Een wet in formele zin is een regeling die tot stand gebracht wordt door regering en Staten-Generaal tezamen via de grondwettelijke wetgevingsprocedure. Onder een wet in materiele zin verstaat men iedere algemene, burgers bindende rechtsregel, op overtreding waarvan straf is gesteld.
Wetten in materiële zin zijn besluiten van daartoe bevoegde organen die algemeen verbindende voorschriften bevatten en hoeven niet noodzakelijk afkomstig te zijn van regering en Staten-Generaal gezamenlijk.
Materiewetgeving. Wettelijke taken van overheidsorganisaties zijn vastgelegd in materiewetgeving. In materiewetgeving is te vinden welk belang een bepaald bestuursorgaan in het bijzonder behartigt.
Bas – Algemeen verbindende voorschriften. Deze worden ook wel aangeduid met: 'avv' (of: 'wet in materiële zin'). Avv'en zijn de iedereen verbindende voorschriften in wetten (in formele zin), amvb's, ministeriële regelingen en andere regelingen (zoals verordeningen, bestemmingsplannen e.d.).
Er is sprake van een materiële afwijking (in bedragen of in de toelichting) wanneer deze afwijkingen in aard en omvang zodanig groot zijn dat het oordeel van een gebruiker waarschijnlijk wordt beïnvloed. Deze maatstaf noemen we de (jaarrekening) materialiteit.
Met een wet in materiële zin worden alle bepalingen bedoeld die naar hun inhoud als een wet gezien kunnen worden, oftewel alle algemeen verbindende voorschriften. De aanduiding materieel duidt erop dat de bepaling naar inhoud als wet kan worden beschouwd.
Een APV is een wet in materiële zin, en is dus een wet.
Onder 'wetgeving' en 'wettelijke voorschriften' wordt – in navolging van de Grondwet1 en de Awb2 – verstaan wetgeving in materiële zin (algemeen verbindende voorschriften), niet noodzakelijkerwijs in formele zin; met 'de wetgever' wordt gedoeld op de formele of de lagere wetgever.
hij hem zelf heeft afgesloten (ondernemings-cao); hij lid is van een werkgeversorganisatie die er 1 voor hem heeft afgesloten (bedrijfstak-cao); er in zijn branche een bedrijfstak-cao is die algemeen verbindend verklaard (AVV) is.
Met algemeen verbindend voorschrift wordt hier een wet in materiële zin bedoeld, dat wil zeggen een krachtens een regelgevende bevoegdheid genomen besluit, inhoudende een of meer algemene, naar buiten werkende regels.
Een wet in formele zin is een besluit dat is genomen door de formele wetgever. In Nederland zijn dit de regering en de staten-generaal (eerste en tweede kamer) gezamenlijk.
In dat geval zijn ze tevens wetten in materiële zin. Denk bijvoorbeeld aan het Wetboek van Strafrecht. Uitzonderingen hierop zijn bijvoorbeeld begrotingswetten, waarmee de begroting van een ministerie wordt goedgekeurd. Waar in de Grondwet het begrip 'wet' wordt gebruikt, wordt altijd de wet in formele zin bedoeld.
Een AMvB is een besluit van de regering, waarin wettelijke regels nader worden uitgewerkt. De meeste AMvB's berusten op een formele wet. Wanneer dat niet het geval, spreekt men van een 'zelfstandige' AMvB. De regering moet over een ontwerp-AMvB eerst advies van de Raad van State inwinnen.
Als algemeen verbindend voorschrift, vastgesteld vanwege het Rijk, wordt beschouwd een naar buiten werkende algemene regel, vastgesteld bij of krachtens wet dan wel, in bijzondere gevallen, bij of krachtens zelfstandige algemene maatregel van bestuur.
Avv is een daad van materiële wetgeving.
Als accountant val je onder de cao accountants- en administratiekosten. Je salarisschalen, vakantiedagen en bonussen zijn hier allemaal in terug te vinden. Wat je gaat verdienen als accountant, staat dus landelijk vast.
Bijna alle bedrijfstak-cao's zijn algemeen verbindend verklaard. Daardoor vallen veel werkgevers onder een cao. Een werkgever kan soms om vrijstelling (dispensatie) vragen van de algemeen verbindend verklaring. Op de website over cao's van het ministerie van SZW kunt u zien of een cao algemeen verbindend is verklaard.
Een wet in formele zin is een regeling die tot stand gebracht wordt door regering en Staten-Generaal tezamen via de grondwettelijke wetgevingsprocedure. Onder een wet in materiele zin verstaat men iedere algemene, burgers bindende rechtsregel, op overtreding waarvan straf is gesteld.
Dikwijls zijn wetten in formele zin tevens wetten in materiële zin, bijvoorbeeld de Kieswet, de Provincieweten het Wetboek van Strafrecht. Zij zijn wet in formele zin omdat ze zijn vastgesteld door Regering en Staten-Generaal gezamenlijk en wet in materiële zin omdat ze algemeen verbindende voorschriften bevatten.
Tegen een algemeen verbindend voorschrift (avv) kan geen beroep worden ingesteld bij de bestuursrechter. Dat staat in artikel 8:3 van de Awb. Het in de ruimtelijke praktijk meest bekende voorbeeld van een avv is het bestemmingsplan.
Het regelt zaken als de inrichting van het gemeentebestuur, de bevoegdheden van de gemeenteraad en het college van burgemeester en wethouders, en de financiën van de gemeenten. Omdat de Gemeentewet is aangenomen door de Tweede en Eerste Kamer en is ondertekend door de Koning, is het een wet in formele zin.
Eén reden waarom APV de voorkeur kan genieten boven NPV is dat de managers van een bedrijf door het scheiden van verschillende soorten kasstromen kunnen zien welk deel van het project welk deel van de projectwaarde genereert .
De materiële vereisten zijn voorwaarden waaraan moet worden voldaan voordat een huwelijk mag worden aangegaan.