C-reactief proteïne (CRP) Het C-reactief proteïne (afgekort tot CRP) is een snel reagerend acutefase-eiwit. In basale omstandigheden is de concentratie laag (< 5 mg/L), maar bij een ontsteking stijgt de synthese zeer snel op enkele uren tijd (in extreme gevallen tot 500 mg/L en meer!).
Bij een verhoogde waarde van meer dan 3 mg/l is bestaat er een verhoogd risico op het ontwikkelen van hart- en vaatziekten. Een waarde boven de 10 mg/l duidt op een acute ontsteking. De uitslag van een CRP bloedtest zegt niets over waar een mogelijke ontsteking in het lichaam aanwezig is.
De uitslag geeft aan hoeveel CRP er in uw bloed aanwezig is. Normaal is deze waarde kleiner dan 10. Een verhoging wijst op een ontsteking in uw lichaam. Als er een verdenking bestaat op een longontsteking dan wordt er bij waarden van 100 of groter meestal overgegaan tot het voorschrijven van een antibioticum.
Uw huisarts kan zo bepalen of de 'CRP-waarde' (een eiwit) in uw bloed verhoogd is, wat kan wijzen op een ontsteking. Bij gezonde mensen (zonder ontstekingen) is de CRP-waarde in het bloed meestal lager dan 5 mg/l.
Een waarde hoger dan 10 mg/l duidt meestal op een acute ontsteking, zoals een bacteriële infectie of een actieve ziekte van het immuunsysteem. In dergelijke gevallen zal een arts waarschijnlijk aanvullende tests en behandelingen aanbevelen om de onderliggende oorzaak van de ontsteking te identificeren en aan te pakken.
Hoog CRP ging daar samen met een vier keer zo hoog risico (300 procent) na een opvolgperiode van drie jaar en zelfs acht keer zo hoog na negen jaar. Bij borstkanker was het risico met 64 procent verhoogd, colonkanker 40 procent en longkanker tussen 35 procent na drie jaar en 65 procent na negen jaar.
Bij patiënten met een geregistreerde diagnose hoesten of een onderste luchtweginfectie is de uitslag van de CRP test in de meeste gevallen lager dan 100mg/l. Bij patiënten met een geregistreerde diagnose pneumonie is de uitslag van de CRP test in bijna een derde van de gevallen meer dan 100 mg/l.
Een CEA-waarde hoger dan 5 kán een aanwijzing zijn voor kanker. CEA is een zogenaamde tumormarker. Het kan ook iets zeggen over de grootte van een tumor en of er wel of geen uitzaaiingen zijn. Maar een verhoogde CEA-waarde kan ook wijzen op bijvoorbeeld een darm- of leverontsteking.
Resultaten en bespreking: 1. CRP-bepaling heeft diagnostische waarde bij urineweginfecties. Een cutoff van 40 mg/L wordt weerhouden voor de waarschijnlijkheidsdiagnose van pyelonephritis en nood aan antibiotica.
Bij een hoge waarde als dit is het verstandig om een arts te raadplegen en na enkele weken nog een keer een test te doen. Deze hoge CRP waarde geeft doorgaans geen inzicht in je hart- en vaatgezondheid, omdat de waarde verstoord wordt door een acute ontsteking.
De CRP is matig gevoelig voor lichte virale infecties, terwijl de bezinking daar gevoeliger voor is. Bij opeenvolgende metingen, waarbij men op korte termijn wil weten wat het gevolg is van een behandeling, zoals bij het instellen van een antibioticum kuur bij een bacteriële infectie, is CRP de juiste maat om te meten.
Biomarkers van ontstekingen, waaronder inflammatoire cytokines en creactive proteïne (CRP), zijn verhoogd bij patiënten met depressie, angststoornissen en posttraumatische stressstoornis (PTSD). Bovendien draagt de ontsteking bij aan de ernst van de symptomen.
Wanneer de uitslag van de CRP-sneltest tussen de 20 en 100 mg/L ligt, is de klinische verdenking leidend bij het wel of niet voorschrijven.
Hoewel er verschillende oorzaken zijn voor een ontsteking, zijn de verschijnselen vaak hetzelfde: roodheid, pijn, zwelling en temperatuursverhoging. Soms onttrekt een ontsteking vocht uit het lichaam, waardoor je meer behoefte hebt om te drinken.
Een hoge Hb-waarde is meestal erfelijk bepaald, maar kan ook komen door longziekten, roken of verblijf op grote hoogte. Aderlating kan een oplossing zijn om je hemoglobine te verlagen. Hierbij wordt een bepaalde hoeveelheid bloed afgenomen om het ijzergehalte in je bloed naar beneden te brengen.
Wanneer het hoogste CRP kwintiel werd vergeleken met het laagste, toonde het hoogste een hoger risico (HR: 1.58, 95%CI: 1.31-1.91). Het risico op kanker en/of CVD was 45% hoger in het hoogste vs.het laagste kwintiel (HR: 1.45, 95%CI: 1.26-1.68).
Er is sprake van een urineweginfectie na een positieve nitriettest of na een urinesediment met ten minste 20 bacteriën per gezichtsveld of een dipslide met ten minste 104 kolonievormende eenheden per ml urine bij vrouwen met klachten van een pijnlijke en/of frequente mictie.
Bacteriële infecties en ontstekingen stimuleren de productie van CRP in de lever. Vanaf de eerste stimulus worden CRP-niveaus in 4-6 uur aantoonbaar en bereikt het een piek in 36-48 uur2,3. Wanneer de infectie of ontsteking tot rust komt, daalt het CRP-niveau weer snel naar normaal met een halfwaardetijd van 19 uur1,2.
De artsen kunnen in je bloed onder andere tumormarkers of tumormerkers meten. Dat zijn stoffen, meestal eiwitten, die je lichaam maakt als reactie op kanker of die door de kanker zelf gemaakt worden. Voorbeelden zijn CEA (bij dikkedarmkanker, maagkanker en pancreaskanker) en PSA (bij prostaatkanker).
Wel kan CRP worden gebruikt om inflammatoire darmziekten uit te sluiten. Daarvoor kan een waarde van maximaal 0,5 milligram per liter bloed worden aangehouden [8]. Bij een dergelijk lage CRP-waarde kan ervan worden uitgegaan dat er geen ontstekingsprocessen actief zijn in het lichaam en dus ook niet in de darmen.
De meeste mensen met alvleesklierkanker hebben in het begin geen klachten. Als de tumor groeit, kun je last krijgen van bijvoorbeeld geelzucht, afvallen, pijn of misselijkheid.
Normale waarden zijn lager dan 3 milligram per liter. Wanneer er waardes boven de 3 mg/L worden aangetroffen is er al een hoger risico op cardiovasculaire schade, maar als er een heftige ontstekingsreactie gaande is kan het CRP wel tot boven de 100 mg/L rijzen.
CRP is een bekende marker van infectie en ontsteking. Doordat het niveau van CRP aanzienlijk sneller stijgt bij een acute ontsteking dan het niveau van andere acute fasereactanten, wordt de CRP test al tientallen jaren gebruikt ter indicatie van de aanwezigheid van een systematische ontsteking, infectie of sepsis.
Hoest je en ben je vermoeid? Dat zijn vervelende symptomen die horen bij longontsteking. Gelukkig is een longontsteking vaak goed te behandelen. De ontsteking zelf doet geen pijn, maar de spieren rond de borst en rug kunnen pijn doen door het vele hoesten.