Uit de plant groeien kolven met maïskorrels, die je los kunt eten of waar je popcorn of tortilla's van kunt maken. Een maïskolf wordt beschermd met bladeren en aan het eind groeien lange haren: de 'stijl'. Maar wat doen die haren eigenlijk? Dit kennen we allemaal wel: maiskorrels.
Maïs is een eenhuizige plant. De mannelijke bloeiwijze (de pluim) zit aan de top van de stengel en draagt de helmknoppen, de vrouwelijke bloeiwijze (de kolf) bevindt zich aan de bladoksels en bestaat uit een spil met daaromheen een aantal rijen vruchtbeginsels waaruit de korrels ontstaan.
De maïs die aan dieren gevoerd wordt is een andere soort dan die mensen eten. Voedermaïs groeit in Nederland, maar suikermaïs komt uit verre landen. Als korrels in blik is dat wel goed betaalbaar, maar de verse kolven zijn vanwege de transportkosten enhun beperkte houdbaarheid inderdaad prijzig.
In mais is vooral het vitamine B complex ruimschoots vertegenwoordigd. Zo bevat mais veel vitamine B1, wat belangrijk is voor de werking van je hart en zenuwstelsel. Maar ook bevat het vitamine B2 en B3, allebei nodig voor een gezonde huid en een goede energievoorziening. Daarnaast brengt mais je vitamine B5.
Een maïskolf bestaat uit allemaal maïskorrels, die korrels zijn de zaden van de maïsplant. Als je zo'n rijpe maïskolf niet oogst, valt de kolf op de grond en dus ook het zaadje. Onder de grond kan de korrel, het zaadje dus, gaan groeien. Er komt eerst een kiemplantje dat omhoog groeit.
Uit de plant groeien kolven met maïskorrels, die je los kunt eten of waar je popcorn of tortilla's van kunt maken. Een maïskolf wordt beschermd met bladeren en aan het eind groeien lange haren: de 'stijl'. Maar wat doen die haren eigenlijk? Dit kennen we allemaal wel: maiskorrels.
Maïs is een gezonde bron van koolhydraten, welke je lichaam van de nodige energie kunnen voorzien. Daarnaast bevat maïs een ruime hoeveelheid aan folaat (vitamine B11). Je lichaam heeft folaat nodig voor de aanmaak van cellen en weefsels, waaronder je rode en witte bloedcellen.
Alhoewel je het wel zou denken, vanwege de koolhydraten en fructose ( 3,2 gram fruitsuikers per 100 gram) is maïs geen dikmaker. Zoals eerder geschreven bevat het erg veel voedingsvezel, wat de spijsvertering reguleert en zorgt voor een goede balans in de bloedsuikerspiegel.
Deze minigroente kun je in zijn geheel eten. Als hij rauw wordt gegeten snijd je eerst de kleine doornen aan de uiteinden van de bladen af. Als je hem blancheert of kookt is dat niet nodig.
Mais uit blik hoef je namelijk alleen maar even op te warmen in het vocht dat in het blik zit. Gebruik je de mais bij een koud gerecht, zoals bijvoorbeeld een lekkere salade, zoals deze overheerlijke maïssalade? In dat geval hoef je het blikje mais alleen maar goed uit te laten lekken.
Mais is een graansoort. Je kunt het ook eten als groente. Maiskorrels groeien en rijpen in kolven die omhuld zijn met grote schutbladeren. De zaden van maiskolven zijn meestal goudgeel, maar er bestaan ook donkerrode, blauwe, violette en zwarte soorten.
Gezondheid
AH Geroosterde mais is niet geschikt als onderdeel van je dagelijkse voeding. AH Geroosterde mais kun je wel als extraatje eten. Het advies is om dat niet meer dan drie keer per week te doen.
Het lichaam kan maïskorrels niet afbreken
Ze zijn uit cellulose opgebouwd, het hoofdbestanddeel van bijvoorbeeld katoen en hout. Ons spijsverteringsstelsel heeft geen enzymen om cellulosevezels af te breken, en daarom kan het lichaam de maïskorrel niet verteren en komt hij heel naar buiten.
Wat is het verschil? Voedermais wordt vooral geteeld voor het zetmeel, dat energie moet aanleveren voor het vee. Suikermais heeft de eigenschap dat het suiker dat de plant aanmaakt minder snel omgezet wordt in zetmeel. De zoetere smaak maakt suikermais meer geschikt voor menselijke consumptie.
Bij pofmais gebeurt precies hetzelfde. Er zit een heel klein beetje water in zo'n maiskorrel dus als je hem verhit komt hij ook onder druk te staan. Als de druk te groot wordt, dan ploft hij uit elkaar en heb je popcorn.
Een kolf bevat zo'n 600 'korrels' ter grootte van een erwt en weegt tussen 200 en 350 gram. Maïs levert meer zetmeel op dan tarwe, maar bevat geen gluten en mist daardoor de rijskracht. Maïs behoort tot de eenzaadlobbige planten of monocyten.
Maïs is een graangewas. Suikermaïs is de soort die wij eten, het dankt zijn naam aan de zoete, gele (of witte, paarse of rode) korrels. Dit gewas wordt vooral geïmporteerd uit Amerika, Marokko en Senegal. In Nederland wordt ook maïs verbouwd, maar dit zijn vaak soorten die vooral geschikt zijn als veevoer.
Babymais eten
Mini mais is de onrijpe versie van veld- en suikermais. Eén of twee dagen nadat het maisblad is ontstaan wordt de minimais geoogst. De binnenkant is dan nog niet hard, dus kluiven met een klont gezouten boter zoals bij normale mais hoeft niet. Je kunt 'm zo in een keer in de mond stoppen.
Daar kunnen we kort over zijn: ja! Het maakt voor de vitamines en vezels niet uit of je groenten zelf vers kookt of uit blik of pot eet. Kies dan het liefst wel voor "pure" groenten uit blik of pot, zoals sperzieboontjes, worteltjes, mais, doperwten en rode kool.
Popcorn wordt gemaakt van mais. Het is een gezondere snack dan chips of koekjes. Het is rijk aan antioxidanten en polyfenolen. Ook is het een goede bron van vitamine B1, B2 en ijzer.
In 1 kolf (175 gram) maiskolf zit: 130 kcal energie. 2,4 gram vet.
Maïskolven kun je heel gemakkelijk koken. Maak de maiskolven eventueel schoon (als je verse gebruikt) en breng een grote pan met water aan de kook. Leg of zet de maiskolven rechtop in de pan en kook circa 15-20 minuten. Je kunt eventueel nog een klontje boter of een schep suiker aan het kookwater toevoegen.