Wanneer op een echo een kloppend hartje is gezien (vanaf de 6e week), dan is de kans op een miskraam nog maar 1-3%! Vaginaal bloedverlies en/of buikpijn zijn meestal de eerste tekenen van een miskraam. Bij bloedverlies in het begin van de zwangerschap eindigt 50% van de gevallen ook in een miskraam.
Zien we een kloppend hartje en een goed ontwikkeld embryo dan daalt de kans op een miskraam van 10% naar ca. 1-3%.
Een miskraam is het spontaan te vroeg geboren worden van je kindje tot en met de 16e week van de zwangerschap. De medische benaming hiervoor is spontane abortus. De meeste miskramen vinden plaats tussen 8 en 13 weken zwangerschap. Een miskraam komt best vaak voor, gemiddeld 1 op de 5 vrouwen maakt dit wel eens mee.
De kans op een miskraam vroeg in de zwangerschap is 10 op 100. Hebben jullie bij de echo rond 8-9 weken een kloppend hartje gezien, dan is die kans al veel kleiner en eind nog maar 2 tot 3 van de 100 zwangerschappen in een miskraam .
Vanaf 6,5 weken zwangerschap is goed te zien of het hartje klopt. Een lege vruchtzak of een niet-levend embryo zonder hartactie zijn bij deze zwangerschapsduur met echoscopie betrouwbaar te zien. De kans op een miskraam bij een kloppend hartje is dan nog <10%. Vanaf 10-12 weken is deze kans <2%, maar nooit uitgesloten.
Zonder een tijdige reanimatie kan een omkeerbare hartstilstand in enkele minuten tot een onomkeerbare hersendood leiden. Tijdige reanimatie kan in veel gevallen de pompfunctie van het hart herstellen zonder ernstige schade aan de hersenen.
Voorkomen van een miskraam
Wel kun je zorgen voor een goede start van je zwangerschap door meer te weten van risico's tijdens de zwangerschap. Het is belangrijk gezond te leven en gevarieerd te eten, niet overmatig drinken, niet roken en geen medicijnen innemen zonder overleg.
Als de echoscopist een goed ontwikkelde foetus en een kloppend hartje ziet, dan weten we dat de kans op een miskraam daalt. De kans op een miskraam voor een echo is 10% (voor de gehele populatie), na een goede echo nog maar 1-3% (afhankelijk van de zwangerschapsduur).
Ongeveer 40% van de bevruchte eicellen komt niet tot innesteling. En na innesteling zal in zo'n 10 % van de gevallen alsnog een miskraam optreden. Hierbij stopt het vruchtje met groeien en stopt het hartje met kloppen. Vaak brengt dit krampen op gang, waardoor het vruchtje en de moederkoek naar buiten komen.
Wanneer je zwanger bent, wil je het liefst zo snel mogelijk het hartje van jouw kindje zien kloppen. Dat kan doormiddel van een echo vanaf zes weken zwangerschap en middels een doptone vanaf twaalf weken zwangerschap.
Een miskraam ontstaat niet door lichamelijke inspanning. Zo kan een valpartij, vrijpartij of stress geen miskraam veroorzaken. De oorzaak is meestal een chromosoomafwijking die bij de bevruchting is ontstaan. Het vruchtje is niet in orde en het lichaam stoot het zelf af.
Als je ongeveer zes weken zwanger bent, kun je het hartje zien kloppen op een inwendige echografie. Je ziet dan een vruchtzakje met daarin het embryo met een klein knipperend stipje. In principe heb je vóór de zevende week geen echo's, alleen als daar medische redenen voor zijn, zoals een ivf-behandeling.
In welke weken komen miskramen met meest voor? Zo'n 90 procent van alle miskramen vindt plaats in de eerste 16 weken van de zwangerschap. En binnen deze periode valt 90 procent in de eerste 12 weken.
Andere factoren
Voor vrouwen beneden de 35 jaar is de kans dat een zwangerschap in een miskraam eindigt, ongeveer 15%. Tussen de 35 en 40 jaar eindigt 20% zwangerschappen in een miskraam, en tussen de 40 en 45 jaar is de kans opgelopen tot 50%. De kans neemt dus toe met de leeftijd.
De kans op een miskraam in week 7 van je zwangerschap is ongeveer 10% en daarmee is de kans alweer een beetje kleiner dan in de weken 3 t/m 6.
Echoscopisch onderzoek kan duidelijk maken of het vruchtje nog leeft. Meestal kan gezien worden of het hartje klopt. Klopt het hartje dan is de kans op een miskraam kleiner, maar niet uitgesloten. Een lege vruchtzak of een vruchtje zonder kloppend hart kan met echoscopie betrouwbaar worden opgespoord.
Notificaties. Weinig energie en (extreme) vermoeidheid komen vaak voor onder zwangere vrouwen, vooral tijdens het eerste trimester. Heb je hier last van, dan ben je dus zeker geen uitzondering. Ook na het eerste trimester kan het zijn dat de vermoeidheid aanhoudt.
Soms is er nog enkele weken een beetje bloedverlies. Het kan ook zijn dat je nog geen bloedverlies hebt gehad, maar dat op een echo wordt ontdekt dat het vruchtje niet meer leeft. Je kunt dan binnen enkele dagen (soms weken) een bloeding verwachten waarbij het vruchtje vanzelf wordt afgestoten.
Deze echo is uitwendig (via de buik), daarom vragen we je om met een volle blaas te komen (dus niet net vooraf gaan plassen). Mocht het zo zijn dat we geen goed beeld van de zwangerschap kunnen krijgen, dan kunnen we via de vagina een inwendige echo maken.
Bij een echografie via de buik is deze vruchtzak pas vanaf de 7de tot 9deweek zichtbaar, afhankelijk van de dikte van de buikwand van de moeder en de positie van de baarmoeder. Op het ogenblik dat een vruchtzak zichtbaar is, kijkt de arts of er ook een vruchtje (embryo) en een hartslag aanwezig is.
Je bent 8 weken zwanger! Met een echo kun je goed het kloppend hartje zien. Maar omdat de zwangerschap nog in een erg pril en kwetsbaar stadium zit, heeft dit echter geen voorspellende waarde over wel of geen goede zwangerschap.
Bekendmaking zwangerschap na termijnecho
De meeste stellen kiezen ervoor om de zwangerschap nog even geheim te houden tot na de twaalfde week zwangerschap. Na het eerste trimester is namelijk het grootste gevaar op een miskraam geweken, want 80% van de miskramen vindt plaats in de eerste 12 weken van de zwangerschap.
Conclusie. Onderzoekers vinden een verminderde spermakwaliteit bij mannen van wie de partner meermaals een miskraam kreeg. Of dit echter de oorzaak is van de herhaalde miskramen, werd met dit onderzoek niet duidelijk. Er is meer en grootschaliger onderzoek nodig.
Vanaf 8 weken zwangerschap kun je al goed zien of het een eenling of een meerlingzwangerschap is. Als het een meerling is, kijkt de echoscopist naar het vlies tussen de baby's. Zit er geen vlies tussen de baby's dan geeft dat meer medische risico's.