Bij een kwallenbeet wordt je niet gebeten door tanden, maar geprikt door een tentakel. En dat kan flink pijn doen. Op zo'n tentakel zitten zogenaamde netelcellen, een soort gifpijltjes. Deze cellen worden geactiveerd wanneer een tentakel je huid raakt.
Het prikkende en stekende gevoel kan een uur aanhouden, de jeuk zeker 24 uur. Raadpleeg bij hevige jeuk of zwelling uw huisarts. Roep bij acute, ernstige allergische reacties zo spoedig mogelijk medische hulp in.
Als je gestoken of geneteld bent door een kwal, verwijder dan eerst voorzichtig alle resten van de tentakels die op de huid zijn achtergebleven.Dat kan door af te spoelen met zeewater (niet met zoet water). Wat je zeker niet moet doen is hard wrijven! Een koud compres kan de pijn wat verlichten.
Kwallen bijten niet
We noemen het dan wel een kwallenbeet, maar kwallen kunnen helemaal niet bijten. Ze steken. Officieel heet het dus een kwallensteek. De tentakels van een kwal bevatten netelcellen met gif.
Waarom steekt een kwal? Een kwal steekt met zijn netelcellen. Als hij een prooi of vijand in het oog krijgt, zet een kwal deze cellen stand-by. Deze zitten aan de buitenkant van de tentakels.
Zichtbare tentakelresten kun je met een pincet of wattenstaafje verwijderen. Het is handig altijd een pincet in je strandtas te stoppen, voor het geval dat. Smeer op de kwallenbeet wat zalf die ook wordt gebruikt bij insectenbeten. Bij de strandhulppost hebben ze vaak Nestosyl-zalf om de pijn en jeuk te verlichten.
Noordzee kwallen zijn in principe ongevaarlijk voor de mens, tenzij er sprake is van een allergie. Alle kwallen hebben tentakels, waarbij sommige door de huid heen kunnen dringen. De tentakels van de oorkwallen en de zeepaddenstoel kwallen kunnen niet door de menselijke huid heendringen.
Maar kwallen bijten niet. Ze steken als je per ongeluk op ze staat of tijdens het zwemmen in zee in aanraking komt met hun tentakels. Blauwe haarkwallen en kompaskwallen kunnen je behoorlijk pijn doen.
De kompaskwal is te herkennen aan de bruine tekening met v-vormige patroontjes, komt voor van mei tot november, en heeft tot twee meter lange tentakels. Een steek leidt tot verwondingen die vergelijkbaar zijn met de striemen van een zweep. Er kunnen blaasjes en een zwelling ontstaan, die na enkele uren verdwijnen.
Plassen over een kwallenbeet: het zou het prikken tegen gaan, maar maakt het juist erger! Harpoenachtige cellen van de kwallententakels die op je huid liggen komen door de urine alsnog in je vel. Azijn helpt wel, omdat het het gif in de cellen neutraliseert.
Antwoord van de Bieb:Sea Life Scheveningen zegt het volgende:Niet langer dan een paar uur. Dit hangt ook van het weer af: als de zon schijnt gaat het verdrogen sneller. Eigenlijk is het ook niet echt ''overleven'', een kwal op het droge is langzaam aan het sterven.
De wet beschouwt ongewervelde dieren -die geen ruggengraat hebben- als dieren zonder een (grote) hersencapaciteit, die ook geen stress of pijn ervaren.
De andere vijf procent bestaat uit cellen, een maag en mond. De meeste kwallen kunnen niet zwemmen en drijven mee met de stroming van de zee.
Zo spoelen de kwallen aan
Toch gebeurt het geregeld dat de blauwe glibberige beestjes aanspoelen. Dat heeft hoofdzakelijk te maken met de windrichting. Kwallen zijn niet in staat zichzelf te kunnen voortbewegen en zijn afhankelijk van de zeestroming, die bepaald wordt door de wind en weer.
Voor de kust van Australië leeft het meest giftige dier ter wereld: de box jellyfish. Deze kwal – ook wel bekend als kubuskwal of stinger – heeft vijftien lange tentakels die vol met dodelijk gif zitten.
De meeste kwallensoorten die je in Nederland tegenkomt, kunnen geen kwaad. Eigenlijk is alleen de kompaskwal gevaarlijk. Deze kwal heeft bruine V-vormige strepen.
Wat is het? De gangbare naam voor een irritatie na contact met een kwal is kwallenbeet, maar eigenlijk bijten kwallen niet. Het zijn de netelcellen op hun tentakels die kunnen steken. Aan onze kustlijn komen geen dodelijke soorten voor, maar contact met hun netelcellen kan zeer onaangenaam zijn.
Kwallen behoren officieel tot de 'neteldieren', een primitieve tak van het dierenrijk waarvan het lichaam bestaat uit een 'zak' met tentakels. In de tentakels zitten netelcellen die kleine pakketjes met gif kunnen wegschieten.Het gif verlamt een prooi alvorens ze opgegeten wordt.
Kwallen zijn zo zacht als gelatinepudding. Ze eten plankton en kunnen niet zwemmen, maar laten zich meedrijven met de stroming in zee. Oorkwallen planten zich op een bijzondere manier voort: bevruchte eicellen dwarrelen neer op de bodem en groeien uit tot poliepjes, die vervolgens uitgroeien tot babykwalletjes.
In Nederland zijn vier soorten kwallen algemeen. In het voorjaar zijn er oorkwallen, daarna komen de blauwe haarkwal en de kompaskwal aan de beurt. In de zomer en herfst verschijnen de dikke zeepaddenstoelen. Er bestaan nog meer soorten, maar die zijn zeldzaam of heel klein.
De vijanden van kwallen zijn: tonijnen, zwaardvissen, haaien pinguïns en schilpadden, maar ook mensen.
Kwallen komen wereldwijd voor, van oppervlaktewateren tot in de diepzee. Schijfkwallen (de 'echte kwallen') leven uitsluitend in de zee, maar er zijn ook enkele hydroïdpoliepen met een vergelijkbaar uiterlijk die in zoet water leven.
Vooral bij oostenwind, als de wind van het land de zee opwaait (aflandig), is de kans het grootst op kwallen. Bij aflandige wind ontstaat een onderstroming, die stroming bestaat uit onder andere kwallen, schelpen en voorwerpen die van de stroming afhankelijk zijn.