Hoe en door wie kan de diagnose ME/CVS gesteld worden? In principe kan elke arts de diagnose ME/CVS stellen, dus ook uw huisarts. Als de betreffende arts de Richtlijn CVS volgt, zal deze eerst diverse andere oorzaken voor uw klachten willen uitsluiten.
Symptomen CVS
je hebt aanhoudende ernstige vermoeidheidsklachten; je functioneert veel minder goed, zowel beroepsmatig als sociaal/persoonlijk; er is geen lichamelijke oorzaak voor de ernstige vermoeidheid te vinden; de klachten bestaan tenminste 6 maanden.
Nee, er is geen verschil. ME en CVS zijn twee namen voor dezelfde klachten. In 1956 dook een ziekte op in een Londens ziekenhuis. Veel mensen hadden ineens last van moeheid, hoofdpijn en concentratiestoornissen.
De huisarts bespreekt de betekenis van de bevindingen met de patiënt. Indien er geen aanwijzingen zijn voor pathologie waarvoor specialistisch onderzoek geïndiceerd is en de patiënt aan alle criteria voldoet, stelt de huisarts de diagnose CVS.
Nee, helaas kan dat niet. Er bestaat geen betrouwbare test voor CVS. Bij onderzoeken van groepen patiënten met CVS zijn wel afwijkingen gevonden: trager werkende bijnieren bijvoorbeeld.
Is ME/CVS een erkende ziekte? Ja, de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) heeft in 1969 ME/CVS als ziekte erkend en ook opgenomen in de Internationale Classificatie van Ziektes (ICD).
De meeste mensen met ME/CVS moeten hun leven volledig anders inrichten. Veel dingen kunnen niet meer. Andere dingen kun je nog wel, maar niet meer op de manier waarop je gewend was. Soms heb je hulp bij bepaalde dingen nodig, zoals bij huishoudelijke taken.
ME/CVS is vooralsnog niet te genezen. Behandelingen richten zich daarom op het verminderen van klachten (symptoombestrijding) of het leren omgaan met de ziekte.
Helaas is er nog geen specifieke diagnostische test voor het vaststellen van ME/CVS beschikbaar. Toch kan er wel een diagnose worden gesteld. Daarvoor zijn criteria beschikbaar waarmee artsen aan de hand van kenmerken de diagnose ME/CVS (chronisch vermoeidheidsyndroom) kunnen stellen.
klierkoorts, hiv-virus, ziekte van Lyme), hartfalen, neurologische aandoeningen zoals de ziekte van Parkinson en dementie, fibromyalgie, leverziekten, kanker… Ook sommige geneesmiddelen kunnen vermoeidheid in de hand werken, bv. antidepressiva en sommige pijnstillers.
Psychologische factoren, zoals langdurige stress of stoornissen zoals een depressie, of cognitieve problemen, zoals geheugenklachten, kunnen leiden tot vermoeidheid. Een diagnose. Veel ziekten en aandoeningen veroorzaken vermoeidheidsklachten. Denk aan spierziekten, kanker, infectieziekten zoals Covid-19 of Q-koorts.
Of je met ME/CVS nog kunt blijven werken, is afhankelijk van hoe ernstig ziek je bent. Sommige mensen met ME/CVS kunnen blijven werken. Anderen moeten kiezen voor een deeltijdbaan of werk in een aangepaste functie. Het kan ook zijn dat werken – tijdelijk of blijvend – niet meer mogelijk is.
Onderzoekers van het Haukeland Universitair Ziekenhuis in Bergen, Noorwegen, hebben de werkzaamheid aangetoond van een van oorsprong anti kankermedicijn bij de behandeling van patiënten met ME/CVS. De leidende onderzoekers geven aan dat hun onderzoek suggereert dat ME/CVS een auto-immuun ziekte is.
De gezondheidsraadscommissie, onder voorzitterschap van oud-minister Els Borst, definieert CVS voorlopig als 'stressgebonden uitputtingssyndroom'. De meest voorkomende klachten: aanhoudende vermoeidheid, pijn in spieren en gewrichten, uitputting, malaise en somberheid.
Wat is het verschil tussen fibromyalgie en CVS? Bij fibromyalgie is het bovenliggende symptoom pijn, bij CVS extreme vermoeidheid. Omdat beide symptomen bij beide ziektes een grote rol spelen, is het onderscheid vaak moeilijk te maken.
ME/cvs is een ernstige chronische multi-systeemziekte. Er zijn afwijkingen in meerdere lichaamssystemen, waaronder neurologische, immunologische, endocriene en metabolische. Dit leidt tot veel, vaak invaliderende, klachten, die het functioneren en de kwaliteit van leven ernstig beperken.
ME is niet erfelijk. Wel wordt vermoed dat een genetische factor een rol speelt bij het oplopen van de ziekte.
Bekend is dat bij tachtig tot negentig procent van de mensen ernstige vermoeidheid binnen enkele weken tot maanden weer overgaat. Bij een klein deel (minder dan twintig procent) kunnen de vermoeidheidsklachten langer dan zes maanden aanhouden. In dat geval kan sprake zijn van het Chronisch Vermoeidheidssyndroom (CVS).
ME/CVS is een ernstig invaliderende, chronische, multisystemische aandoening die het dagelijks functioneren en de levenskwaliteit fundamenteel aantast (GR, 2018).
Het gaat om een onverklaarde vermoeidheid die langer dan zes maand aanhoudt en niet verdwijnt door te rusten. Bijkomende symptomen zijn concentratiestoornissen, keelpijn, spierpijn, gewrichtspijn, hoofdpijn …' 'Bij Fibromyalgie daarentegen is onverklaarde pijn in je hele lichaam het hoofdkenmerk.
Onderzoek bij aanhoudende vermoeidheid
De internist stelt u vragen over uw gezondheid en verricht een algemeen lichamelijk onderzoek. Er wordt ook een laboratoriumonderzoek afgesproken. Dit is nodig om een mogelijke ziekte aan te tonen of uit te sluiten.
Wetenschappelijk bewijs over het nut van lichamelijk onderzoek is er niet of nauwelijks. Huisartsen vragen vaak aanvullend bloedonderzoek aan. Een beperkt aantal tests – Hb, BSE, TSH, glucose, eventueel EBV, ALAT en creatinine – is daarbij even zinvol als uitgebreide tests.