Laat het hoofdpersonage pas slagen op het eind Het hoofdpersonage heeft een doel in uw verhaal. De lezer wil graag dat de persoon uiteindelijk slaagt. Om het boek spannend te houden, kunt u het hoofdpersonage zijn doel aan het einde van het verhaal laten halen. Zo heeft de lezer iets om naartoe te lezen.
Goede eindes laten zien hoe je hoofdpersoon in de loop van het verhaal is veranderd. Als ze nog steeds dezelfde persoon zijn, dan is er waarschijnlijk sprake van een gebrek aan karakterontwikkeling in je verhaal. Het einde van je verhaal moet je kijker een nieuw perspectief geven of hun geest openen voor een nieuwe manier van denken .
De terminus is de laatste passage van een verhaal. Een verhaal kan op twee manieren eindigen: met een open einde of met een gesloten einde. Open einde: de auteur geeft geen antwoord op de vragen die gedurende het verhaal de kop op steken. De lezer moet dus zelf invullen.
Een goede conclusie omvat een samenvatting van de belangrijkste punten van een verhalend essay, verwijzend naar eerder genoemde belangrijke details of gebeurtenissen . Met behulp van deze punten moet de auteur reflecteren op hun grotere betekenis of impact om de lezer een centraal thema voor het essay te presenteren.
Gesloten einde. Traditioneel knoopt het einde van een verhaal alle losse draadjes aan elkaar. Mysteries en openstaande vragen worden beantwoord en acties van de personages hebben een (goed of slecht) resultaat. Dit heet een gesloten einde.
Zoals elke beschouwing begint met een inleiding, eindigt elke beschouwing met een slot. Het slot komt direct na het middenstuk. In het slot komt een korte samenvatting, je laat doorschemeren wat je eigen positie is en het eindigt met een uitsmijter.
Voorbeelden van informele afsluitingen zijn 'Doei', 'Tot ziens', 'Spreek je later' of 'Fijne dag/nacht' . Voor formele of professionele situaties kun je 'Met vriendelijke groet', 'Beste', 'Hoogachtend' of 'Dank je wel' gebruiken.
Deze techniek kan helpen om de belangrijkste punten of thema's in uw verhaal te benadrukken, waardoor uw conclusie gedenkwaardiger wordt. Denk bijvoorbeeld aan de volgende zin: " Ze had haar liefde, haar hoop en haar doel verloren, maar uiteindelijk vond ze kracht, veerkracht en een nieuw begin. "
Hardop lezen helpt om natuurlijke eindpunten te identificeren . Markeer alles wat klinkt als een sterke afsluiting en werk dan een tijdje met die zinnen en paragrafen, kijk waar je kunt bewegen of herzien om het juiste einde te bereiken. Als je aan een eerste concept werkt, denk dan helemaal niet na over de perfecte laatste regel.
Het einde moet een blijvende indruk achterlaten, zozeer zelfs dat de lezer er niet meer over kan stoppen om erover na te denken of te praten en uiteindelijk mensen aanraadt om jouw werk te lezen. Eenvoudige taal met een vleugje empathie en iets dat hun ideologieën en overtuigingen in twijfel trekt, doen veel als het gaat om het beëindigen van een verhaal.
De meest gebruikelijke manier om een verhaal te beëindigen, is door het hoofdconflict op een bevredigende manier op te lossen , waarbij de hoofdpersoon krijgt wat hij nodig heeft (en vaak ook wat hij wil, als onderdeel van de deal) en de antagonist op een lastige manier aan zijn einde komt.
Resolutie: Een einde moet altijd het centrale conflict dat je aan het begin van de roman hebt geschetst, afronden en oplossen . Een lezer moet weggaan met het gevoel dat het verhaal compleet is. 2. Transformatie: Het einde van een verhaal moet een krachtige afsluiting zijn van je karakterontwikkeling.
Een mooie formule voor een goede slotzin is om terug te grijpen op de aandachtstrekker van het begin van je betoog. We noemen dit een cirkelrede: dit stijlmiddel maakt het betoog tot een afgerond geheel. Een ander stijlmiddel is om een boodschap, wens of laatste zin krachtig uit te spreken als drieslag.
Afsluiten doe je niet alleen met een inhoudelijke slotzin, maar ook door “naar beneden” te gaan met je stem en door de zin langzamer uit te spreken. Denk daarbij aan de manier waar op je “en ze leefden nog lang en gelukkig” uitspreekt aan het slot van een sprookje.
De zin 'In afwachting van uw reactie' als formele afsluiter
De zin 'In afwachting van uw reactie' is een veelgebruikte afsluiter voor formele brieven. Het combineert beleefdheid met duidelijkheid en maakt op een respectvolle manier duidelijk dat je een antwoord verwacht.
Een afsluitende zin is de laatste zin van een alinea. Het zou uw alinea of argument stevig moeten afsluiten . Deze zinnen ondersteunen uw stelling en weerspiegelen uw onderwerpzin, maar gaan vaak een stap verder door een belangrijk punt uit de hoofdtekst van uw alinea op te nemen.
Toelichting. Als een zin eindigt met een of meer aangehaalde zinnen, dan staat de slotpunt van de (laatste) aangehaalde zin binnen de aanhalingstekens. Er komt geen extra punt na de aanhalingstekens om de volledige zin af te sluiten.
Een 'cliffhanger' is een term uit zowel de film- en televisiewereld, als uit verhalen en toneelstukken. In literaire werken worden cliffhangers al eeuwen gebruikt, zoals bij de bekende Perzische raamvertelling Duizend-en-een-nacht.
Een goed einde van de sprookjes betekent meestal dat de meisjes gaan trouwen met een knappe prins (assepoester, sneeuwwitje en de kikkerkoning) en dat de kinderen en jonge mannen heel rijk worden (klein duimpje en de gelaarsde kat).
ontknoping , conclusie na het hoogtepunt van een verhaal waarin de complexiteit van het plot wordt ontrafeld en het conflict uiteindelijk wordt opgelost. In de ontknoping van een traditioneel gestructureerd plot kan de schurk worden ontmaskerd, het mysterie worden uitgelegd, misverstanden worden opgehelderd of geliefden worden herenigd.