Luchtpomp vijver voor meer zuurstofHet meest effectief voeg je zuurstof toe met een luchtpomp vijver. Vijver beluchting plaats je buiten de vijver, de slang met luchtsteen plaats je in de vijver.
In dit geval is het beter om meer zuurstof in het water te brengen door het water in beweging te krijgen. Dit kun je doen met een waterval of een beekloop. Daarnaast zijn er ook luchtstenen en uitstromers die het water in beweging brengen en zo het zuurstofgehalte verhogen.
Een luchtpomp, waterval, vijverpomp en/of een fontein zorgen ervoor dat er meer beweging komt in het vijverwater. Meer waterbeweging betekend meer zuurstof in de vijver en dit is essentieel voor de vissen. Uw vissen zullen door een goed zuurstofgehalte een stuk actiever zijn.
Door het kleine wateroppervlakte en het stilstaande water krijgen vissen snel zuurstoftekort. Dit is te herkennen aan de vissen die naar boven gaan, omdat het water bovenin extra zuurstof bevat. Maar wanneer de vis geen kracht meer heeft door het zuurstoftekort zal de vis op de bodem gaan liggen.
Vissen nemen zuurstof op via de kieuwen. Op de kieuwbogen zitten vele kieuwplaatjes die samen een groot oppervlak vormen en waardoor zuurstofarm bloed stroomt. Door diffusie wordt dit bloed verrijkt met zuurstof uit het omringende water.
Doel van de luchtpomp
In een goed draaiend aquarium is een zuurstofpomp vaak niet direct noodzakelijk. De vissen krijgen voldoende zuurstof door de beweging van het wateroppervlak. Er zijn echter situaties waarin het zuurstofgehalte voor de vissen moet worden verhoogd.
Een vis hee kieuwen waarmee hij zuurstof uit het water kan halen en zo kan ademen. Hoe die kieuwen precies werken is ingewikkeld, maar eigenlijk ademt hij daarmee onderwater. Er zijn heel veel verschillende soorten vissen.
Angst en pijn
Net als bij de mens heeft een vis zenuwen dicht onder de huid. Met veel vissen in het net zitten, zorgt voor te veel contact en dus stress. Uit onderzoek is gebleken dat vissen die onder dezelfde omstandigheden gehouden worden, beter groeien als ze 's nachts eten krijgen in plaats van overdag.
Sterfte door infectie
Deze infecties ontstaan door een te lage weerstand. De oorzaken zijn divers: te veel vissen in de vijver, een slechte waterkwaliteit, het inbrengen van veel nieuwe vissen en/of verzwakking door zuurstoftekort bij strenge vorst of grote warmte.
Er zijn verschillende manieren om je vijver te beluchten. Een waterval of fontein zorgt voor extra zuurstof in de vijver, maar de beste manier is om gebruik te maken van een luchtpomp. Door het gebruik van een luchtpomp kun je gericht een bepaalde hoeveelheid lucht en dus zuurstof toevoegen aan het vijverwater.
Het zuurstofgehalte in het water is afhankelijk van een aantal biologische processen in het water en in de bodem. Zo produceren algen en waterplanten zuurstof tijdens de fotosynthese, terwijl er zuurstof wordt verbruikt door de ademhaling van organismen en de afbraak van plankton en ander organisch materiaal.
Waarom zout in de vijver? Door toevoeging van zout in het vijverwater, ontstaat er een osmose verschil.Daardoor is het mogelijk dat parasieten, schimmels en ziekmakende bacteriën worden geëlimineerd. Tevens heeft het een desinfecterende werking voor wondjes op de (slijm-) huid van de vis.
Door voldoende te bewegen, regelmatig in de buitenlucht te zijn, te ontspannen en ijzerrijk voedsel te eten hou je het zuurstofgehalte in je bloed op peil. Als je rookt, helpt het om te stoppen of in ieder geval te minderen. Soms komt een te laag zuurstofgehalte door een ziekte (zoals de longziekte COPD).
PRODUCTIE VAN ZUURSTOFGAS
Zuurstofgas kan worden geproduceerd door ofwel gasvormige lucht te scheiden met behulp van adsorptie (PSA) of gefractioneerde destillatie van vloeibare lucht met behulp van cryogene methoden. PSA kan zuurstof produceren met verschillende zuiverheidsbereiken.
De meeste mensen krijgen zuurstof via een neusbril. Dat is een plastic slangetje dat achter de oren en langs het hoofd naar de neus loopt. Er zijn verschillende apparaten die zuurstof geven. Er zijn vaste systemen voor thuis, draagbare flessen voor buitenshuis, of een draagbaar systeem met accu.
Het is gebruikelijk om bij een watertemperatuur vanaf 8 graden maximaal 1 keer per 3 a 5 dagen te voeren. Daarnaast is het aan te raden om de vissen iedere dag 3 tot 5 keer te voeren als de watertemperatuur 25 graden of hoger is.
De meest humane manier om je vis te euthanaseren is met kruidnagelolie. Kruidnagelolie bevat eugenol, wat afhankelijk van de dosis een verdovend of zelfs dodelijk effect heeft op vissen.
Het is mogelijk vissen te houden in een vijver zonder uv-filter of vijverpomp. Vijvervissen zijn dieren die visvoer eten en dus ook uitwerpselen produceren. Daarom is het van belang vooral niet te veel vissen in je vijver te plaatsen.
Vissen die stress ervaren worden bleek of juist donker van kleur. Dit gebeurt bijvoorbeeld tijdens het transport of wanneer ze zich in hun vaste omgeving niet veilig voelen.
Zoetwateraquaria met veel planten hebben behoefte aan veel licht. Dat is de reden waarom deze bakken doorgaans niet hoger zijn dan 50 cm (de diepte die een ouderwetse TL-lamp kan bereiken). Zoetwateraquaria met vooral vissen hebben weinig licht nodig. Tropische vissen schuwen (overdadig) licht.
Overdag is de karper het minst actief en zullen je vangkansen dan ook het minst groot zijn. Daarom is het verstandig om juist in de ochtend of avond te gaan vissen. Ga je een hele dag/nacht/weekend vissen accepteer dan je vangkansen overdag minder zullen zijn.
Vissen 'gewoon' in het kraanwater laten zwemmen is geen optie. Het water moet aan specifieke eisen voldoen willen de vissen er in kunnen overleven.
Water. Leidingwater is geschikt om goudvissen in te houden. Een matige tot hoge waterhardheid (9-16 dGH) en neutrale tot basische pH (6,5 tot 8,5) is ideaal. Goudvissen kunnen vrij goed tegen schommelingen in de waterwaarden, maar vermijd dit zoveel mogelijk om stress bij de vissen te voorkomen.
Voor dierlijke normen is de fysiologie van de vis absurd: de vis kan wel zo'n vijf uur metaboliseren zonder zuurstof. Dit is vergelijkbaar met de stofwisseling van een bacterie.