De oorzaak van fibromyalgie is nog onbekend. Bij fibromyalgie zijn geen afwijkingen in de spieren en gewrichten te vinden Verschillende factoren kunnen een rol spelen. Er zijn aanwijzingen dat het pijncentrum in de hersenen verkeerd is afgesteld.
Hoe komt iemand aan fibromyalgie? De symptomen lijken op die van artritis, maar fibromyalgie heeft invloed op het zachte weefsel, niet op de gewrichten. De oorzaak is onbekend, maar risicofactoren zijn onder meer traumatisch letsel, reumatoïde artritis en andere auto-immuunziekten, zoals lupus, en genetische factoren.
Soms worden de klachten op een gegeven moment minder of verdwijnen ze zelf. De klachten kunnen soms lang wegblijven en dan weer terugkomen. Er is geen behandeling mogelijk om fibromyalgie te genezen.
Voeding heeft hier een grote invloed op. Zo kunnen producten zoals vlees, zuivel, suiker en alcohol ontstekingen veroorzaken. Voeding zoals groene groenten, kool, granaatappel en blauwe bessen werken daarentegen juist ontstekingsremmend. Ook olijfolie, vette vis en groene thee werken tegen ontstekingen.
Sporten die minder belasting geven aan de spieren en de gewrichten zijn zwemmen en aquagym. Sporten die ontspannen, zoals yoga en Tai Chi, kunnen ook bevorderlijk zijn. Als sporten nog een drempel te ver is, kun je er ook voor kiezen om actiever te gaan leven als je dat nog niet deed.
Als je fibromyalgie hebt, kan bewegen gunstig zijn voor het verdere verloop van de ziekte. Maar er is vandaag geen bewijs dat regelmatig bewegen het risico op het ontwikkelen van fibromyalgie zou verminderen.
Er zijn geen medicijnen tegen fibromyalgie. Uw arts kan wel pijnstillers of slaapmiddelen voorschrijven tegen de klachten. Als u zonder recept medicijnen wilt kopen, overleg dan altijd eerst met uw huisarts.
Het UWV geeft aan dat patiënten met fibromyalgie in principe gewoon mogen en kunnen werken. Sommige patiënten ervaren echter zoveel pijn dat dit niet altijd lukt. Ook voelen mensen zich onbegrepen door deze uitspraak van het UWV. Het is een lastige situatie aangezien je pijn niet kunt meten.
Diagnose bij fibromyalgie
Chronische vermoeidheid, pijn en stijfheid, de meest voorkomende klachten bij fibromyalgie, komen ook vaak voor bij andere aandoeningen. Er zijn geen laboratoriumtests of bloedonderzoeken om fibromyalgie vast te stellen. Ook röntgenfoto's laten niets zien.
Lichaamsbeweging kan goed helpen bij fibromyalgie. Maak in ieder geval elke dag een wandeling. Bewegen geeft in het begin meer spier- en gewrichtsklachten. Neem daarom een warme douche of warm bad nadat u actief bent geweest.
Fibromyalgie betekent letterlijk: 'pijn in bindweefsel en spieren' en valt daarmee in de categorie wekedelenreuma. De aandoening openbaart zich meestal tussen het 25e en 40e levensjaar en veel vaker bij vrouwen dan bij mannen.
Psycho-affectieve stoornissen komen veel voor bij fibromyalgie. Deze patiënten hebben over het algemeen minder positieve stemmingen en zijn minder extravert dan andere pijnsyndromen. Fibromyalgie patiënten hebben meer kans op het krijgen van een psychiatrische aandoening.
Vroeger zocht men de oorzaak voor fibromyalgie in de spieren zelf, maar die benadering leverde weinig anders op dan de conclusie dat patiënten met ernstige spierpijnen hun spieren te weinig gebruiken. In de loop der jaren was wel duidelijk geworden dat de ziekte iets te maken heeft met (chronische) stress.
Meestal hebben patiënten na het nemen van dagelijks 3000 µg vitamine B12 in de vorm van methylcobalamine, in combinatie met voldoende foliumzuur, biotine en B6 duidelijk minder pijn, meer energie en slapen beter.
Fibromyalgie doet in principe niks met je afweer, je behoort niet tot een externe risicogroep. Je hebt dus geen verhoogde kans. Met een auto-immuunziekte heb je wel een verhoogde kans en behoor je tot een risicogroep. Veel mensen geloven dat fibromyalgie een auto-immuunziekte is.
Wie kan de diagnose fibromyalgie stellen? Uiteindelijk moet de officiële diagnose gesteld worden door een reumatoloog. Uw huisarts kan u hiervoor doorverwijzen. Deze zal echter eerst met een test vaststellen of dat nodig is.
Als u meer dan 35% achteruitgaat in inkomen, bent u arbeidsongeschikt. De Wereldgezondheidsorganisatie erkent fibromyalgie als ziekte. De Nederlandse overheid neemt dit echter niet over. Mensen met fibromyalgie voelen zich vaak niet serieus genomen door het UWV.
Fibromyalgie is geen ontstekingsreuma, het beschadigt uw gewrichten of spieren niet en het veroorzaakt geen gewrichtsmisvormingen, dus voor de behandeling hoeft u niet naar de reumatoloog. Uw huisarts kan u begeleiden in hoe u de pijn het best kan aanpakken.
Over de oorzaak van fibromyalgie is maar weinig bekend. Er wordt nog veel onderzoek naar gedaan. Wel is bekend dat fibromyalgie geen ontstekingsziekte is en niet voor schade aan het lichaam zorgt. Ook lijkt de aandoening niet erfelijk te zijn.
Veel mensen denken dat spierreuma hetzelfde is als fibromyalgie, doordat de pijn bij beide aandoeningen uitstraalt vanuit de spieren. Dit is niet juist. De klachten ontstaan namelijk op een andere manier. Fibromyalgie wordt ook wel weke delen reuma genoemd.
18 fibromyalgie pijnpunten
Deze gevoelige plekken worden wel de tenderpoints of drukpunten genoemd. Het American Collage of Reumatology (ACR), het instituut dat diagnostische criteria voor fibromyalgie heeft opgesteld, beschrijft 18 tenderpoints die onder andere te vinden zijn in de nek, de onderrug en de knieën.
Bewegen met een lage intensiteit is één van de beste behandelingen voor Fibromyalgie. De meest effectieve vormen zijn wandelen en zwemmen. Een paar keer per week een half uur of meer oefenen, helpt bij de vermindering van pijn, stijfheid en stress. U kunt bovendien beter slapen en krijgt meer energie.
Voor de diagnose van fibromyalgie kom je meestal eerst bij je huisarts terecht. Soms word je doorverwezen naar een reumatoloog om de diagnose te stellen of te bevestigen. Als de klachten ernstig zijn, krijg je een verwijzing voor een multidisciplinair revalidatieprogramma.
6 Wie behandelt fibromyalgie? Patiënten worden vaak opgevolgd door pijnartsen, reumatologen, revalidatieartsen, (neuro-)psychiaters of andere specialisten. Dat is echter niet noodzakelijk. Ook de huisarts kan de therapie coördineren.