U kunt Stonehenge bezoeken door een trein te nemen van Londen naar
De 5000 jaar oude steencirkel van Stonehenge in het zuiden van Wiltshire is het bekendste Britse monument uit de oertijd. Niet vanwege de omvang van de cirkel, maar dankzij de grootte van de stenen. Samen met de steencirkel uit Avebury behoort het tot UNESCO Werelderfgoed.
De stenen zijn ruim vier meter hoog en 2,5 meter breed. De grootste steen is 8,7 meter hoog en weegt ongeveer 45 ton. Het monument bestaat uit 30 grote stenen in de buitenste ring en 49 kleinere stenen in de binnenring.
Het mysterie rond Stonehenge heeft het tot een populaire toeristische bestemming gemaakt, met meer dan 1 miljoen bezoekers per jaar. Stonehenge is een prehistorisch monument in Wiltshire, Engeland.
Hoe lang duurt het om Stonehenge te bezoeken? Een bezoek aan het iconische Stonehenge monument duurt ongeveer 40 minuten tot 1 uur. Maar als u meer uit uw ervaring wilt halen, kan de rondleiding door Stonehenge ongeveer 2 uur duren.
Omdat Stonehenge zo'n must visit is, is het er bijna altijd druk. Een tip is dan ook om vroeg te gaan, zo ben je de grote bussen voor. Sommige touroperators houden daar rekening mee, kijk daar dan naar als je een trip vanuit bijvoorbeeld Bath maakt.
Stonehenge had een ceremoniële functie, maar diende ook als begraafplaats: archeologen hebben er zo'n zestig crematies ontdekt uit de bouwperiode zelf. Het pad dat is gevonden, en het feit dat we tussen de stenen door kunnen kijken, geeft de indruk dat ceremonies van buitenaf aanschouwd konden worden.
De zogeheten sarsen-stenen zijn afkomstig uit een gebied zo'n 25 kilometer ten noorden van het monument. Dat blijkt uit onderzoek van een stenen staaf die in 1958 zoek was geraakt, schrijft de Britse omroep BBC op zijn website.
En – nog belangwekkender – de gaten bevatten resten van gecremeerde mensen. Stonehenge diende als begraafplaats, vanaf het moment dat de gaten waren gegraven tot 700 jaar daarna. Maar een begrafenis bij de steencirkel was niet voor iedereen. Uit opgravingen bleek dat er om het jaar iemand werd begraven.
De naam 'Stonehenge' verwijst naar het soort bouwwerk. Een 'henge' is namelijk een cirkelvormig Neolithisch bouwwerk. Over de wereld zijn er velen te vinden, maar niet één heeft zo'n wereldberoemde status als Stonehenge.
In de Steentijd bouwden Britse Kelten het beroemde Stonehenge.
Sommigen beweren dat Stonehenge een begraafplaats was. Anderen denken dat het een tempel was. Nog andere onderzoekers zoeken hun verklaring in de sterren. De opstelling van de stenen schijnt inderdaad rechtstreeks verband te houden met de stand van de zon, de maan en de planeten…
Het indrukwekkende en mysterieuze Stonehenge staat al 4500 jaar op de Salisbury Plain. Een kleine honderdvijftig kilometer ten zuidwesten van Londen vormen de wereldberoemde steencirkels slechts één van de prehistorische monumenten die tezamen een wijdvertakt complex vormen.
De groeven liggen in de Preseli Hills in het noorden van het graafschap Pembrokeshire in Wales, op zo'n 290 kilometer van Stonehenge (over land). De blauwe stenen wegen circa één tot twee ton per stuk en zijn ongeveer 2,5 meter hoog.
De gemiddelde afmeting is namelijk vier bij twee meter, met een gemiddeld gewicht van 25 ton (sommige stenen wegen maar liefst 40 ton). De herkomst van de stenen is wel duidelijk – een gebied in Wales; 350 kilometer verderop – maar dan nog is het een raadsel hoe ze deze afstand hebben afgelegd.
Stonehenge ligt in een groot uitgestrekte grasvlakte, zoals er wel meer voorkomen in Engeland ;-) Hoe ziet Stonehenge eruit? Het bouwwerk bestond oorspronkelijk uit drie cirkels met in het centrum een hoefijzervorm.Dit alles is weer omringd door een cirkelvormige geul.
Zowel Stonehenge als Waun Mawn is gebouwd op de zonnewende. Elk jaar rond 21 juni komt de zon daar op een speciale manier op. Beide cirkels zijn precies even groot, 110 meter in doorsnee.
Stonehenge bestaat uit een aantal stenen die in een cirkel van 35 meter zijn opgesteld en waarvan de functie nog steeds niet bekend is. Je vind Stonehenge in het kleine Britse dorpje Amesbury in het zuiden van Groot-Brittannië. Het bouwwerk moet zo rond 3100 voor Christus gebouwd zijn.
Uiteindelijk bestond het uit twee soorten zware stenen: de 'sarsens', twintig ton wegende steenplaten van zandsteen waaruit de hoefijzervormige opstelling in het centrum en de buitenste steenring bestaan; en de 'bluestones', kleinere stenen van diabaas (doleriet) die elk zo'n drie ton wegen en een binnenring vormen.
Obelix gebruikt zijn menhirs bij gelegenheid als projectiel, zoals Panoramix, Amnesix, Pincodus en Nogalfix tot hun schade mochten ervaren, meestal met verregaande gevolgen voor het mentaal welzijn van hun slachtoffers (De strijd van de stamhoofden en Asterix en Latraviata).
De Georgia Guidestones waren grote granieten zuilen die van 1980 tot 2022 op een heuvel in Elbert County in de Amerikaanse staat Georgia stonden. Soms werden ze een "Amerikaans Stonehenge" genoemd. Op de granieten zuilen stond een bericht, waarin tien hoofdpunten werden weergegeven in acht talen.
hunebed. - de vloer was mogelijk belegd met keien. De draagstenen en dekstenen (iets plattere zwerfkeien) worden megalieten genoemd. De term "bovengrondse grafkamer" uit de eerste regel is wat overdreven; waarschijnlijk waren vroeger helemaal geen stenen zichtbaar of uitsluitend de toppen van de dekstenen.
Het bekende megalithische monument Stonehenge in Groot-Brittannië was geen druïdetempel of prehistorisch observatorium, maar een vredesmonument dat gebouwd werd om verschillende Britse stammen te verenigen.
Kunst & Cultuur
Het kunstwerk is ontworpen door Ben Guntenaar en bestaat uit eenentwintig gerangschikte en bewerkte stenen, die veelal in groepjes van drie staan. Door de combinatie van liggende en staande stenen kreeg het in de volksmond de naam Stonehenge mee, maar dan wel in het klein.