Probeer het gedrag te negeren en corrigeren waar nodig. Straf jouw kat niet tijdens ongewenst gedrag, maar laat op andere manieren merken dat je het niet fijn vindt. Deze vorm met trainen wordt negatieve bekrachtiging. De kern van negatieve bekrachtiging is dat je iets leuks weghaalt bij gedraging.
De regel is namelijk dat een kitten nooit gestraft mag worden! Een kitten of een volwassen kat begrijpt straf niet. Straffen is een menselijke reactie uit boosheid of frustratie. Bijvoorbeeld: u straft uw kitten omdat hij aan de bank krabt.
Anders dan veel mensen denken, pakt ze hierbij niet het nekvel beet. Ze omsluit namelijk het hele nekje met haar bek. Wordt een kat echt in het nekvel gepakt, dan is dit uiterst pijnlijk voor haar. Gebruik deze manier van oppakken dus niet.
Om je kat beter te laten luisteren, kun je gaan trainen met het geven van opdrachten. Je ontdekt al snel of je kat hiervoor openstaat en dit misschien zelfs heel leuk vindt om te doen. Er zijn zelfs katten die trucjes doen naar aanleiding van commando's, zoals het geven van een pootje of omrollen.
Is je kat koppig en wil hij maar niet geknuffeld worden? Dan is de kans groot dat je viervoeter boos op je is. Dit is waarom. Mensen kunnen ook weleens geïrriteerd zijn wanneer ze zijn gekwetst, maar katten blijven blijkbaar langer met deze gevoelens rondlopen.
Je kat miauwt veel om aandacht te vragen
Dan hebben ze vrij snel in de gaten dat miauwen wat oplevert en wordt het aangeleerd gedrag. Je kat kan gaan miauwen uit verveling, hij wil dan aandacht van je of spelen. Er zijn katten die dan juist 's nachts veel miauwen.
Katten worden over het algemeen beschouwd als onafhankelijke dieren die gerust een tijdje alleen kunnen zijn. Maar na een langere vakantie lijken veel katten echt beledigd te zijn. In plaats van naar de deur te rennen en hun baasje te begroeten, wenden ze zich af. Ze laten zich niet aaien en willen ook niet spelen.
Katten (en andere dieren) houden van routine. Als jij lief bent voor je kat, hem aandacht geeft en hem knuffelt, voelen ze zich veilig in de omgeving die jij voor hem gecreëerd hebt. Zorg dat je tijd met je kat besteedt door hem bijvoorbeeld een lange aai of kambeurt te geven. Hierdoor wordt je kat relaxed en jij ook!
In het wetenschappelijk tijdschrift 'Behavioural Processes' lieten psychologen van de Kyoto Universiteit in Japan zien dat katten, net zoals honden, een episodisch geheugen hebben. Dat wil zeggen dat ze heel goed specifieke gebeurtenissen kunnen onthouden, bijvoorbeeld een verjaardagsfeest of een ongeluk.
Als je wilt weten waarom je kat bijt, is het belangrijk om te begrijpen wat je kat probeert te zeggen. Bijtende katten willen vaak dat je stopt met iets, bijvoorbeeld met aaien of vasthouden. Dat kan zijn omdat ze pijn hebben of gestrest of angstig zijn, maar ook omdat ze aanrakingen niet fijn vinden.
Via een infuus krijgt uw kat slaapmiddelen en pijnmedicatie binnen. Uw kat valt hierdoor snel in slaap. Daarna wordt een beademingsbuisje in de luchtpijp geplaatst, waarmee uw kat aangesloten wordt aan de beademings- en bewakingsapparatuur. Zo kunnen hart- en longfuncties goed in de gaten worden gehouden.
Nee, zegt de wetenschap, het is niet gezond om hond of kat op je bed te laten slapen. De reden is eenvoudig: dieren - en dus ook huisdieren - dragen in hun vacht, onder hun poten en in hun bek bacteriën met zich mee die je flink ziek kunnen maken. Beruchte voorbeelden zijn Q-koorts en vogelgriep.
Katten hebben een interne klok die zeer nauwkeurig is, en ze “weten” gewoon wanneer het tijd is om te beginnen. Ze zijn ook goed in het oppikken van andere regelmatige indicatoren van de tijd, zoals vogelzang en daglicht.
Huiskatten worden vaak gescheiden van hun broers en zussen op jonge leeftijd. Het is onbekend hoe lang katten hun familie dan nog blijven herinneren. Het lijkt erop dat ze hun nestgenoten en hun moeder al na een paar maanden niet meer herkennen.
Onderzoekers van de Engelse universiteiten Sussex en Portsmouth hebben wetenschappelijk aangetoond dat je aan katten kunt laten weten of je vriendelijk bent door te 'praten' met je ogen. De onderzoekers keken naar de zogenaamde 'slow blink' die, vertaald naar menselijke communicatie, gezien kan worden als een glimlach.
Gemiddeld heeft de mens een zichtscherpte van 20/20. De visuele scherpte van een kat fluctueert tussen 20/100 tot 20/200. Ofwel: een kat moet op ongeveer 6 meter van een object zijn om te kunnen zien wat een mens van 30 tot 40 meter afstand kan zien.
Katten zijn gewoon niet bang om oogcontact te maken met degenen van wie ze HOUDEN. Als je katje lekker opgerold op je schoot ligt, en je met grote ogen aanstaart, dan is dit zijn manier om te zeggen 'ik hou van jou'. We weten dat het raar klinkt, maar het is vrij letterlijk een liefdevolle blik.
Ze kan nog zo schuldig kijken, maar zich schamen doet ze niet. Maar dat is een illusie, zegt Schilder. 'Als je hem met de hand van de tafel schuift, zal hij precies hetzelfde doen. ' Het dier kan zich niet schamen.
Katten kunnen niet verliefd worden op mensen, op andere katten, op speciale plekken of op levenloze voorwerpen. Ze voelen geen liefde, en ze ervaren niet het gevoel voor iets of iemand te vallen. In plaats daarvan gaan ze het onderwerp van hun genegenheid waarderen.
Nu blijkt dat niet alleen honden, maar ook katten ons vanalles proberen duidelijk te maken. Daarvoor doen ze zelfs zo veel moeite dat ze een eigen, voor mensen begrijpbare taal hebben ontworpen. Als katten met elkaar communiceren, doen ze dat niet met hun 'typische' miauw.
Dit zijn mogelijke signalen van eenzaamheid: lusteloosheid en weinig bewegen. veel wassen, likken, krabben of zichzelf verwonden. wegkruipen in stille hoekjes.
Uitdaging. Geef je kat voldoende uitdaging. Hij heeft geen behoefte aan een vloer vol speeltjes, maar heeft liever dagelijks een paar andere. Speel minimaal één keer per dag zelf met je kat om hem lekker moe te maken, óók als er andere katten in huis zijn waar hij mee kan spelen.
Bij mensen spreken we van dementie of seniliteit, bij honden en katten wordt de term CDS (Cognitief Disfunctie Syndroom) gebruikt. Deze aandoening vertoont veel overeenkomsten met de ziekte van Alzheimer bij de mens.