Met twee vingers voelen we als verloskundige hoe ver je baarmoedermond geopend is. Hieronder volgt een afbeelding van een schematisch overzicht, in fruit, wat wij dan precies voelen en in welke cm's we dit kunnen classificeren. Wanneer je 10cm ontsluiting hebt, is je lijf klaar voor de geboorte van je kindje.
Je dokter of verloskundige zal regelmatig controleren hoeveel centimeter je al verstreken bent door middel van een vaginaal onderzoek. Je kan dit zelf niet controleren, en je hoeft je er ook geen zorgen over te maken.
Techniek van het inwendig onderzoek:
Bij het inwendig onderzoek gaat de verloskundige met haar wijs- en middelvinger de vagina in. Zij gaat dan op zoek naar de baarmoedermond om te voelen of die al dan niet verstreken is en of er al ontsluiting is.
Je kunt al weken van tevoren 2-3 cm ontsluiting hebben zonder dat je echt weeën hebt, vaak heb je wel last gehad van voorweeën. Als de bevalling dan echt begint heb je al een voorsprong en hoef je die eerste 4 cm, die bij het eerste kindje soms zo lang duren, niet meer te gaan.
De pijn tijdens de bevalling neemt meestal toe als de ontsluiting vordering laat zien. Het is in deze fase vaak te voelen in de onderbuik, de onderrug of soms richting de bovenbenen. Ook de pijn tijdens het persen verschilt per persoon. De meesten vinden het een opluchting en prettig om actief aan het werk te gaan.
Strippen. Een andere mogelijkheid om de bevalling zonder inleiding op gang te brengen is 'strippen'. De verloskundige of gynaecoloog maakt dan met de vingers tijdens het toucher de baarmoedermond los van de vliezen. Dit kan pijnlijk zijn.
Vooral in de midden- en laatste fase is de pijn goed te voelen. In de uitdrijvingsfase (tijdens het persen) is de pijn vaak het hevigst. Meestal is de pijn het meest in de buik te voelen, maar ook in de rug en de benen kan pijn gevoeld worden. Na de geboorte van de baby neemt de pijn zeer sterk af.
In geval van een thuisbevalling bellen we bij 5-6 centimeter ontsluiting de kraamverzorgster die ons komt ondersteunen bij de bevalling. Ga je poliklinisch bevallen dan gaan we bij 5-6 centimeter ontsluiting richting het ziekenhuis. De eerste vijf centimeter zijn voor de meeste vrouwen goed te doen.
De middenfase wordt gekenmerkt door het vlotter vorderen van de ontsluiting en het sterker worden van de weeën. De weeën komen korter na elkaar. Ongeveer om de 4-5 minuten in het begin van deze fase en om de 2-3 minuten later in deze fase.
Hoe herken je echte weeën? Een belangrijke aanwijzing dat de bevalling eraan zit te komen, zijn regelmatige samentrekkingen van de baarmoeder. In het begin voelen deze vroege weeën aan als menstruatiekramp of pijn in de onderrug die komt en gaat met tussenpozen van 20 tot 30 minuten.
Hoe voelt indalen? Het is goed mogelijk dat je niks merkt van het indalen van je baby, omdat het geleidelijk aan gebeurt. Soms kan het echter ook resulteren in harde buiken of indalingsweeën. Dat voelt als een trekkende of stekende pijn in je liezen of krampen in je onderbuik.
Het ontsluiten duurt gemiddeld voor een eerste bevalling tussen de 10 en 16 uur, maar dat verschilt natuurlijk heel erg per vrouw.
Als je dat soort weeën hebt vordert de ontsluiting gemiddeld met 1 centimeter per uur. Maar vaak pas als de eerste 4 centimeter al behaald zijn. De eerste 4 centimeter zijn bij een eerste kindje heel onvoorspelbaar. Soms duurt het dagen, soms is het in een paar uurtjes gepiept.
De baarmoederhals wordt week, er ontstaat soms al wat ontsluiting en waardoor je je slijmprop verliest,die in de baarmoederhals zit. Ben je zwanger van je tweede of derde kindje, dan kan dit gerommel zomaar voor 3 cm ontsluiting zorgen!
1 cm ontsluiting
De weeën zijn in deze fase nog goed te doen. Ze komen nog onregelmatig, zijn licht en er zit veel tijd tussen. Je kan jezelf afleiden door een beetje rond te wandelen of kleine dingen in huis te doen.
Het komt regelmatig voor dat vrouwen al weken voor de bevalling last hebben van voorweeën. Deze voorweeën komen vooral 's nachts omdat de baarmoeder dan het meest actief is. Je voelt je baarmoeder hard worden, ze zijn ook wel wat pijnlijk, nog niet zo erg als ontsluitingsweeën, maar pijnloos zijn ze zeker niet.
Bewegen is altijd goed, zowel in de zwangerschap als tijdens de bevalling. Tijdens de bevalling kan bewegen er zelfs voor zorgen dat de bevalling sneller gaat. Ga om de bevalling op te wekken wandelen, fietsen of zet een feel good muziekje op en ga lekker dansen. Ook heel goed voor de gelukshormonen!
"Een vaginale geboorte is niet voor alle vrouwen geschikt. We moeten af van het automatisme van de vaginale bevalling", zegt kersvers hoogleraar gynaecologie Bas Veersema in "Nieuwe Feiten" op Radio 1. "Het lichaam van een vrouw is eigenlijk steeds minder geschikt geworden om een kind te baren".
Ontsluiting is het opengaan van je baarmoedermond, zodat je kindje geboren kan worden. Dit gaat centimeter voor centimeter en bij 10 cm heb je volledige ontsluiting. Om ontsluiting te krijgen heb je weeën nodig. Een wee is een samentrekking van de baarmoederspieren.
Probeer zo min mogelijk te gaan zitten wachten en zorg voor een beetje afleiding. Ga eens lekker bij een vriendin koffie drinken of maak nog een mooi fotoboek. Misschien ben je wel bang dat wanneer je net van huis weg bent de bevalling begint. Het is echt niet nodig om daarvoor thuis te blijven.
De eerste uren van de bevalling beweegt de baby vaak tussen de weeën door. Dit kan pijnlijk zijn. Het bewegen van het kindje maakt het je soms moeilijk om te ontspannen.
Een harde buik voelt als een gespannen gevoel in je buik: je voelt letterlijk dat je baarmoeder zich samentrekt. Dat kan volgens sommige vrouwen een beetje voelen alsof er een harde bal in je buik zit of als krampen. Meestal begint het harde gevoel boven in je buik, waarna het langzaam naar beneden trekt.
Een lotusgeboorte, ook wel lotusbevalling genoemd: steeds vaker gehoord in het land. Maar wat is het eigenlijk? Het is de baby verbonden laten aan de placenta totdat de navelstreng vanzelf loslaat. Dit heeft bij ons 6 dagen geduurd, maar meestal laat de navelstreng wel wat eerder los – op dag 3,4 zo.
Ademhalen tijdens de bevalling
Bij scherpe weeën en wanneer je nog niet mag persen, start je met puffen (roosademhaling). Je ademt in één keer goed in door de neus en in twee keer uit door de mond, gevolgd door één lange uitademing waarmee je je longen leegmaakt.
Je kunt een trap in de ballen niet vergelijken met een bevalling. Toen bloggers van Asapscience het besloten uit te zoeken, kwamen ze er al snel achter dat er helemaal niet zoiets als een standaardmaat voor pijn bestaat.