De eitjes van de spoelworm zitten in varkens- of mensenpoep. Via besmette grond of groente komen de eitjes in uw mond. Was uw handen extra goed als u met uw handen in de grond heeft gezeten. Maak groente en fruit goed schoon.
De meest gebruikelijke symptomen zijn misselijkheid en buikpijn, variërend van mild tot koliekachtig. Tijdens de migratiefase van de larven kunnen hoest, koorts en netelroos optreden. Volwassen wormen kunnen gevaarlijk zijn als ze migreren naar de darm, lever en galwegen.
Wormen zijn parasieten die bij mensen voorkomen in de darmen of weefsels. Er zijn verschillende soorten wormen, zoals aarsmaden, lintwormen en spoelwormen. Wormen bij mensen ontstaan door besmetting van dier op dier, dieren op mensen of andersom, of mens op mens.
mebendazol. Mebendazol doodt wormen, wormeieren en larven, doordat het de opname van voedingsstoffen verhindert. Het is te gebruiken bij verschillende worminfecties, zoals aarsmaden, spoelworm, zweepworm, mijnworm en (varkens)lintworm.
De zweepworm (Trichuris trichiura)
De eitjes van deze worm komen, onder onhygiënische omstandigheden, via het voedsel het lichaam binnen. Men kan in sommige gevallen ook besmet raken door contact met varkens, honden, of door het eten van vlees dat nog niet gaar is.
Soms ziet u de wormpjes in de poep bewegen. Wormpjes zijn heel besmettelijk, maar kunnen geen kwaad. Bij goede hygiëne verdwijnen de wormpjes vanzelf, meestal binnen 6 weken. Een andere naam voor wormpjes is aarsmaden of enterobiasis.
Pas na een periode van enkele weken tot maanden ontwikkelen zich in deze eitjes 'infectieuze larven', welke zeer goed bestand zijn tegen milieu-invloeden en wel een jaar in de grond kunnen overleven. Door opname van deze besmettelijke eitjes kunnen zowel dier als mens (zoönose) zich infecteren.
De (gewone) spoelworm (A. lumbricoides) is een darmparasiet die vroeger veel in Nederland en België bij mensen voorkwam, maar tegenwoordig nog maar zelden wordt waargenomen. Wereldwijd is een zesde van de wereldbevolking besmet met de spoelworm of een andere rondworm.
Hoe lang duurt het voordat dit medicijn werkt? Eén kuur is meestal voldoende om alle wormen te doden. In de weken na de kuur ziet u nog regelmatig dode wormen in de ontlasting van uw kind. Als er 2 weken na de herhaalde kuur nog wormen in de ontlasting zitten, overleg dan met de arts.
Spoelwormen bevinden zich dan in een zogeheten ruststadia in het lichaam van de hond. Zodra de hond drachtig is, 'ontwaken' deze wormen. Pups kunnen besmet raken met spoelwormen in de buik van hun moeder via de placenta. Ook kunnen ze besmet raken via de moedermelk zodra ze geboren zijn.
Maar helaas, zichzelf bevruchten kunnen ze niet. Daarvoor is een partner nodig. Als twee wormen willen gaan paren gaan ze naast elkaar liggen, standje 69. Hun lijven scheiden dan slijm af dat uitgroeit tot een slijmkoker die hun lichamen omhult.
Diagnose van aarsmaden
De diagnose wordt vaak gesteld door de patiënt zelf of door de huisarts op grond van de klachten en waarneming van de patiënt of de ouder. Aarsmaden zijn terug te vinden in de ontlasting als kleine, bewegende witgele wormpjes. Daarnaast is jeuk bij de anus gedurende de nacht kenmerkend.
Wormpjes komen veel voor bij kinderen. U ziet dunne witte draadjes in ontlasting, bed of ondergoed. De wormpjes zijn tot ongeveer 1 centimeter lang en bewegen soms. Uw kind krijgt jeuk rond de anus (poepgat) of vagina en krabt zich daar.
Hygiëne is de belangrijkste voorzorgsmaatregel bij het voorkomen van worminfecties. Besmetting met de lintworm voorkom je door geen rauw of niet goed doorbakken vlees te eten. Spoelwormen zijn te voorkomen door groente en fruit goed te wassen.
Gemiddeld wordt uitgegaan van 4x per jaar, maar heb je bijvoorbeeld kleine kinderen of krijgt jouw hond rauw vlees dan wordt geadviseerd om vaker te ontwormen. Kijk in het ontwormingsschema hoe vaak ontwormen het beste bij jouw leefsituatie past.
Spoelwormen, zweepwormen en mijnwormen. De kuur duurt meestal drie dagen met twee doses per dag, 's ochtends en 's avonds. Deze kuur kunt u na drie weken herhalen, als u na die tijd nog wormen in de ontlasting vindt.
Mogelijke oorzaken zijn: - Kinderen die ze in je toiletpot stoppen - Het toilet wordt doorgespoeld met regenwater - (larven van) regenwormen kunnen via het voedsel en vervolgens via de Grote Boodschap in het toilet komen. - Ze komen van buiten en vinden toevallig een gaatje bij het toilet om binnen te komen.
Rond- of spoelwormen
De rond- of spoelworm is de meest voorkomende darmparasiet bij de kat en ook hiervan bestaan er twee soorten, Toxocara cati en Toxascaris leonina. Eitjes van deze wormen worden overgebracht via de ontlasting en kunnen vanuit de omgeving opgenomen worden door andere katten.
Mensen kunnen een mens-specifieke lintworm krijgen door het eten van besmet vlees dat niet goed is bereid. Ook kunnen lintwormen van een kat of hond op de mens worden overgebracht als we bijvoorbeeld een geïnfecteerde vlo binnenkrijgen, al is dat zeer ongebruikelijk.
Eitjes van spoelwormen zitten in hondepoep, niet afgedekte zandbakken en soms op rauwe, ongewassen groente. Eitjes van lintwormen komen in ons lichaam via rauw vlees, zoals filet americain, rauw gehakt en niet goed doorbakken biefstuk. Kan het kwaad? Wormen kunnen over het algemeen weinig kwaad.
Een andere manier voor het binnenkrijgen van wormen kan door het eten van rauw vlees. Met name rauw gehakt kan leiden tot het krijgen van wormen. Bak daarom het gehakt altijd goed door een eet het niet rauw.
Met een wormmiddel worden de op dat moment aanwezige wormen, eitjes en/of larven gedood. Enkele dagen na de behandeling kan je hond of kat dus opnieuw besmet raken. Door dieren te ontwormen volgens het behandeladvies wordt voorkomen dat een besmetting problematisch wordt.
De mijnworm is ongeveer 1 cm lang en leeft in de dunne darm van mensen. De eitjes komen met de ontlasting van de mens in het milieu. De ontwikkelingscyclus van de mijnworm in de mens duurt ongeveer 7 weken. Volwassen wormen sterven vanzelf binnen enkele jaren, als de besmette patiënt niet behandeld wordt.
De regenworm kan wel tot enkele jaren leven en wel tot dertig centimeter lang te worden, maar de meeste wormen halen dit niet. In gevangenschap kan het voorkomen dat de worm wel een leeftijd van zes jaar halen.