Ontspannen oortjesAls een paard zich lekker voelt tijdens het rijden draagt hij zijn oren losjes en beweeglijk. De oortjes spitsen zich afwisselend op jou en draaien slechts kort ergens anders heen als hij even afgeleid is. Stijve, onbeweeglijke oren kunnen een indicatie zijn voor stijfheid elders in het lichaam.
Het paard zal zijn hoofd iets laten zakken, de oren wijzen naar voren of neutraal (niet wijzend in een specifieke richting), zijn mond is ontspannen en sommige paarden zuchten regelmatig en likken hun lippen. Als het paard stilstaat is vaak één van de hoeven gekanteld.
Een stressgevoelig paard zal meer plassen en mesten. Daarnaast zal een gestrest paard eerder schrikken en snel vluchtgedrag vertonen, ook als er eigenlijk geen reden is om te vluchten. Daarnaast luistert het paard minder goed en gaat hij gedrag vertonen dat je niet van hem gewend bent, zoals bokken.
Ongelukkige paarden zijn vaak lusteloos en ongeïnteresseerd. Ze vertonen dikwijls stereotiep gedrag – zoals weven, kribbebijten, luchtzuigen, schrapen, schudden met hun hoofd – en kunnen agressief zijn.
Net als bij mensen kunnen ook bij paarden kruiden zoals passiebloem, hop, rode klaver, valeriaan, kamille en sint janskruid in stress-situaties en bij rusteloos, prikkelbaar gedrag helpen. Deze kruiden helpen bij een zenuwachtig gevoel en een betere concentratie.
Het beste wat je kunt doen als je paard gespannen raakt, is ademhalen, kalm blijven en hem omhullen met je hulpen . Als ik een gespannen paard heb, ga ik direct over op het rijden van cirkels en buiglijnen, zijwaartse bewegingen en concentreer ik me op een stabiel tempo en contact om mijn paard te helpen mijn hulpen te accepteren op een manier die hem helpt kalmeren.
Als het paard je zachtjes met zijn hoofd duwt, is dit een verzoek. Heb je misschien een lekkere wortel in je tas? Het hoofd omhoog trekken is daarentegen meer een defensieve houding.
De oren plat tegen de nek, het hoofd omhoog en het paard kan naar je uitvallen, het wit van de ogen zichtbaar, en hun mond open met hun tanden zichtbaar . Je moet vermijden om een paard van achteren te benaderen. Als je dat doet, kunnen ze je waarschuwen als ze boos zijn en willen dat je wegblijft of weggaat.
Een paard dat graag bij je is, je als zijn maatje ziet en je vertrouwt, zal inderdaad ook tijdens het rijden beter meewerken! Het is dus zeer goed om verder te kijken dan alleen maar het rijden. Een paard dat geen vertrouwen heeft in de persoon naast hem, zal dat zeker niet hebben als diezelfde persoon op hem zit.
Ze hinniken en snuiven
Sommige paarden zijn van nature luidruchtiger dan andere, maar over het algemeen is een zacht gehinnik een teken van een blij, ontspannen paard. Een zacht gesnuif is ook een teken van ontspanning – u merkt dit misschien pas als uw paard ontspannen is tijdens uw rit.
Ondanks het ongemak kan uw paard gewoon doorgaan en geen uiterlijke tekenen van een probleem vertonen. Verslechterend zicht kan ook een factor zijn bij angst . Uw paard kan begrijpelijkerwijs schichtig worden als het obstakels niet duidelijk kan zien of als het mensen of dieren niet kan zien totdat ze veel te dichtbij zijn.
Een paard kan laten zien dat hij je mag door naar je toe te komen, zachtjes te knabbelen of te likken, ontspannen oren te hebben, en door je te volgen of te gehoorzamen tijdens het werken met hem.
Hinniken Een hard, hoog geluid dat bedoeld is om grote afstanden te overbruggen en contact met de kudde te krijgen en te houden. Nickering (uit het Engels: een zacht gehinnik) Een stil, zacht gehinnik, bijna een uitblazen. Wordt vaak als begroeting gebruikt.
Hoe blijer een paard, hoe meer het briest, blijkt uit Frans onderzoek. Paarden briesen vooral als ze het naar hun zin hebben. Hoe paardvriendelijker hun omgeving, hoe meer ze briesen.
Maar kúnnen paarden eigenlijk wel huilen, of speelde er soms iets anders? Ellen de Boer, een psycholoog die gespecialiseerd is in gedragstherapie bij dieren, weet het niet zeker. “Dat paarden verdrietig kunnen zijn en kunnen rouwen, dat staat vast,” zegt ze.
Als de spanning bij een paard echter niet daalt, toont het volgens Draaisma daarna het zogenaamde overspronggedrag, in een poging die spanning alsnog af te laten vloeien. Vervolgens laat het paard dan weer een of meerdere kalmerende signalen zien om zo terug in zijn comfortzone te komen.
Paarden die enthousiast zijn om bij je te zijn, laten dat vaak zien met genegenheid, zachte duwtjes en zelfs paardenhinniken. Duwtjes en zachte verzorging zijn duidelijke tekenen dat je paard je vertrouwt en tijd met je wil doorbrengen. Betrokkenheid kan ook tijdens trainingssessies plaatsvinden.
Paarden drukken hun welbevinden uit door af en toe te briesen, vol genot te kauwen en vooral door de aparte lichaamsdelen samen te bewegen. Ogen: zachte uitdrukking, glanzend. Lippen: in het spel met andere paarden wordt de bovenlip vaak verlengd.
Als een paard zijn tegenhanger vrijwillig vermijdt, kan dit ook betekenen dat hij hem respect toont en hem zijn ruimte geeft. Het tonen van affectie gebeurt meestal door zachte aanrakingen, zoals duwtjes. Deze signalen worden ook gebruikt bij een Horsemanship training.
Het lijkt misschien eerst schattig, een beetje zoals een hond of kat die tegen je aan stoot voor genegenheid. Een paard doet het om je uit de weg te lokken, of om zichzelf aan je te krabben .
Is je paard tevreden met het bit dat je gebruikt? De makkelijkste manier is om het te voelen tijdens het rijden . Als je een ontspannen paard hebt dat zelfverzekerd naar voren stapt op het bit en goed reageert op je teugelhulpen, is er geen reden om je zorgen te maken over je bit.
Ze vragen om ruimte – geef ze die. Doe een paar stappen achteruit en haal diep adem om te laten zien dat je ontspannen bent. In veel gevallen is dat alles wat je hoeft te doen om je paard het vertrouwen te geven om zich weer naar je toe te draaien en je aan te kijken, omdat ze nu weten dat je zult luisteren als ze zeggen dat ze zich ongemakkelijk voelen.
Begroet het paard, waar je op mag rijden, vriendelijk: het paard wordt rustiger en vertrouwensvoller, wanneer je het aait en met vriendelijke stem spreekt. Benader het paard nooit van achteren: houd oogcontact en voldoende afstand. Geef het paard geen voer uit de hand, anders zoekt het je hele lichaam naar eten af.
Heeft je paard ooit zijn hoofd op je rug gelegd toen je zijn hoeven uithaalde, of zijn hoofd op je schouder gelegd toen je voor hem stond? Als je paard dit doet, kan het een teken zijn dat hij zich op zijn gemak en ontspannen voelt in jouw aanwezigheid en dat hij je vertrouwt .