Passiflora edulis f. edulis of passievrucht krijgt eetbare vruchten. Deze vruchten worden 5 cm lang en 4 cm breed.
De Passiflora edulis zou heerlijke vruchten geven. Helaas is de Nederlandse zomer vaak te kort om ook daadwerkelijk passievruchten uit eigen tuin te kunnen eten. Als de donker paarse vruchten (de schil) aan de klimplant hangen zouden deze goed rijp en zoet moeten zijn.
De passievrucht is een klimplant waarvan de uitlopers tot 10 meter lang kunnen groeien. De passievrucht is niet erg winterhard in het Nederlandse klimaat. De eerste jaren is het daarom verstandig om de plant in de winter goed toe te dekken. De plant staat het liefst zo warm en zonnig mogelijk.
Wanneer de schil van de passievrucht donkerpaars en glad is, is deze rijp en heerlijk zoetzuur van smaak. Is de schil gerimpeld? Dan is de vrucht nog rijper en het geleiachtige vruchtvlees zoeter.
De gezaaide planten bloeien pas na twee jaar. Om vruchten te krijgen moeten de bloemen met de hand worden bestoven. De vruchten kunnen worden geoogst vanaf september zodra zij volledig paars zijn. Als de passievrucht plant langs een hekwerk, trelis of een muur groeit moeten nieuwe scheuten worden opgebonden.
Niet winterhard, overwinteren op minimaal 5 à 10°C.
De Passiflora incarnata of Passiflora edulis kunnen zonder meer worden gebruikt, maar bv. de uit Zuid-Amerika afkomstige eenjarige Passiflora gracilis is giftig.
Fruit is natuurlijk hartstikke gezond, maar zit ook vol suikers. Zo ook passievrucht. Aanbevolen wordt om 200 gram fruit per dag te eten. We raden aan deze hoeveelheid niet te overschrijden, om zo niet teveel suiker binnen te krijgen.
Zelfs de meest bekende, de Passieflora caerulea, draagt na een aantal jaren eetbare vruchten, wacht wel tot ze mooi oranje gekleurd zijn. De smaak is wel wat anders als van de passievrucht uit de winkels.
Eet de zwarte pitjes van de passievrucht gerust mee op, die smaken net zo lekker.
Stekken kun je al vanaf april tot in juni nemen. Neem kop- of topstekken van ongeveer tien cm lang en laat enkel de bovenste twee bladeren zitten. Plant de stek in een pot met stekgrond en plaats er een plastiek diepvrieszakje overheen of een afgesneden flessehals van een petfles met de dop erop.
Begin bij het snoeien van de passiebloem altijd met het afknippen van zwakke en dode takken. Zijn er takken bevroren dan mag je die helemaal wegknippen. Knip dan te lange takken terug. Het is handig om een paar wat langere takken aan te houden.
Werking passiebloem
Deze bloem wordt, vanwege haar rustgevende eigenschappen, sinds oudsher gebruikt bij stress en rusteloosheid. Passiebloem helpt ook om sneller in slaap te vallen*.
In de zomer bloeit de passiebloem met zijn typische bloemen. Elke bloem bloeit maar één dag maar doordat de planten zó rijk bloeien zijn er toch veel bloemen in de plant aanwezig.
Enkele soorten hebben zich in de Verenigde Staten gevestigd. Zowel de tropische bergsoorten als de soorten met een noordelijke verspreiding kunnen wat kou verdragen. Gemiddeld genomen leven Passiflora's in de tuin zo'n 5 jaar.
De passievrucht is de vrucht van een klimplant die behoort tot de familie van de passieflora. De passievrucht komt van oorsprong uit Zuid-Amerika. Tegenwoordig wordt de vrucht vooral geïmporteerd vanuit Kenia, Brazilië, Venezuela, Zimbabwe en de Ivoorkust. De schil van deze vrucht is hard en glad en niet eetbaar.
De Passiebloem (Passiflora caerulea) is de meest winterharde uit de Passiflora familie en kan alleen bij temperaturen lager dan -12 graden Celsius invriezen. Het kan gebeuren dat bij lagere temperaturen de plant tot dicht boven de grond invriest.
Passiebloem is een meerjarige plant met eetbare vruchten. Omdat de plant een klimmer is kan deze makkelijk gecombineerd worden met andere meerjarige planten zoals rode zonnehoed en de exotische paradijsvogelbloem.
De meeste passiebloemen bloeien op het jonge hout, dat wil zeggen op de scheuten die dat jaar zijn gegroeid. Het kan overigens enkele jaren duren voordat de eerste bloemen verschijnen. Je kunt het beste als eerste de dode scheuten er uit knippen. Daarna selecteer je er van de scheuten die overblijven 3 sterke scheuten.
Er zitten veel vezels in een passievrucht. Vezels zijn zeer belangrijk voor een goede stoelgang en voor een goede spijsvertering. Het houdt je darmen gezond en het zorgt ervoor dat je darmen beter in staat zijn om voedingsstoffen op de juiste manier uit je voeding te halen.
Met 100 gram passievruchten krijg je al snel 24% van je aanbevolen dagelijkse hoeveelheid vitamine A binnen. Dat is fijn, want vitamine A zorgt voor een goede werking van je afweer- en immuunsysteem. Daarnaast is het goed voor je huid, haar en tandvlees en voorkomt het nachtblindheid. Wij lepelen er nog eentje uit.
Maar als het om fruit gaat, is de gezondste… de tomaat. Ja, botanisch gezien worden tomaten als fruit beschouwd. Ze scoren een 20 op de schaal van de CDC, net onder wortelen en vlak boven citroenen. Tomaten zitten boordevol antioxidanten, waarvan je kunt denken dat ze een superheldachtige functie in je lichaam hebben.
De maracuja is het gele zusje van de passievrucht. De schil is geelgroen en leerachtig. Het vruchtvlees bestaat net als bij de passievrucht en de granaatappel uit voornamelijk pitjes waaromheen een soort gelei zit. De smaak van maracuja is zoet, maar wat milder dan de passievrucht.
De vrucht dankt zijn naam aan de passiebloem die de passie van Christus zou symboliseren. De “gele passievrucht” wordt ook wel maracuja genoemd. De leerachtige schil van deze vrucht is hard en glad.
Passiefruit smaakt lekker zoet-zuur met een tropisch aroma. Wanneer de schil begint met verschrompelen is de passievrucht op zijn lekkerst.