Hoge bewolking
Lage bewolking (0 tot 2 km): stratus en stratocumulus. Stratus kan een zeer lage wolkenbasis hebben. 2. Middelhoge wolken (2 tot 6 km): altostratus, altocumulus en nimbostratus.
Verticaal ontwikkelde wolken bevinden zich op 18 kilometer hoogte, afhankelijk van de temperatuur en de luchtdichtheid. Verticale wolken kunnen over meerdere horizontale (hoge, lage en middelhoge wolken) voorkomen.
Siebesma: “Dat komt omdat wolken bestaan uit heel veel minuscule waterdruppeltjes die ongeveer even dik zijn als een mensenhaar, tussen de 20 en 50 micrometer.”
Bij een gewone wolk (zonder regen) verdampen de onderste kleine druppeltjes. Het worden dan gasmoleculen (waterdamp) en die zijn onzichtbaar maar blijven ook zweven. Hoger in de lucht is het kouder, daar worden de gasmoleculen weer druppeltjes. Dit zien we als een wolk.
Een wolk weegt niets. Want als dat wel zo was, zou hij uit de lucht vallen. Een badkamerweegschaal zou dus op nul staan als je er een wolk op kon zetten. Wanneer een voorwerp in de dampkring beïnvloed wordt door de zwaartekracht, is het gewicht het resultaat van de massa ervan in verhouding tot zijn opwaartse kracht.
Een onweerswolk is een sterk kolkende luchtmassa waarin warme lucht omhoog en koude lucht omlaag beweegt. Zware onweersbuien groeien uit tot grote hoogte. De wolkentoppen bereiken hoogtes tot 14 kilometer. Op grote hoogte kan het zo'n 60 graden vriezen.
Wolken ontstaan doordat de zon het aardoppervlak opwarmt. Water verdampt en stijgt naar boven. Door de lagere temperaturen hoger in de atmosfeer condenseert de waterdamp en ontstaat er een wolk. Wolken bestaan uit microscopisch kleine waterdruppeltjes of ijskristallen.
Het teveel aan waterdamp in de lucht condenseert: er ontstaan wolken. 's Avonds stopt de zon met de aarde te verwarmen. De opgaande luchtstromingen vallen stil, er komen zelfs dalende luchtbewegingen, de wind luwt. De wolken komen opnieuw in warmere lucht terecht en lossen helemaal op.
Door de dalende luchtbewegingen, warmt de lucht op en ontstaat een zogeheten scherpe inversie. De inversie bevindt zich in de tekening hierboven in de luchtlaag tussen de 500 en 1000 meter waar de temperatuur van 1 graad naar 10 graden stijgt. Rond deze laag hoopt het vocht op en blijven de wolken en mist hangen.
Een druppel van 1,5 millimeter doorsnee haalt ongeveer zeven meter per seconde, een van twee millimeter valt met negen meter per seconde. Laten we daarvan uitgaan. Als zo'n druppel uit een gemiddelde regenwolk op tien kilometer hoogte valt, is hij na 18 minuten en 31 seconden beneden.
Vliegtuigstrepen zijn kunstmatige wolken, veroorzaakt door de uitstoot van waterdamp door vliegverkeer. Vliegtuigstrepen ontstaan door uitlaatgassen van vliegtuigmotoren. Deze uitlaatgassen zorgen voor een toename van waterdamp en roetdeeltjes op de vliegroute.
Bij temperaturen van ongeveer 12 graden onder nul beginnen de waterdruppeltjes in een wolk al te bevriezen rond zulke vrieskernen.
tot ca. 35.000 en 20.000 voet (10 en 6 km). De wolk bestaat, behalve in de tropen, uit water, onderkoeld water en ijskristallen. De temperatuur van de top ligt meestal tussen de -20 en -40 graden.
Boven de poolgebieden reikt de troposfeer tot ongeveer acht kilometer hoogte.In ons land reikt de laag tot zo'n tien kilometer hoogte en bij de evenaar tot achttien kilometer hoogte. In de troposfeer neemt de temperatuur af met de hoogte, gemiddeld tussen ongeveer 0,6 en 1,0 graden per honderd meter stijging.
Als je een wolk zou kunnen aanraken zou hij nat aanvoelen. Wolken zijn niets anders dan waterdruppeltjes in de lucht. De lucht zit altijd vol met waterdamp maar die damp zie je normaal gesproken niet.
Aan de slag!
Stap 1: Doe een bodempje lauw water in de fles. Stap 2: Steek de drie lucifers tegelijkertijd aan en laat ze eventjes branden. Stap 3: Blaas ze gelijktijdig uit en doe ze terwijl ze nog roken- in de fles. Stap 4: Draai nu zo snel mogelijk de stop op de fles.
Grote witte oppervlakten op aarde reflecteren zonlicht terug de ruimte in. Denk bijvoorbeeld aan grote ijsmassa's of witte wolken. Dit heet het albedo effect. Als er meer witte wolken zouden zijn, zou er meer licht en warmte worden weerkaatst en zou de aarde minder snel opwarmen.
Vermijd contact met stromend water
Als je binnen in huis bent, wil dat nog niet zeggen dat je geen risico meer loopt tijdens onweersbuien. Je vermijdt best alle contact met stromend water. Dus: niet douchen, geen bad nemen, je handen niet wassen en de afwas of handwas moeten ook maar even wachten.
Veilige plaatsen tijdens onweer. In een gebouw, weg van de ramen,In een gesloten metalen kooi zoals een auto (geen cabrio!) of metalen vliegtuig. Deze fungeren als kooi-van-Faraday.
Sluit ramen en deuren.Blijf weg van de ramen.Het licht van de bliksem is immers bijzonder fel en een nabije inslag kan je verblinden.Blijf uit de buurt van stromend water in de woning.
De Grote Magelhaense wolk heeft een massa die gelijkstaat aan ongeveer 10 miljard keer de massa van de Aardse zon, waarmee het sterrenstelsel 1/100 van de massa van de Melkweg heeft. De diameter van de Grote Magelhaense Wolk is 14.000 lichtjaar.
Maar hoe komen die geladen deeltjes nou eigenlijk in zo'n wolk? Een wolk bestaat uit allemaal kleine druppeltjes water en ijs. En in een onweerswolk stijgt de lucht heel snel naar boven.Die druppeltjes water en ijs gaan langs elkaar wrijven en daardoor ontstaan geladen deeltjes.
De warme lucht met waterdamp koelt af tijdens het opstijgen. Omdat koude lucht minder ruimte inneemt dan warme, condenseert waterdamp tot piepkleine watermoleculen die zich vasthechten aan zogeheten condensatiekernen (grotere deeltjes in de lucht zoals stof, zout en as), waarna ze druppels vormen. Zo ontstaan wolken.