De weerkaatsing van het geluid (echo) vangt de vleermuis op met zijn oren en daardoor weet hij de plaats (locatie) van die voorwerpen. Om de weg te kunnen vinden vliegen vleermuizen altijd zoveel mogelijk dicht langs iets waar hun echo tegen weerkaatst, zoals rijen bomen of gebouwen of begroeide slootkanten.
Met zulke ogen kunnen ze bij heel weinig licht toch nog zien. Maar dergelijke ogen zijn onvoldoende als je op kleine insekten jaagt en als je dat ook vaak in het pikdonker moet doen. Daarom gebruiken vleermuizen niet hun ogen maar hun oren om te 'zien'.
Dat is een soort echo van hun eigen geluid. Het geluid weerkaatst tegen alle muren of bomen en tegen de beestjes die ze willen opeten. Dit geluid komt weer terug naar de grote oren van de vleermuis. Zo weet hij precies waar hij moet zijn voor een lekker hapje.
Vleermuizen gaan 's avonds en 's nachts op zoek naar eten. Ze zien slecht, daarom zijn hun oren onmisbaar. Een jagende vleermuis maakt gebruik van sonar. Ze zenden geluiden uit die kaatsen tegen allerlei voorwerpen én prooien.
Of een vleermuis die stilletjes aan de muur of in de gordijnen hangt. Blijf rustig. We kunnen ons voorstellen dat zo'n rondvliegende vleermuis erg spannend is, maar er is geen reden tot paniek. De vleermuis zal echter niet tegen u aan vliegen.
Vleermuizen zijn gevoelig voor lichtverstoring. Bij hun verblijfplaatsen, op vliegroutes en in hun jachtgebied. Vooral straatverlichting kan leiden tot pijnlijke verblinding bij deze beschermde nachtdieren. Om dit probleem op te lossen, heeft de Batlamp ledlichtjes die amberkleurig licht geven.
Meyrem Almaci zal het niet graag horen, maar het feit dat vleermuizen steeds linksaf slaan als ze een grot uitvliegen is een broodje-aapverhaal. Wetenschappers hebben bewezen dat ze alle richtingen uitvliegen, maar de voorkeur geven richting zoete wateren waar ze veel insecten kunnen vinden om op te peuzelen.
Het lichaam van een vleermuis is aangepast om ondersteboven te hangen. Wanneer ze met hun kop naar beneden hangen, dan trekt hun lichaamsgewicht aan een pees zodat hun pootjes dicht worden getrokken. Eigenlijk hebben ze geen spierkracht nodig om te blijven hangen. Ondersteboven hangen kost ze dan ook geen energie.
Vleermuis (19 uur)
Vleermuizen slapen het liefst ondersteboven. En dat kunnen ze lang volhouden. Een vleermuis kan wel 19 uur op een dag slapen. Ook houden vleermuizen een winterslaap van ongeveer 3 maanden.
Vleermuizen bijten niet tenzij ze zich bedreigd voelen bijvoorbeeld wanneer mensen hem proberen op te pakken. Vleermuizen veroorzaken veel overlast. Deze dieren maken nauwelijks geluid en hebben een zeer droge ontlasting waardoor ze niet stinken.
Overdag zoeken vleermuizen een rustige en doorgaans warme verblijfplaats om te slapen. Sommige soorten geven de voorkeur aan boomholtes, terwijl andere soorten zolders verkiezen.
Vijanden: De grootste bedreiging voor de vleermuizen zijn de mensen.Maar ook hebben ze andere natuurlijke vijanden zoals: grote vogels, uilen, af en toe zelfs jonge en onervaren katten. Vleermuizen hebben vaak last van vlooien, mijten en teken.
Overdag kom je zelden vleermuizen tegen, ze vliegen en jagen vooral 's nachts. Hun vermogen tot echolocatie en het bezit van vleugels biedt hun de mogelijkheid om 's nachts op insecten te jagen en een unieke ecologische niche te bezetten.
Elke vleermuis maakt een ander geluid. Mensen tot een jaar of 30 kunnen de echo van sommige vleermuizen horen. De rosse vleermuis zou je bijvoorbeeld kunnen horen, die maakt een vrij laag geluid. Mensen en honden reageren daar niet heftig op.
Vleermuizen hebben een specialistisch gehoororgaan dat zeer hoge frequenties kan opvangen.Zij gebruiken ultrasoon geluid (geluid boven de 20 kHz) voor hun echolocatiesysteem.
Genietend van een lekkere zonnige dag, zullen de meeste mensen niet gelijk aan vleermuizen denken. Deze nachtactieve dieren zijn juist ontzettend lichtschuw: licht vormt immers een risico voor predatie door uilen en zelfs katten. Toch zijn vleermuizen echte liefhebbers van de zon vanwege alle warmte die ze geeft.
Vleermuizen gaan voor de winterslaap op zoek naar plekken waar het erg koel is, maar vorstvrij (0-10 graden). Door een koele ruimte kunnen ze hun lichaamstemperatuur laten zakken en dat zorgt ervoor dat ze niet te veel energie in de winter verspillen.
Alle vleermuizen hebben schoon water nodig, voor drinken en voor voedsel.
Een luiaard heet niet voor niets een luiaard: is heel erg lui. Hij slaapt wel zo'n 8 tot 9 uur per dag.
Alleen dieren die bijzonder hongerig zijn (wanhopig), of te zwak (of jong) om een schuilplaats te bereiken, worden overdag waargenomen. De uitzondering is de Rosse vleermuis, een bijzonder krachtige vlieger die het soms aandurft overdag op wat grotere hoogte te vliegen.
Voordat de vleermuizen 15-30 minuten vóór zonsondergang uitvliegen, kan men ze al onrustig horen piepen. Het voedsel van de dwergvleermuis bestaat uit kleine insecten zoals nachtvlinders, muggen, gaasvliegen en worden in de vlucht opgepeuzeld. De grotere prooien worden op een vast plekje, zoals een tak, verorberd.
Hoewel het gezichtsvermogen anders ontwikkeld is dan dat van dagactieve zoogdieren, kunnen vleermuizen dus wel degelijk. In het netvlies van vleermuizen bevinden zich voornamelijk receptorcellen die geschikt zijn om grove structuren en beweging waar te nemen, de zogenaamde staafjes.
vleermuizen blijven 's nachts zo lang mogelijk jagen, afhankelijk van hun 'honger' en het aantal insekten dat er rondvliegt. Het aantal beschikbare insekten is vaak weer afhankelijk van de nachttemperatuur. in het vroege voorjaar en late najaar jagen vleermuizen vooral aan het begin van de nacht.
Planten als kattenstaart, wilgenroosje, riet en gele lis hebben grote aantrekkingskracht op insecten. En insecten staan met stip op één op de menukaart van de vleermuis.