Parthenogenese bestaat niet alleen bij insecten, maar kan ook voorkomen bij vissen, reptielen en schaaldieren. In totaal kunnen 80 soorten gewervelde dieren zich voortplanten zonder mannetjes.
Voorbeelden. De Indische wandelende tak, sommige kevers, beerdiertjes en vele bladluizen, maar ook sommige hagedissen, salamanders en slangen zijn voorbeelden van soorten met maagdelijke voortplanting. Ook bij de komodovaraan schijnt sprake te zijn van parthenogenese en bij de haai is dit waargenomen.
Wetenschappers hebben ontdekt dat een krokodil haarzelf zwanger heeft gemaakt. Het vrouwtje creëerde een embryo die genetisch gezien voor 99,9 procent identiek was aan haarzelf. Maagdelijke voortplanting, waarvan de wetenschappelijke naam parthenogenese luidt, komt in het dierenrijk vaker voor.
Bijen, wespen en mieren zijn goede voorbeelden van dieren die zich op deze manier voortplanten. Wel is er bij de bijen, wespen en mieren iets bijzonders aan de hand. Uit de onbevruchte eieren die vrouwtjes leggen komen alleen maar mannetjes. Uit de bevruchte eieren komen alleen maar vrouwtjes.
Van zo'n tachtig gewervelde diersoorten (op een totaal van ongeveer 70 duizend beschreven soorten) is bekend dat ze zich in bepaalde gevallen zonder partner kunnen voortplanten. Het gaat daarbij vooral om reptielen (slangensoorten en hagedissen) en om bepaalde kraakbeenvissen (haaien, zaagvissen en roggen).
De koningscobra is de enige slang ter wereld die een nest bouwt. Daar legt een vrouwtje gemiddeld 20 tot 40 eieren. En in sommige gevallen kan de koningscobravrouwtje dus haar eigen eieren bevruchten. Dat gebeurt alleen als het vrouwtje in een gebied terecht komt zonder mannetje.
Er zijn ook vissen die inwendig bevruchten, zoals de rog of de haai.
Zeepaardjes zijn de enige diersoort waarbij het mannetje verantwoordelijk is voor de zwangerschap.
Regenwormen zijn hermafrodieten
Voor sommige soorten regenwormen, platwormen, schelpdieren en slakken is elk individu zowel vrouwtje als mannetje. De dieren hebben dus zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen. Deze hermafrodieten bevruchten meestal niet zichzelf, maar wisselen zaadcellen uit tijdens het paren.
Nooit levensvatbaar
"Een dier en een mens liggen te ver van elkaar vandaan. De eitjes herkennen elkaar simpelweg niet." In een laboratorische setting zou het, volgens Curfs, mogelijk zijn om door dat schilletje te komen en een zaadcel dus in een eicel te krijgen.
Voortplanting zonder seks, of wel parthenogenese, komt voor bij ongewervelde dieren en bij sommige gewervelde dieren, zoals haaien, vogels en reptielen. Ook in gevangenschap kan maagdelijke voortplanting voorkomen.
Over hormonen gesproken: als je zwanger bent, verandert je hormonale huishouding zoveel, dat je lichaamsgeur ook licht verandert. Jijzelf of de mensen in je omgeving zullen daar meestal niets van merken, maar je hond en kat wél. Hun reukorgaan is immers duizenden keren méér ontwikkeld dan dat van de mens.
Zoöfilie is het beleven van seksuele opwinding van mensen tot dieren. Zoöfilie omschrijft de seksuele aantrekkingskracht niet de handeling. Bij bestialiteit gaat het om de handeling en hoeft die aantrekkingskracht er niet te zijn. Bestialiteit betreft seksuele handelingen tussen mens en dier.
De eerste wetenschappers, onder wie de Romein Plinius de Oudere, kwamen al snel tot een eenduidige conclusie: alle vier de soorten hyena's – de gevlekte, gestreepte en bruine hyena, en de aardwolf – zijn hermafrodiet. Dat wil zeggen dat de dieren beschikken over zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtskenmerken.
De bladluizen die rond half maart uit hun eitjes komen, zijn uitsluitend vrouwtjes die zonder tussenkomst van een mannetje – ongeslachtelijk dus – nakomelingen kunnen produceren. Eigenlijk klonen ze zichzelf dus!
En het domste dier ter wereld: de kakapo
Van deze papegaai is bekend dat hij regelmatig vergeet hoe zwaar hij is, waardoor hij bij het opstijgen neerploft. Hij kan helemaal niet vliegen namelijk. Ook loopt hij nietsvermoedend op zijn vijanden af.
Tranen worden meestal gezien als een menselijk fenomeen, als een onderdeel van ons complexe emotionele leven. Maar tranen zijn niet alleen om te huilen. Alle gewervelde dieren, zelfs reptielen en vogels, hebben tranen. Ze zijn van groot belang voor een goed gezichtsvermogen.
De kakkerlak leeft overal ter wereld en eet wat de mens achterlaat. Eigenlijk zijn het dus hele schone dieren en ruimen ze etensresten op.
Pasgeboren olifanten wegen ongeveer 105 kilogram. De embryo's van een franjehaai groeien heel langzaam, met slechts 1,4 centimeter per maand. De zwangerschap van de haaien duurt daardoor nog veel langer dan die van olifanten. De totale zwangerschap wordt geschat op 3,5 jaar.
Draagtijd van een olifant
De draagtijd van een Afrikaanse olifant is maar liefst 22 maanden. Dat is bijna twee jaar! Deze draagtijd is dan ook wel een van de langste uit het dierenrijk. Door deze lange draagtijd kan het kalfje zich goed ontwikkelen in de buik van zijn moeder.
Nog een opmerkelijke bevinding is dat een zwangerschap bij de coelacanth ongeveer vijf jaar duurt. De vrouwtjes kunnen pas na hun vijftigste verjaardag paren. Mannelijke coelacanthen zijn geslachtsrijp van hun veertigste tot hun zestigste levensjaar.
Eet geen: vacuümverpakte zalm en paling, rauwe schaal- en schelpdieren, roofvissen (zwaardvis, tonijn, haai, koningsmakreel), wilde paling en wolhandkrab uit Nederlandse wateren. Geadviseerd wordt om niet vaker dan twee keer per week vis te eten, in verband met de dioxines die in vis zitten.
Zwangere vrouwen eten beter ook geen gerookte voorverpakte vis zoals gerookte zalm, makreel, forel of paling. De hiervoor gebruikte rauwe vis kan besmet zijn met Listeriabacterie.
Het eten van gekookte schaal- en schelpdieren, zoals gekookte mosselen of kreeft of gebakken scampi, is veilig. Rauwe oesters kan je beter vermijden. Het consumeren van gerookte, gemarineerde en gezouten gemarineerde vis, zoals gerookte zalm of gepekelde haring wordt tijdens zwangerschap afgeraden.