Een streepje op de e (é), ook wel een e met accent aigu genoemd, maak je door op je toetsenbord de hoge komma (de toets rechts van de dubbele punt en puntkomma) in te tikken en vervolgens de letter e in te toetsen. De e met een accent aigu (é) wordt soms onterecht de apostrof e genoemd.
è = typ de ` en daarna de e. (De ` toets zit op de meeste toetsenborden helemaal linksboven.) ê = typ de ^ en daarna de e. (Hier gebruik je ook weer de 'shift'-toets om het ^te maken omdat het ^bovenaan staat op de toets, namelijk boven de 6) h.
Á: wanneer je iets wil benadrukken
Wanneer er een streepje naar rechts (ook wel accent aigue genoemd) wordt gebruikt, zoals de á, dan wil je vaak iets benadrukken: Je moet eerst dát nog doen, voordat je weggaat.
é en è zijn accenten die verschillend worden uitgesproken: é (heet het accent aigu) als in het woordje 'eend'.Dit is dus een lange ee klank.è (heet het accent grave) als in het woordje 'ben'.
Microsoft Word heeft een eigen sneltoets voor de apostrof : houd de Control-toets ingedrukt en typ twee keer een enkel aanhalingsteken .
Een apostrof, ook wel afkappingsteken of weglatingsteken genoemd, is een leesteken dat de uitspraak van een woord verduidelijkt of aangeeft dat een of meerdere letters van een woord zijn weggelaten.
È, è (e-grave) is een letter uit het Latijnse alfabet. In het Engels wordt è gevormd met een accent grave op de letter E en wordt soms gebruikt in de verleden tijd of voltooid deelwoordvormen van werkwoorden in poëtische teksten om aan te geven dat de laatste lettergreep apart uitgesproken moet worden.
Er zijn drie accenttekens: het accent aigu (´), het accent grave (`) en het accent circonflexe (^). Ze hebben de functie van uitspraakteken of klemtoonteken.
Een streepje naar boven: (') In het Frans noem je dit de accent aigu . Dit zie je alleen boven de letter e. Als er een woord is met é dan spreek je de é uit als een lange ee. Hetzelfde als dat je in het Nederlands het woord 'heel' zegt.
Nog vòòr we ons konden aanmelden, moesten we onze rugzak laten controleren door een veiligheidsmedewerker. De spelling vòòr is niet correct. De correcte spelling is: nog vóór we ons konden aanmelden.
Een streepje, dat langer is dan een koppelteken, wordt gebruikt om bereiken, pauzes of nadruk aan te geven. Veelvoorkomende typen zijn het en-streepje (–) voor bereiken en het em-streepje (—) voor onderbrekingen of nadruk .
Circonflexe (ê), typ ^ (verschuiving + 6) dan e. Tréma (ö), typ ” (verschuiving + ') dan o.
Í (onderkast í) is een letter in het Faeröers, Hongaars, IJslands, Tsjechisch, Slowaaks en Tataars, waar het vaak een lange /i/-klinker aangeeft (ee in het Engelse woord feel).
Een cedille (in ç en ş, via Frans cédille uit Spaans cedilla, verkleinwoord van ceta, de letter 'z') is een diakritisch teken dat onder andere in de spelling van het Albanees, het Catalaans, het Frans, het Portugees en het Turks wordt gebruikt. De cedille is een haakje dat onder een medeklinker wordt geplaatst.
Accent aigu. Het accent aigu, Latijn: acutus, scherp, in de drukkerij kort met kuut aangeduid, is een diakritisch teken in de vorm van een streepje boven een letter dat van linksonder naar rechtsboven wijst.
Een streepje op de e (é), ook wel een e met accent aigu genoemd, maak je door op je toetsenbord de hoge komma (de toets rechts van de dubbele punt en puntkomma) in te tikken en vervolgens de letter e in te toetsen. De e met een accent aigu (é) wordt soms onterecht de apostrof e genoemd.
Een diakritisch teken is een schriftteken dat boven, onder, vóór, achter of door een letter gezet wordt ter aanduiding van de uitspraak.
In het Frans verandert ê meestal de uitspraak van e van /ə/ naar /ɛ/ . Het wordt gebruikt in plaats van "è" voor woorden die vroeger als "es" werden geschreven.
Acuut accent (é)
Het accent aigu wordt in het Frans over de letter e gebruikt om aan te geven dat de klinker als ay moet worden uitgesproken . In het Spaans wordt dit teken over klinkers gebruikt om aan te geven welke lettergreep in een woord wordt benadrukt. In het Engels kunnen een aantal Franse leenwoorden dit teken gebruiken.
klemtoon zelfst.
The accent is on the last syllable of the word. De klemtoon ligt op de laatste lettergreep van het woord.
Interpunctie. Interpunctie is het geheel aan leestekens.
Antwoord en uitleg:
Een apostrof die volgt op een naam wordt meestal " Saksische genitief " genoemd, omdat dit historisch gezien een van de zelfstandige naamwoordverbuigingen is die nog steeds bestaat uit het Angelsaksisch. Deze apostrof geeft bezit aan en is equivalent aan de zin "of + name." Bijvoorbeeld: Tom's car (de auto van Tom)
Trema/umlaut (ä, ë, ï, ö, ü, ÿ): typ het teken " (links naast de Enter-toets) en daarna de letter. Grave (à, è, ì, ò, ù): typ het teken ` (links naast de 1-toets) en daarna de letter. Circonflexe (â, ê, î, ô, û): typ het teken ^ (op de 6-toets) en daarna de letter.