Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt niet dat een kind zonder vader opvoeden niet schadelijk is voor een kind. Wel weten we dat het voor de sociale ontwikkeling goed is als het in de eerste zes jaar wordt omringd door liefst drie vertrouwde verzorgers (mannelijk en vrouwelijk).
Meisjes met een goede relatie met hun vader staan bijvoorbeeld steviger in hun schoenen dan meisjes met een slechte band. Ze hebben meer zelfvertrouwen, maken minder stresshormonen aan, en hebben minder kans op een depressie.
Een buitenechtelijk kind, vroeger ook onwettig, onecht of natuurlijk kind, is een kind van een vader en moeder dat niet tijdens een wettig huwelijk of binnen een bepaalde periode na de ontbinding daarvan is geboren.
Kinderen van afwezige vaders zijn bijvoorbeeld vaak rationeel en helder. Ze hebben leiderschapskwaliteiten en zijn zich erg bewust dat anderen ondersteuning en goedkeuring nodig hebben, juist omdat ze het zelf niet kregen. Ze kunnen opkomen voor zichzelf en voor anderen. Ze houden vast aan hun verantwoordelijkheden.
Bevestig je kinderen in hun gevoelens en erken dat het moeilijk voor hen is. Dit maakt dat zij zich gehoord en gezien voelen. Zeg bijvoorbeeld ”Ik weet dat je heel verdrietig bent dat papa niets laat horen en ik wou dat ik er iets aan kon veranderen. Het is heel moeilijk voor jou dat je hem nu niet meer ziet.
Accepteer de keuze van je kind, en zeg tegen je kind dat het goed is. Geef je kind het gevoel en de boodschap mee dat je van hem/haar houdt. Maak duidelijk dat je kind altijd welkom is bij je. Geef je kind het gevoel dat hij/zij bij jou terecht kan en altijd naar je toe mag komen.
Neem contact op met het wijkteam, je huisarts of de jeugdgezondheidszorg in jouw buurt als je je zorgen maakt. Samen kunnen jullie bekijken wat er wel en niet goed gaat in het gedrag van je kind. Ook kunnen jullie er met elkaar achter komen waar het lastige gedrag vandaan komt en waardoor het blijft bestaan.
Als ze op hun papa kunnen rekenen, maken kinderen vlugger vriendjes, doen ze het goed op school en gedragen ze zich beter. Dat concluderen Zweedse onderzoekers uit de resultaten van een langdurig en wereldwijd onderzoek. En ook bij jongeren is de positieve invloed van een vader die dag en nacht klaarstaat merkbaar.
Dominante ouders streven continu naar perfectie. Ze verlangen alleen het beste van hun kinderen. Het maakt niet uit hoe hard een kind zijn of haar best zal doen, het zal niet goed genoeg zijn voor de ouders. Dit komt doordat de dominante ouders altijd een 'maar' kanttekening maken.
Afwezige ouders
Ouders kunnen ook emotioneel afwezig zijn. Ze zijn er wel maar ze begeleiden hun kinderen niet op emotioneel vlak. Kinderen van afwezige ouders voeden uiteindelijk zichzelf voor een groot deel op. Als ze het oudste kind zijn, voeden ze misschien ook hun jongere broers en zussen op.
Juridisch gezien hebben zowel de biologische vader als de juridische vader (na erkenning) recht op omgang met het kind. Ook al heb je als biologische vader het kind niet erkend, dan nog heb je recht op contact met je kind. De omgang van de ouders met het kind wordt doorgaans in een omgangsregeling geregeld.
Alles bij elkaar bleek het percentage buitenechtelijke kinderen vrij laag: 1,6 procent per generatie. Dat impliceert echter alsnog dat er tegenwoordig enorm veel mensen zijn met een andere biologische vader dan ze denken.
Een vader bevordert de empathische, sociale en cognitieve ontwikkelingen van kinderen. Deze ontwikkelingen zijn erg belangrijk en zorgen er uiteindelijk voor dat kinderen beter presteren in hun leven, zoals bijvoorbeeld op het gebied van werk en school.
Volgens onderzoekers is het erfelijk bepaald hoeveel X- en Y-chromosomen mannen aanmaken, en dus hoe groot de kans is op een bepaald geslacht. Mannen die dus meer X-chromosomen aanmaken, hebben meer kans op een dochter. Heeft je man dus alleen maar zussen? Dan is de kans wat groter dat jullie een dochter krijgen!
In een gezonde moeder dochter relatie is er sprake van een liefdevolle verbintenis. Er is emotionele betrokkenheid en beide partijen gedijen goed in de relatie. Maar ook in gezonde relaties heb je weleens ruzie. Als ruzie echter vaak voorkomt, kan dit voor een verstoorde relatie tussen moeder en dochter zorgen.
Wanneer een narcistische vader woedend is kan hij schreeuwen, jou uitschelden, je slaan, schoppen, aan je haren trekken, je achterna zitten, je opwachten, je angst aanjagen, dreigen jou weg te doen, je straffen, manipuleren, etc. etc. Hij gebruikt verbaal en/of fysiek geweld.
Een liefdevolle moeder zal op gelijkwaardig niveau met haar kind willen communiceren, begrip willen tonen, zich zoveel mogelijk willen inleven in haar kind, willen luisteren naar de behoeftes en verlangens en zich steeds afstemmen daarop.
Narcistische moeders gebruiken hun kinderen om hun eigen emotionele behoeften te vervullen. Moeders die narcistisch zijn, zijn opdringerig en overschrijden voortdurend emotionele en fysieke grenzen door weinig of geen aandacht te besteden aan de wensen of behoeften van het kind.
Wat is betrokken vaderschap? Betrokken vaderschap houdt in dat je als vader veel tijd met je kindje doorbrengt. Je krijgt veel mee van de groei en ontwikkeling van je baby. Je speelt een grote rol bij de verzorging en opvoeding van je kleine.
Nee, u kunt niet zelf afstand doen van het gezag over uw kind. Het is wel mogelijk om het ouderlijk gezag aan te passen naar eenhoofdig gezag van de andere ouder. De andere ouder heeft dan alleen het gezag. U kunt dit samen met de andere ouder vragen bij de rechter.
Meest voorkomende psychische stoornissen
Dit zijn de meest voorkomende stoornissen bij kinderen: ADHD. Je kind heeft moeite om zich te concentreren en is snel afgeleid. Ook kan het zijn dat je zoon of dochter erg druk en impulsief is.
Het ene kind vertoont misschien meer dwars gedrag dan het andere kind. Het is een normaal verschijnsel en hoort bij het opgroeien. Sommige kinderen ontdekken hun eigen wil en zitten midden in een identiteitsontwikkeling. Andere kinderen nemen niet zonder meer aan wat volwassenen tegen hen zeggen.
Het kan verschillende oorzaken hebben dat een kind onhandelbaar wordt. Onbegrip vanuit de ouders, de komst van een jonger broertje of zusje, verkeerde vrienden en ook bepaalde aandoeningen, zoals asperger of ADHD kunnen ervoor zorgen dat ouders het kind minder goed begrijpen en begeleiding in de ontwikkeling.