De agonist kan zich competitief aan een receptor binden en daardoor de gevoeligheid van de receptor voor een andere agonist verlagen. Daarbij kan verzadiging van de receptor optreden zodat die ongevoelig wordt voor verandering in de concentratie van een andere agonist.
Een agonist is een substantie die de acties van een neurotransmitter of hormoon nabootst om een respons te produceren wanneer het zich bindt aan een specifieke receptor in de hersenen . Opioïde drugs, bijvoorbeeld heroïne en methadon, zijn agonisten die responsen produceren zoals 'liking', analgesie en ademhalingsdepressie.
GLP-1 is een hormoon, glucagon-like peptide-1, dat in reactie op eten wordt geproduceerd door de darmen. Het zorgt ervoor dat de productie van insuline wordt gestimuleerd en die van glucagon wordt geremd. Zo worden schommelingen in de glucose spiegel in het bloed voorkomen.
Dit medicijn stimuleert cellen in de hersenen om dopamine aan te maken waardoor het tekort wordt aangevuld. Dit medicijn kunt u krijgen in het begin van de ziekte, of later als aanvulling op andere medicijnen zoals levodopa.
Wanneer verschillende elementen elkaar tegenwerken, noemen we dit een 'antagonistische werking'. Dit antagonisme wordt omschreven als een situatie waarin stoffen niet bij elkaar passen en dus worden afgestoten.
Een agonist is in de biochemie een signaalstof die een receptor in een celmembraan activeert of de activiteit van een enzym verhoogt. De receptoren zijn meestal ionotrope ionkanalen die een belangrijke rol in de stofwisseling van cellen en organismen spelen.
Een antagonist is een stof die zich bindt aan een receptor zonder een biologische respons op te roepen, en daarmee de werking van een agonist dempt of bij verzadiging van de receptor zelfs verhindert. Zoals een agonist een respons veroorzaakt, blokkeert een antagonist die respons.
Dopamine-antagonisten hebben een anti-emetische werking door blokkade van centrale en/of perifere dopamine(D2)-receptoren. De fenothiazinederivaten chloorpromazine en levomepromazine hebben naast de antidopaminerge, ook antihistaminerge en anticholinerge eigenschappen die bijdragen aan de anti-emetische werking.
Dopamine-agonisten stimuleren de delen van de hersenen die worden beïnvloed door dopamine . In feite misleiden dopamine-agonisten de hersenen door ze te laten denken dat ze de dopamine krijgen die ze nodig hebben. Over het algemeen zijn dopamine-agonisten niet zo krachtig als carbidopa-levodopa en veroorzaken ze mogelijk minder snel dyskinesieën.
Dopamine en dobutamine zorgen ervoor dat het hart heviger samenknijpt en dat de hartslag verhoogd. Hierdoor stroomt er per minuut meer bloed uit het hart. Daardoor raken de nieren beter doorbloed en scheiden ze meer vocht uit.
GLP-1-agonisten . GLP-1-agonisten zijn medicijnen die de bloedsuikerspiegel helpen verlagen en gewichtsverlies bevorderen.
De GLP-1 receptor agonist is een hormoon dat je darmen aanmaken nadat je hebt gegeten.
Semaglutide is een geneesmiddel dat momenteel bij diabetes type 2 gebruikt wordt onder de merknaam Ozempic. Het verlaagt je bloedsuikergehalte en je eetlust door respectievelijk in te werken op je pancreas (alvleesklier) en je hersenen. Doordat je eetlust afneemt, daalt je energie-inname en dus ook je lichaamsgewicht.
Er zijn nog veel meer soorten agonisten, waaronder volledige agonisten, partiële agonisten, selectieve agonisten, inverse agonisten, irreversibele agonisten, co-agonisten, superagonisten en biased agonisten .
De spier die een beweging uitvoert, noemt men de agonist. Wanneer je bijvoorbeeld de biceps traint, is de biceps de agonist.
Agonisten kunnen op verschillende manieren aan receptoren binden. Sommige agonisten binden direct aan de actieve site van de receptor, waarbij ze de werking van de endogene ligand nabootsen . Dit resulteert in de activering van de receptor en daaropvolgende signaaltransductie binnen de cel.
Bij een dopamine-agonist worden de receptoren (ontvangers) in de hersenen gestimuleerd, waardoor er meer dopamine beschikbaar komt. Er kan verbetering ontstaan van bewegingstraagheid, spierstijfheid, beven en lusteloosheid. Bij langwerkende tabletten of pleisters kan er meer stabiliteit optreden gedurende de dag.
Curcumine heeft neuroprotectieve eigenschappen getoond en is een belangrijk bestanddeel van dopamine [16], en Hordenine, een natuurlijke verbinding van gekiemde gerst , is een agonist van de dopamine D2-receptor [17]. Deze en andere kruiden zijn voornamelijk bestudeerd bij neuronale ziekten, met minder onderzoek bij niet-neuronale ziekten.
Pramipexole is een dopamine-agonist die op het zenuwstelsel werkt om de symptomen van de ziekte van Parkinson te behandelen . Pramipexole wordt ook gebruikt om het Restless Legs Syndrome (RLS) te behandelen. RLS is een neurologische aandoening die het gevoel en de beweging in de benen beïnvloedt en ervoor zorgt dat de benen ongemakkelijk aanvoelen.
Werking. Dopamine-agonisten helpen tegen bewegingstraagheid en spierstijfheid, soms wat minder tegen het beven. De werking wordt in de loop van de tijd minder, zeker als ze zonder levodopa worden gegeven. Dit heeft te maken met het voortschrijden van de ziekte.
Dopamine-antagonisten zijn medicijnen die ervoor zorgen dat bepaalde typen cellen in je hersenen niet worden geactiveerd . Ze zijn een belangrijk type medicijn voor de behandeling van bepaalde psychische aandoeningen en symptomen, met name psychose en schizofrenie.
Noradrenaline. Noradrenaline (ook norepinefrine) is een in het lichaam voorkomende neurotransmitter en een hormoon.
Een antagonist is een molecuul dat zich bindt aan een doelwit en voorkomt dat andere moleculen (bijv. agonisten) zich binden . Antagonisten hebben geen effect op de receptoractiviteit. Een inverse agonist is een verbinding die zich bindt aan en constitutieve receptoractiviteit voorkomt bij afwezigheid van een agonist.
Een agonist kan zijn: Agonistische spier, een spier die een agonistische, meestal buigende beweging veroorzaakt. Deze beweging is tegenovergesteld aan de antagonistische, strekkende beweging. Agonist (biochemie), een signaalmolecuul dat bij binding aan een receptor een biologisch proces activeert.
Een antagonist is een tegenstander of tegenspeler. De aanduiding komt al sinds de Klassieke Oudheid vooral voor in de toneelwereld. In het klassieke toneel werd de hoofdpersoon of eerste speler de protagonist genoemd; traditioneel is dat de held. De antagonist is zijn tegenspeler en soms zijn directe rivaal.