Kaasschaaf onder de hete kraan houden en meteen de korst eraf snijden. Werkt prima zonder smaakverlies van de kaas. Om een korst van kaas te verwijderen is nog een methode zeer geschikt. Verwarm de korst boven een gaspit gedurende vijf seconden en bewegend zodat de gehele korst wordt verwarmt.
Het is enkel bedoeld als een soort verpakking voor de kaas. De echte korst van de kaas, die onder het plastic laagje zit, kan echter wel gewoon worden gegeten. Deze korst ontstaat nadat de kaas in het pekelbad is ondergedompeld. Dit zoute bad geeft de kaas zijn typische smaak en dus ook de harde korst.
Antwoord: Om harde kazen zoals Goudse zit een plastic laagje waar vaak een schimmelwerend middel, meestal natamycine (E235) in zit. Dit plastic kan beter niet opgegeten worden, de korst eronder kan wel zonder problemen worden gegeten.
De korst, gevormd tijdens het rijpingsproces, is eetbaar. De witte schimmelkorst maakt deel uit van het smaakpalet van de kaas. De enige reden om de korst niet op te eten, is wanneer ze zwarte schimmel bevat, te verhard is of een ammoniakgeur of -smaak afscheidt.
Een kaaskorst kan gemaakt zijn van een schimmel, paraffine of een kunststof polymeer. Er zijn in verschillende landen manieren gevonden om een kaaskorst te maken. In Nederland wordt kaas vaak geperst met een wrongel.
Wetenschappers hebben vermoedelijk de oudste kaas ter wereld gevonden in een Egyptische graftombe. Na een rijping van ruim drie millennia jaar mag het Egyptische kaasje met recht overjarig worden genoemd.
Kazen zoals Parmezaan en Stilton zijn een harde kaassoort waarvan de korst gevormd wordt op een natuurlijke manier. Door het lange rijpingsproces kan de korst een uitgesproken smaak hebben: ze is eetbaar, maar zelden lekker. Bij kazen zoals Chaumes, Wijnendale of de bekende Herve eet je beter niet te veel van de korst.
Gewassenkorstkaas, roodschimmelkaas, roodbacterie-kaas, of ook wel roodflorakaas genoemd zijn zachte kazen waarvan de korst is behandeld met een bepaalde vloeistof en niet door een schimmel, maar met behulp van een bacterie verder rijpt. De korst kan van grijsachtig tot oranje tot rood gekleurd zijn.
Monica Auslander, voeding consultant van RSP Nutrition, geeft aan dat brie eten alsnog verstandig is. Het zit namelijk vol met vitamine B6 en B12 wat zorgt voor een energie boost in je lichaam. Het fijne ook aan brie is dat het redelijk machtig is, dus je hoeft je niet druk te maken dat je er te veel van gaat eten.
Om het keurmerk te krijgen moet de kaas aan de volgende eisen voldoen: De boer maakt de kaas met de hand op de boerderij. De kaas is gemaakt van Nederlandse verse, rauwe melk van eigen koeien. De rijping van de kaas gaat op een natuurlijke manier.
Zachte kaas Over het algemeen kun je de korst van zachte kazen, zoals camembert en brie, gewoon opeten. De korst hoort namelijk bij het smaakpalet van de kaas en wordt gevormd tijden het rijpingsproces.
Witschimmelkaas of wittekorstkaas is een type zachte schimmelkazen met een witte, pluizige, donzige kaaskorst van penseelschimmel. Bekende wittekorstkazen zijn brie en camembert.
Kaascoating is eigenlijk een verpakking die op de kaas zit en valt warenwettelijk dan ook onder de verpakkingsmiddelen. Het is een co-polymeer: polyvinyl acetaat. Dit is een emulsie van lange moleculen die na opdrogen een netwerk vormen.
Ook van blauwschimmelkazen, zoals Bluefort en gorgonzola, mag de korst worden gegeten. Van rodekorstkazen is de korst niet eetbaar. Deze kazen hebben een korst die tijdens de rijping wordt gewassen om schimmelvorming te voorkoming. Deze laag is leerachtig en weinig smakelijk.
Als je de smaak te sterk vindt, kun je de korst er natuurlijk altijd afsnijden. Ook als er schimmel op de korst zit, kun je die er natuurlijk beter afsnijden. Hoewel Port Salut ook een (semi) zachte kaas is, kun je daarvan de korst weer niet opeten.
Passendale Classic is een halfharde, authentieke kaas in de vorm van een boerenbrood, natuurlijk gerijpt met een eetbare korst. De natuurlijke verfijning op basis van gepasteuriseerde melk zorgt voor de zachte en smeuïge smaak. Deze kaas is uitermate geschikt voor het ontbijt.
En dat is een van de redenen dat bijvoorbeeld het Voedingscentrum adviseert om soorten te kiezen met minder zout. Hüttenkäse, mozzarella en verse geitenkaas staan in de Schijf van Vijf. Het advies is voor volwassenen om iedere dag 40 gram kaas te eten.
Een 10+, 20+ of 30+ kaas, waar niet teveel zout in zit, past prima in een gezond eetpatroon en zal het afvallen niet in de weg zitten. Het vetgehalte in kaas wordt aangegeven met bijvoorbeeld 45+. De minder vette kazen bevatten meer calcium.
Lager vetpercentage
“Als je puur afgaat op de voedingswaarde kan je zeggen dat feta iets minder goed scoort dan mozzarella.” Die voedingswaarden zijn dan vooral de calorieën en het vetgehalte. In kaas zitten veel verzadigde of 'slechte' vetten die het cholesterolgehalte doen stijgen.
Tijdens het rijpen ontstaan er groenzwarte schimmels op de korst. Deze worden voor de verkoop er goed afgeborsteld. De korst wordt niet gegeten. De meeste Manchego kazen worden twee tot drie maanden gerijpt.
In principe is de korst eetbaar, maar imitaties van de St. Paulin gebruiken wel plastic om de korst te beschermen. Saint Paulin is een zachte, vette kaas en daardoor niet zo gemakkelijk te snijden.
De korst zelf is niet heel lekker om te eten, maar je kan hem wel gebruiken om zijn smaken af te laten geven. Dat laten we ons geen twee keer zeggen! Als je toch heel graag de korst op wil eten, rooster hem dan en gebruik het als een soort Parmezaan croutons op je salade.
Ook deze korsten kun je gewoon eten. Ten derde heb je ook kazen met een natuurkorst (zoals Tomme de Savoie, roodflora als Benedictus of de Remeker Pril). Geen grote verrassing, maar ook dit soort natuurkorstkazen kun je gewoon in hun geheel opeten.
De gele kleur van kaas komt uit caroteen, dat zit in gras. In het melkvet bevindt zich de geeloranje kleurstof, die door de spijsvertering van de koe niet wordt afgebroken. Daardoor komt deze direct in de melk, en later in de kaas, terecht.
Plastic laagje
De glanzende laag die aan de buitenkant van je kaas zit, is dus gewoon een laagje plastic. Die wordt er als een vloeibaar laagje op gesponst als de kaas klaar is, en die wordt na een tijdje hard.