Een embolie is de afsluiting van een bloedvat door een bloedstolsel (trombus). Longembolieën kunnen ontstaan als u ergens in het lichaam een trombus in een ader hebt (veneuze trombose). Als delen van 'een stolsel in de aderen loslaten, komen deze via de bloedstroom in de longslagader terecht.
Belangrijke klachten bij een longembolie zijn:
Hartkloppingen en / of pijn op de borst. Flauwvallen. Bloed of slijm ophoesten. Benauwdheid.
Als de kans op een longembolie klein is, moet u (dezelfde dag) bloedonderzoek laten doen. Dit onderzoek is om te zien of er bloedpropjes in uw bloed zitten. De arts kan dat zien aan het stofje D-dimeer. Als u meer van dit stofje in uw bloed heeft dan normaal, dan is de kans op een longembolie groot.
Genoeg bewegen, niet roken, een gezond gewicht en voldoende water drinken. Door deze adviezen te volgen, verkleint u de kans op een longembolie. Een longembolie is een heftige ervaring met soms ingrijpende gevolgen.
Een longembolie treedt op als een gedeelte van een stolsel losraakt uit de ader van het been of de buikholte. Dit stolsel wordt meegevoerd met de bloedstroom en komt via de ader door het hart in de longslagader terecht. Het longweefsel achter de bloedprop kan afsterven als niet snel genoeg behandeld wordt.
Herstel na een longembolie
Na de behandeling van een longembolie herstelt u meestal helemaal. Soms blijft uw conditie wat minder als een stukje van uw longen beschadigd is. Een enkele keer kan er na een longembolie een groot bloedvat van de longen beschadigd zijn. U kunt dan hartfalen krijgen.
' Omdat een longembolie vaak vanzelf verdwijnt, zijn andere medicijnen meestal niet nodig. 'Alleen als iemand een levensbedreigende longembolie heeft, wordt soms een medicijn gegeven dat het stolsel echt laat oplossen.
Veelvoorkomende symptomen die horen bij een longembolie zijn een benauwd gevoel, pijn op de borst tijdens het ademhalen, een verhoogde hartslag en bloed ophoesten. De klachten bij een longembolie hangen af van een aantal dingen.
Volgens voorzichtige schattingen sterven elk jaar 1250 Nederlanders aan trombose en 7000 aan een longembolie die niet op tijd is ontdekt. “Bij een kwart tot de helft van hen was de dood mogelijk te voorkomen.
Het herstel van een longembolie kan even duren, vaak wel 3 maanden. In die periode blijft u onder controle van uw arts. Houd rekening met het feit dat u bloedverdunners gebruikt. Hierdoor kunnen sneller bloedingen ontstaan.
Als een bloedstolsel een ader in het been of de arm afsluit, kan het bloed niet meer weg. Het gevolg is dat het been of de arm opzwelt, de huid strak en glanzend is, warm aanvoelt en rood-paars van kleur kan zijn. Daarnaast kan het bewegen pijnlijk of vermoeiend zijn.
Bij een longembolie geeft de arts u altijd antistollingsmedicijnen. De behandeling begint met een snel werkend middel (meestal fraxodi) via een kleine injectie in de huid. Daarna krijgt u antistollingtabletten (meestal sintrommitis). Dit antistollingsmedicijn blijft u zes maanden gebruiken.
De vernauwing door het vastgegroeide stolsel kan hoge bloeddruk in de longslagader veroorzaken. Dat is gevaarlijk voor je longen en je hart, en uiteindelijk ook voor je leven. Veel patiënten zijn te laat voor een operatie.
Een gezond voedingspatroon met veel vezels, groente en fruit, vis en weinig rood vlees, geraffineerde graanproducten en fastfood kan de kans op het ontwikkelen van een trombose in de aders of slagaders verkleinen. Noot 1.
Stop met roken en voorkom meeroken, dit verkleint de kans op een longembolie. Leef op een gezonde manier, beweeg voldoende, eet gezond en behoud een gezond gewicht. Overgewicht is een risicofactor voor een longembolie. Gebruik u een anticonceptiepil?
Vanaf 65 jaar neemt het risico op trombose toe. Maar ook jonge en sportieve mensen krijgen soms te maken met trombose.
Uw arts start de behandeling met antistolling die uw bloed verdunnen, zoals: Direct werkende orale anticoagulantia (DOAC's). DOAC's zijn tabletten die het samenklonteren van het bloed doen verminderen. Ze remmen de vorming van bloedstolsels en verminderen de kans op afsluiting van een bloedvat.
Hebt u een bloedstolsel in uw been (trombosebeen) of in uw longen (longembolie), dan komt u op de Spoedeisende Hulp. Er wordt gestart met bloedverdunnende medicijnen. Bij een longembolie is een ziekenhuisopname nodig van ongeveer vier dagen om u de juiste injecties te kunnen geven.
Het lichaam zal de bloedstolsels na verloop van tijd meestal zelf opruimen. Het doel van de behandeling van longembolieën is uitbreiding van de stolsels tegengaan en het ontstaan van nieuwe stolsels voorkomen. Dit gebeurt met bloedverdunners. Tegenwoordig zijn er verschillende soorten bloedverdunners in tabletvorm.
Chantal Driesen legt uit: 'De longen reageren overmatig op prikkels, zoals temperatuurwisselingen, stof en pollen. Stress is ook zo'n prikkel. Hierdoor knijpen de spiertjes om de luchtwegen te sterk samen, waardoor je je heel benauwd kunt voelen.
Om bloedstolsels - bekend als trombi - te voorkomen, wordt antistollingsmedicatie gebruikt. Antistollingsmiddelen, stollingsremmers of bloedverdunners zijn de termen die voor dit soort medicijnen worden gebruikt. Officieel worden de antistollingsmedicatie soorten 'antitrombotische middelen' genoemd.
Een dik, rood en pijnlijk onderbeen kan een trombosebeen zijn. Bel met deze klachten uw huisarts. Trombose betekent dat er een bloedklont in een bloedvat zit. Door de klont kan een bloedvat dicht gaan zitten.
Wat is er al bekend? Matige alcoholconsumptie is geassocieerd met een lager risico op hart- en vaatziekten2, waaronder een lager risico op de vorming van bloedstolsels in slagaderen3. Er is minder onderzoek naar de relatie tussen alcoholconsumptie en veneuze trombo-embolie.
U kunt een ontsteking aan de longvliezen herkennen aan de volgende symptomen: Pijn bij ademhalen en niezen. Vooral als u diep ademhaalt of hard niest, voelt u een scherpe pijn links en/of rechts op de borst of rug; Kortademig bij inspanning.