog niet zo goed samen. Dit is helemaal niet erg, vrij normaal zelfs. Maar de oogstand moet wel regelmatig recht zijn. De baby mag niet de gehele dag scheel kijken; in dat geval moet het kind door de oogarts onderzocht worden.
Scheel kijken
Zolang je baby nog niet scherp kan zien, kijkt hij af en toe behoorlijk scheel. Beide ogen gaan hun eigen gang want er is nog geen samenwerking. Dit heeft niets te maken met het echte scheelzien. Meestal verdwijnt het rond 3 à 6 maanden.
Bij een deel van de kinderen die scheel zien, zal vroeg of laat de oogstand 'rechtgezet' moeten worden. De operatie vindt plaats in dagbehandeling onder algehele narcose. Tijdens de operatie worden de oogspieren die aan de buitenkant van de oogbol vastzitten, verzwakt of versterkt door ze te verplaatsen of verkorten.
Soms wordt het scheelzien hiervan minder erg, soms erger. Meestal zijn er een of meerdere oogspieroperaties nodig om de oogstand te verbeteren. Het is ook mogelijk dat de ogen jarenlang recht blijven staan, maar later weer geleidelijk gaan afwijken.
Behandeling van scheelzien
Dit gebeurt door het oog af te plakken. Hoe eerder hiermee begonnen wordt, hoe beter de gezichtsscherpte ontwikkeld kan worden. Verder kan scheelzien in sommige gevallen geheel of gedeeltelijk behandeld worden met een bril. Ook kunnen oefeningen voor de oogspieren verbetering geven.
Een andere oorzaak zijn te korte, te lange of niet goed functionerende oogspieren. Daarnaast speelt erfelijkheid vaak een rol in het ontstaan van scheelzien. Soms gaat scheelzien samen met een andere oogaandoening. Ook te vroeg geboren kinderen hebben een grotere kans scheel te gaan kijken.
Het is mogelijk dat de afwijking al langere tijd bestaat en dat er sprake is van een lui oog. Iemand die scheel kijkt, ziet geen diepte. Hierdoor kan het moeite hebben met afstanden en dieptes inschatten. De meeste mensen leren vanzelf hoe ze hiermee moeten omgaan.
Als scheelzien zich pas op volwassen leeftijd ontwikkelt, zal de getroffen persoon dubbel zien. De hersenen van volwassenen zijn immers al ontwikkeld voor het zicht. Dit betekent dat problemen gelinkt aan amblyopie, d.w.z. dat de hersenen signalen van het oog negeert, zich niet uiten bij volwassenen die scheelzien.
Gevolgen van scheelzien: kinderen en volwassenen
De gevolgen van scheelzien kunnen, afhankelijk van de leeftijd, bestaan uit dubbelzien (wanneer beide ogen niet op hetzelfde punt gericht staan) of het ontwikkelen van een lui oog (m.n. op kinderleeftijd).
Wat hij of zij dan ziet is al zoveel, dat hij of zij de ogen afwendt om eerst deze nieuwe indrukken te gaan verwerken. Wanneer uw baby u nog helemaal niet wil aankijken, heeft het al genoeg aan het verwerken van indrukken die het opdoet met oppakken, voeden en knuffelen.
Symptomen lui oog
Verminderd zicht, meestal aan één oog; Soms moeilijk diepte kunnen zien; Soms loensen of scheel kijken.
Bij latent scheelzien hebben de ogen de neiging tot scheelzien maar is dit niet zichtbaar. Pas bij vermoeidheid of ziekte kan dit worden opgemerkt omdat het moeite kost om de ogen recht te houden. Latent scheelzien komt op alle leeftijden voor.
Het luie oog is het oog waar uw kind niet mee kijkt. Het luie oog werkt wel, maar de hersenen van uw kind kiezen ervoor om alleen met het goede oog te kijken. Als uw kind het luie oog lang niet gebruikt, wordt het steeds moeilijker om met het luie oog nog goed te zien.
Scheelzien is een afwijking van de stand van de ogen, waarbij de ogen niet op het zelfde punt gericht zijn. Er zijn verschillende vormen van scheelzien. Het ontstaat meestal op de kinderleeftijd, maar kan ook bij volwassenen optreden.
Bij de operatie wordt een opening gemaakt in het vlies van het oogwit. De oogspier wordt losgemaakt van de oogbol en op een andere plek weer vastgemaakt. Soms wordt er een stukje uit de spier gehaald. Dit gebeurt bij meerdere spieren aan één of aan beide ogen.
Scheelzien (strabismus) is een afwijking van de stand van de ogen, waarbij de ogen niet op hetzelfde punt gericht zijn. De aandoening ontstaat meestal op kinderleeftijd, maar kan ook bij volwassenen optreden. Scheelzien komt voor bij 2-5% van de kinderen.
Oorzaken van scheelzien kunnen een hoge mate van verziendheid, een hoge mate van bijziendheid, te lange oogspieren of erfelijkheid zijn.
Symptomatisch kan dubbelzien behandeld worden met speciale Fresnell-plak-prismas op een bril of in het uiterste geval door één oog af te dekken. Sommige vormen van dubbelzien gaan vanzelf over, andere wisselen erg door de onderliggende oorzaak, zoals bij de ziekte van Graves.
Bel direct uw huisarts of de huisartsenpost als u opeens dubbel ziet. Dubbelzien kan komen door bijvoorbeeld een beroerte, druk op een zenuw of een zenuwziekte. Het kan zijn dat u snel behandeld moet worden door een oogarts of neuroloog. Ook bij scheelzien en staar kunt u dubbel zien.
Wanneer de ogen in verschillende richtingen kijken, wordt dit loensen of scheelzien genoemd. Deze aandoening kan zorgen voor wazig en dubbel zicht en een lui oog.
De operatie duurt ongeveer een uur, afhankelijk van het aantal te opereren oogspieren.
Ieder oog maakt bij het kijken een beeld. Zo is er een linker- en een rechterbeeld. De hersenen brengen dit samen tot 1 beeld. Dit noemen we fuseren.