Gordelroos gaat meestal na 1 tot 2 weken vanzelf over. Daarna blijft de huid nog een paar weken vlekkerig. Gordelroos geeft meestal geen littekens. Als u gekrabd heeft, kunt u wel littekens krijgen.
Een volwassene met gordelroos die zich goed voelt, kan gewoon werken. Werk je in de zorg, met mensen die ernstig ziek zijn of lage weerstand hebben? Dan moet je eerst overleggen met de werkgever voor je weer gaat werken.
Om direct duidelijkheid te scheppen: stress kan geen gordelroos veroorzaken. Je hebt het virus bij je doordat je ooit waterpokken hebt gehad. Wel kan stress het virus weer activeren. Stress heeft veel invloed op je afweersysteem en juist dat heb je hard nodig als je gordelroos hebt.
Is gordelroos besmettelijk? Ja, het vocht van de blaasjes bij gordelroos bevat het waterpokkenvirus en is zeer besmettelijk. Nadat de blaasjes helemaal zijn ingedroogd, en korstjes hebben gekregen, zijn deze niet meer besmettelijk.
Gordelroos veroorzaakt jeukende blaasjes op de huid en in sommige gevallen ook tintelingen en brandende pijn. De blaasjes zitten aan één kant van het lichaam. Na 10 tot 14 dagen drogen deze in tot korstjes. De meeste mensen worden helemaal beter, maar sommigen houden last van tintelingen of pijn.
Voordat de uitslag verschijnt kunnen er vroege symptomen zijn zoals hoofdpijn, vermoeidheid en algehele malaise. Op de huid ontwikkelt zich een pijnlijke plek met een brandend gevoel of pijnscheuten met tinteling en jeuk. De pijnlijke plek gaat gepaard met rode huiduitslag.
Een behandeling met medicijnen is meestal niet nodig bij gordelroos. Het gaat meestal vanzelf over. Op de blaasjes kunt u zinkzalf smeren of een neutrale zalf als: koelzalf, cetomacrogolzalf of lanettezalf. Tegen de pijn kunt u zo nodig paracetamol gebruiken.
Meestal wordt de pijn na één tot twee weken minder. Het kan soms wel tot twaalf weken duren voordat de pijn helemaal verdwenen is. Meestal blijft de pijn dan definitief weg. In een enkel geval komt de pijn na een maand of drie toch weer terug.
Bij heftige gordelroospijn is het pijnmedicijn van eerste keus: amitriptyline. Bij gordelroos werken pijnmedicijnen als paracetamol, ibuprofen, diclofenac of naproxen minder goed of niet. Gebruik bij gordelroos geen ibuprofen, diclofenac of naproxen, vanwege de kans op ernstige bijwerkingen.
Behandeling gordelroos
In veel gevallen krijgt u een antivirusmiddel, vitamine B-complex en pijnstillers voorgeschreven. Tegen de jeuk krijgt u meestal een poeder of een zalf.
U kunt wel veel pijn hebben tijdens en na de infectie. Bij mensen met een verminderde weerstand verloopt gordelroos vaak ernstiger en kunnen er wel littekens achterblijven. Er kunnen complicaties optreden, zoals een longontsteking, ontsteking aan het hart of de darmen, of hersenvliesontsteking.
Na genezing van de blaasjes en de huiduitslag kunnen de pijnklachten in hetzelfde gebied (en soms wat omringende gebieden) blijven bestaan. Dit wordt postherpetische neuralgie genoemd. De pijnklachten worden door patiënten vaak omschreven als hevige, scherpe, schietende, zeurende, brandende of jeukende pijn.
Gordelroos treedt meestal één keer in een mensenleven op, maar kan meerdere malen bij dezelfde persoon optreden, al komt dat bij verder gezonde mensen zelden voor.
Soms kan de huidafwijking zich uitbreiden over het hele lichaam. Dan voelt de huid pijnlijk aan en vaak gaat dit gepaard met koorts. Dit komt echter zelden voor. Voordat gordelroos zichtbaar wordt, kan uw huid op die plaats al gevoelig zijn.
Iemand met corona verspreidt waarschijnlijk het meeste virus: vanaf 2 dagen voordat de klachten begonnen. tot 5 dagen nadat de klachten begonnen.
Bij gordelroos zit de huiduitslag altijd aan één kant van uw lichaam. En vaak is de uitslag ook beperkt tot één lichaamsdeel. Meestal zit het op: Uw romp (50%).
Welke medicijnen worden gebruikt bij gordelroos? Antivirale middelen remmen de groei van het virus dat de gordelroos veroorzaakt. Hierdoor zullen de klachten afnemen. Voorbeelden zijn aciclovir, famciclovir en valaciclovir.
Gordelroos kan blijvende schade aan de zenuw aanrichten.
Oorzaken Circa 5 tot 10% van de patiënten blijft na een gordelroosinfectie chronisch zenuwpijn ervaren (ondanks genezing van de blaasjes en huiduitslag). Het virus heeft dan chronische schade aan de zenuw/zenuwknoop aangericht.
Besmettingsweg: slijmvliescontact met blaasjesvocht. Incubatietijd: geen (het betreft een reactivatie). Besmettelijke periode: blaasjes zijn tot ze zijn ingedroogd besmettelijk leidende tot waterpokken bij personen die nog geen waterpokken hebben gehad. Symptomen: blaasjes in groepjes bij elkaar (dermatomen).
Iemand kan nadat de ziekteverschijnselen zijn verdwenen last houden van (zenuw)pijn en tintelingen op de aangedane plek. Soms geeft gordelroos alleen jeuk en pijn, zonder vlekjes of blaasjes.
Voordat gordelroos zichtbaar wordt, kan uw huid op die plaats al gevoelig zijn. Ook kunt u zich ziek voelen met hoofdpijn en koorts. Na een paar dagen ontstaan rode pukkels. Hierin komen blaasjes of blaren.
Hoewel veel mensen denken dat gordelroos en netelroos hetzelfde zijn (door hun vergelijkbare naam en de pijn die ze geven), is dit niet het geval. De oorzaak van de twee huidaandoeningen verschilt namelijk: netelroos wordt veroorzaakt door een allergische reactie, terwijl gordelroos ontstaat door een virus.
Wondroos is niet hetzelfde als gordelroos. Gordelroos is namelijk een virusinfectie, terwijl wondroos een bacteriële infectie is. Het verschil zit hem dus in de veroorzaker van de aandoeningen. De huiduitslag lijkt echter wel veel op elkaar, waardoor het moeilijk kan zijn om de aandoeningen van elkaar te onderscheiden.