Er is een scala aan medicijnen die kunnen worden ingezet bij auto-immuunziekten. Van ontstekingsremmende geneesmiddelen zoals ibuprofen, voltaren en naproxen tot bijnierschorshormoon cortison. Maar ook medicijnen die de stoffen blokkeren die de witte bloedcellen gebruiken om met elkaar te communiceren.
De meeste auto-immuunziekten zijn gelukkig goed behandelbaar, zegt Leavis. “De basis is vaak prednison, maar we hebben een heel scala aan middelen tot onze beschikking waarmee we het merendeel van de auto-immuunziekten grotendeels onder controle kunnen krijgen.
Behandeling wat kunnen we doen? In veel gevallen worden patiënten met een auto-imuunziekte behandeld door de specialist op gebied van het orgaan of de ziekte waarin de ziekte zich uit. Bijvoorbeeld een reumatoloog, dermatoloog, nefroloog, maag-darm-lever arts, longarts, hematoloog of neuroloog.
Levensverwachting. Zonder behandeling heeft een patiënt met auto-immuunhepatitis ongeveer 20% kans op vijf jaar overleving. Door behandeling met een combinatie van ontstekingsremmende medicijnen en medicijnen die het afweersysteem onderdrukken is dit beeld veranderd.
Andere oorzaken van een auto-immuunziekte:
Een belangrijke tweede oorzaak is chronische stress. Als de stress-as, dat wil zeggen het hormonale systeem dat vanuit de hersenen en de hypofyse de bijnieren aanstuurt voor een chronisch verhoogde aanmaak van cortisol zorgt.
De meeste auto-immuunziektes zijn waarschijnlijk multifactorieel erfelijk. Dit betekent dat foutjes in een gen, samen met omgevingsfactoren ervoor zorgen dat iemand een auto-immuunziekte kan krijgen. Veel auto-immuunziektes komen dan ook vaker in een familie voor.
Bij mensen met een auto-immuunziekte functioneert het afweersysteem niet goed. Dan vallen de cellen niet alleen schadelijke invloeden (van buitenaf) aan, maar ook de eigen, gezonde cellen van uw lichaam. Hierdoor kan er schade aan weefsels en organen ontstaan.
In de meeste gevallen spelen bij een auto-immuunziekte chronische ontstekingen van de organen of gewrichten een rol. Ook symptomen als vermoeidheid, depressie, pijnklachten en een algeheel ellendig gevoel hangen samen met dit type aandoeningen.
Voorbeelden van auto-immuunziektes zijn: reumatoïde artritis. dermatomyositis. SLE, auto-immuun hepatitis.
Als een van de onderdelen van het afweersysteem niet goed werkt, dan kan er een afweerstoornis ontstaan. Mensen met een afweerstoornis zijn vaker ziek dan anderen. Als ze ziek zijn, verloopt de ziekte vaak heftiger en is soms moeilijker te genezen. Gelukkig zijn afweerstoornissen zeldzaam.
De immunologie houdt zich bezig met de oorzaak en behandeling van stoornissen aan het afweersysteem van de mens.
Van bepaalde voedingsmiddelen wordt beweerd dat ze een ongunstige werking hebben (bijvoorbeeld: aardappelen, tomaat, paprika, aubergine). Van gefrituurd voedsel, sojaproducten en aspartaam zou de ziekte kunnen opvlammen.
De plekken kunnen vrij ernstig worden en leiden vaak tot klachten als bloedingen, gewichtsverlies, overgeven en buikpijn. De ziekte van Chrohn valt onder de inflammatory bowel disease (IBD). Ongeveer 35.000 mensen in Nederland lijden aan IBD.
Bij een chronische immuunziekte functioneert het immuunsysteem niet goed. Er zijn grofweg vier soorten chronische immuunziekten: De afweer is te sterk en richt zich naar binnen (auto-immuunziekten zoals reuma) De afweer is te sterk en richt zich op externe factoren (allergieën, eczeem)
Fibromyalgie doet in principe niks met je afweer, je behoort niet tot een externe risicogroep. Je hebt dus geen verhoogde kans. Met een auto-immuunziekte heb je wel een verhoogde kans en behoor je tot een risicogroep. Veel mensen geloven dat fibromyalgie een auto-immuunziekte is.
Vooraleer dat het geval is, zouden er allerhande uitlokkende omgevingsfactoren een invloed uitoefenen: infecties met bepaalde bacteriën en virussen, bepaalde geneesmiddelen, zonlicht, stress... Wél weet men met zekerheid dat auto-immuunziekten niet besmettelijk zijn.
Eczeem is een auto-immuunziekte. Waarbij iedereen zijn eigen unieke gevoeligheden heeft die een uitbraak kunnen veroorzaken.
Bij reumatoïde artritis (RA) ontstaan gewrichtsontstekingen. Het is een auto-immuunziekte. Dit betekent dat het afweersysteem zich tegen het eigen lichaam keert. Reumatoïde artritis kan sluipend beginnen of plotseling ontstaan.
Afweerziekten kunnen zich uiten als auto-immuunziekten waarbij een deel van het verworven afweersysteem (B-cellen, T-cellen) zich tegen het eigen lichaam keert, zoals bij MS en reuma. Er is een groep ziekten die daarop lijkt, de auto-inflammatoire ziekten.
Bij een auto-immuunziekte valt het afweersysteem lichaamseigen cellen of weefsels aan. Dat is anders dan bij een allergie, waarbij een hevige reactie juist kan ontstaan door niet-lichaamseigen stoffen, zoals huisstofmijt, stuifmeel of pinda's.
Een goed werkend afweersysteem (immuunsysteem) beschermt het lichaam tegen ziekteverwekkers, zoals virussen, bacteriën, schimmels en parasieten. Als u een afweerstoornis heeft, werkt uw afweersysteem niet goed. Daardoor bent u gevoeliger voor infecties. Een ander woord voor afweerstoornis is immuundeficiëntie.
Vitamine C – helpt het natuurlijk afweersysteem van je lichaamscellen tegen invloeden van buitenaf en heeft zo een positieve invloed op je immuunsysteem. Sinaasappels, (vers) sinaasappelsap, broccoli, tomaat, aardbei en rode of groene paprika zijn allemaal rijk aan vitamine C.