Witte bloemparaplu's. Als je duizendblad ziet herken je het onmiddellijk, want de plant komt in Nederland relatief veel voor. Hij groeit vaak langs wegen, fietspaden en op grasvelden. Met zijn kleine blaadjes en schermvormige vaak witte bloemparaplu's is hij makkelijk te herkennen.
Over het algemeen worden hiervoor gedroogde delen van duizendblad gebruikt. Hiervoor kunnen alle delen die niet verhout zijn worden afgesneden, en op de kop gehangen om te laten drogen. Dit mag inclusief de bloemen zijn.
Duizendblad komt voor op voedselrijke, verstoorde grond in bermen, op dijkhellingen, in grasland en op braakliggende terreinen. De plant kan goed tegen droogte en de volle zon. Het zijn taaie planten die ook redelijk goed betreding kunnen doorstaan.
Snoeien duizendblad
Na de bloei, in augustus, de plant in zijn geheel terugsnoeien. Hierdoor loopt de Duizendblad weer opnieuw uit en bloeit hij weer opnieuw in september. Vroeg in het voorjaar afgestorven resten afknippen.
Ook werd het als medicinale plant gebruikt. Duizendblad is eetbaar, het jonge blad kan je als spinazie gebruiken. Engelse naam van dit soort: Yarrow. Het is een overblijvende plant, hij bloeit dus jaar op jaar weer.
Duizendblad is niet giftig, wel eetbaar
De bladeren van dit kruid lijken een beetje op boerenkool, die van duizendblad lijken op het blad van de varen. Wist je dat je ook thee kunt trekken van de bloemen en bladeren? Zo'n 50 g bloeiende toppen en jong blad is genoeg voor 1 liter thee.
Duizendblad vormt ondergrondse wortelstokken waarmee hij zich vegetatief kan verspreiden. De stengel is stevig, vrij hard en rechtopstaand, ongeveer 15 à 50 cm hoog. De bladeren zijn dubbel geveerd en staan verspreid op de stengel.
Duizendblad is een meerjarige bloemensoort die bloeit met witte bloemen. Bekende plant die vaak in boeketten wordt verwerkt.
Deze plant is zeer geschikt voor 'de tuin op het zuiden'. Verlangt een zonnige, warme plek op niet te arme grond en buiten de schaduwzone van bomen en heesters. Ze kan gebruikt worden als borderplant, want ze laat zich eenvoudig combineren.
Duizendblad is net zo veilig voor de meeste huisdieren als voor mensen. Cavia's en schildpadden houden meestal van de bladeren en stengels van duizendblad.
Duizendblad is winterhard maar niet wintergroen. Duizendblad sterft in de winter dus bovengronds af om in de lente weer boven te komen.
Duizendblad wordt door paarden over het algemeen graag gegeten. De plant bevordert de spijsvertering, is bloedzuiverend en helpt tegen maag- en darmklachten. Duizendblad is rijk aan etherische oliën, die de plant de karakteristieke kruidige geur geeft.
Duizendblad heeft liggende, zich vertakkende stengels die wortelen bij de knopen. Het is een zeer gewoon onkruid dat vooral veel voorkomt in een arme, droge en slecht gevoede grasmatten.
Achillea millefolium
Duizenblad is inheems, dit wil zeggen dat de plant hier van nature voorkomt. Het is een mooie, kruidachtige plant met zachte, varenachtige, decoratieve bladeren. Duizendblad dankt zijn naam aan de geveerde bladeren, die ieder op zich weer bestaan uit vele bladeren (duizendbladeren).
En ja, je kunt Duizendblad eten. Het is te gebruiken in tal van gerechten. Van de jonge blaadjes maak je een krachtige soep of je eet het als spinazie. De blaadjes en bloemetjes zijn ook lekker in kruidenboter, salade, azijn, keukenzout of een omelet.
Zevenblad groeit op heel wat plekken. Je vindt de plant in beschaduwde wegbermen, heggen, tuinen, sloten akkerranden, … op vochtige voedselrijke grond.
Oregano is een redelijk winterharde vaste plant (mits je zorgt voor de juiste omstandigheden zoals niet te natte grond en een zonnige standplaats).
Verdraagt temperaturen tot -25 graden Celsius en blijft de hele winter groen. Duizendblad kan goed tegen droogte. Deze plant is zeer geschikt voor 'de tuin op het zuiden'. Verlangt een zonnige, warme plek op niet te arme grond en buiten de schaduwzone van bomen en heesters.
Duizendblad is de Nederlandse naam voor Achillea. Het is een vrij sterke, vaste plant met vaak een geurend aromatisch blad.
Herfstasters bloeien van de nazomer tot in de herfst en geven dan nog veel kleur aan de tuin. Asters lokken vlinders en bijen. Asters spelen de hoofdrol in nazomer- en herfstborders dankzij een overvloed aan bloemen in heldere kleuren, én een lange bloeiperiode.
Wat de wortelen wel gemeen hebben, is dat ze beide eetbaar zijn. De wortel kan geoogst worden na het eerste jaar. Ook de bladeren, bloemen en zelfs de zaden van de wilde peen zijn eetbaar. De bladeren en bloemen kun je rauw opeten.
Wilde peen
Het verhoogt de galproductie, ontgift en verbetert de opname van voedingsstoffen. Ook werkt het tegen darmparasieten, darmgassen en diarree. Het is een detox, het drijft afvalstoffen uit het lichaam. Paarden eten wilde peen graag.
Pak een uitgebloeide bloem vast, en houd een (droog!) bakje eronder. Je kunt de zaden dan zo in het bakje schudden. Laat dit bakje vervolgens nog een paar dagen open staan, zodat de zaden goed kunnen nadrogen.