Diagnose. Bij het vermoeden van een subduraal hematoom wordt een CT-scan (röntgenopname) van de hersenen gemaakt. De bloeduitstorting is hierbij te zien als een witte of donkere, onregelmatige vlek tussen de hersenen en de schedel.
Bij een chronische subdurale hematoom is er sprake van een bloeduitstorting (hematoom) binnen de schedel. De bloeduitstorting bevindt zich tussen het harde hersenvlees en de hersenen.
Een hematoom is op verschillende manieren te herkennen. Zo vindt er vaak verkleuring van de huid plaats en is er in vele gevallen sprake van een ontsteking of zwelling.Bovendien is de plek vaak warm en pijnlijk. Hematomen dieper in het lichaam zijn lastiger te herkennen.
Het vermoeden van een epiduraal hematoom kan alleen bevestigd worden met een scan van de hersenen, vaak een CT-scan, soms een MRI-scan. Als op deze scan een halvemaanvormige bloeding aan de buitenkant van de hersenen zichtbaar wordt, is er sprake van een epiduraal hematoom.
De verschijnselen zijn een zeer plotseling optredende heftige en aanhoudende hoofdpijn en nekpijn. Veel patiënten beschrijven een 'knapje' of slag in de nek. Ook is er vaak sprake van misselijkheid en braken. Als de bloeding zeer ernstig is, kan er beschadiging van hersenfuncties optreden en bewustzijnsverlies of coma.
Een subarachnoïdale bloeding is een bloeding in de ruimte tussen de hersenen en de schedel (de subarachnoïdale ruimte). Deze bloedingen ontstaan doordat een zwakke plek in de wand van een slagader aan de basis van de hersenen barst.
Een deel van de hersenen krijgt even te weinig bloed en daardoor te weinig zuurstof. Je krijgt hierdoor klachten, zoals een verlamde arm, een verlamd been, een scheve mond, problemen met praten, niet goed zien of minder gevoel in je gezicht, arm of been. Het bloedpropje komt weer los.
Een acuut subduraal hematoom ontstaat meestal na geweld, een ernstig ongeluk of een val. Er ontstaan scheuren in de bloedvaten tussen de hersenvliezen, waardoor er in korte tijd (meestal binnen 48 uur) een bloeding ontstaat, die in meer of mindere mate op de hersenen drukt.
Het cefaal hematoom kan verkalkt raken, vaak vooral aan de randen waardoor de zwelling ter plaatse hard aan kan voelen. De zwelling gaat niet voorbij botnaden, zoals een zwelling als gevolg van een caput succedaneum wel kan doen. Een cefaal hematoom kan pijnlijk zijn.
Een bloeduitstorting kan eruit zien als begrensde plekken die er blauw uitzien en matig tot zeer veel pijn kunnen doen bij het aanraken van de plek. Na verloop van tijd worden de plekken van blauw-rood naar paars, bruin tot geel en vervolgens verdwijnen ze.
Volledig verdwijnen van de blauwe plek kan wel 3 tot 6 weken duren. Afhankelijk van de mate van de bloeduitstorting en intensiteit van de val alsmede de plek op het lichaam. Daarna is de blauwe plek verdwenen en ziet de huid er weer normaal uit.
De bloeding ontstaat door een scheur van de slagader die loopt tussen het harde hersenvlies en het schedelbot. Een hematoom gaat vaak gepaard met een barst in de schedel. Het is gevaarlijk omdat dit kan leiden tot bewusteloosheid, hersenschade en zelfs overlijden door verhoogde druk in de schedel.
Dit kan tijdelijk of blijvend zijn en in bijzondere gevallen kan een druk verlagende spoedoperatie noodzakelijk zijn. In zeer zeldzame gevallen kan een nabloeding levensbedreigend zijn. 2. Er kunnen oppervlakkige of diepe infecties optreden.
Om de bloeduitstorting te verminderen, kunt u het beste direct koelen. De dag na het vallen of stoten is het beter om de bloedcirculatie rondom de blauwe plek aan te zetten. Dit kunt u doen door de blauwe plek te verwarmen. Hierdoor zetten de bloedvaten uit, zodat de blauwe plek sneller verdwijnt.
Bij een schedelbreuk is er meestal een flinke bloeduitstorting zichtbaar op de plaats van de breuk. Bloedverlies uit het oor of bloeduitstorting rond beide ogen kunnen wijzen op een breuk van de schedelbasis. Verergering van de symptomen is nooit normaal.
Wat is een acuut subduraal hematoom? Bij een subduraal hematoom is er sprake van een bloeduitstorting (hematoom) in de ruimte tussen het harde hersenvlies en het spinnenwebvlies. Een subdurale bloeding neemt ruimte in binnen de schedel, ruimte die er eigenlijk niet is.
Hematoom is de vakterm voor een bloeduitstorting, terwijl subduraal wijst naar de ligging van de bloeduitstorting ten opzichte van de hersenvliezen. Chronisch betekent, in tegenstelling tot acuut, dat het hematoom niet ineens, maar langzaam is ontstaan. Het is dus al enige tijd (meer dan 2 weken) aanwezig.
Arnica zalf
Arnica is een natuurlijk middel dat zwellingen vermindert en de doorbloeding van de huid verbetert. Bloeduitstortingen trekken hierdoor sneller weg. Arnica zalf is vrij verkrijgbaar bij de drogist of apotheek. Smeer de zalf meerdere keren per dag op de aangedane plek totdat de klachten verdwenen zijn.
Het Latijnse woord voor bloeduitstorting is hematoom. Men spreekt zowel over bloeding als hematoom. Een subduraal hematoom of subdurale bloeding zit tussen het harde hersenvlies (de dura mater) en het tweede vlies om de hersenen, het spinnenwebvlies (arachnoïda).
Een subgaleale bloeding is een bloeding op het hoofd in de ruimte tussen het peesblad van de voorhoofdspieren en het botvlies van het schedelbot, waardoor een zwelling op de schedel ontstaat.
In tegenstelling tot acute subdurale bloedingen gaan epidurale bloedingen minder vaak gepaard met (ernstig) bijkomende hersenbeschadigingen zoals hersenkneuzingen. De symptomen zijn hierdoor vaak minder hevig en kennen bij epidurale bloedingen een typisch beloop.
Een hersenbloeding ontstaat als een bloedvat in de hersenen knapt of scheurt. Door ophoping van bloed in of rond de hersenen wordt er druk uitgeoefend op het omringende hersenweefsel. Hoewel we beroerte als verzamelnaam gebruiken, vraagt een hersenbloeding om een hele andere behandeling dan een herseninfarct.
Hersenbloeding symptomen
Dit zijn de meest voorkomende klachten: Scheve mond: de mondhoek hangt plotseling naar beneden. Verwarde spraak: iemand gaat ineens verward praten of kan de woorden moeilijk uitspreken. Lamme arm: plotseling ontstaat er krachtsverlies of verlamming van een arm.
Behandeling van een hersenbloeding
Bij een hersenbloeding moet het lichaam zelf de bloeding laten stoppen. Hier zijn geen medicijnen voor. Een uitzondering is er voor patiënten die bloedverdunnende medicijnen gebruiken. Zij krijgen soms medicijnen om het effect van de bloedverdunners tegen te gaan.
Uit een onderzoek onder inwoners van Copenhagen blijkt dat stress ook een oorzaak kan zijn van een hersenbloeding.