De onderwereld of het schimmenrijk is de plaats waar men volgens de Griekse mythologie naartoe ging nadat men dood ging. De onderwereld wordt bewaakt door Kerberos, een driekoppige hond. De god van de onderwereld is Hades, zijn vrouw Persephone (de godin van het opkomende graan). Hades had Persephone geschaakt.
De doden zelf waren bij de Grieken dus geen kwaadaardige spoken. Ze werden juist als nogal machteloos voorgesteld. Ze boezemden eerder medelijden dan angst in. Hoe dan ook was het de nabestaanden geraden afstand te doen van de doden, ook in letterlijke zin: de overledenen werden buiten de bebouwde centra bijgezet.
De oude Grieken en Romeinen hadden na het leven wel een Onderwereld. De oude Grieken en Romeinen hadden na het leven wel een Onderwereld, maar dat was geen paradijs. In de grote, donkere ruimte ergens diep onder de wereld was het saai en troosteloos.
De Grieken en Romeinen plaatsten hun grafmonumenten voornamelijk op de wegen in en uit de stad (Athene, Kerameikos; Rome, Via Appia). Met de komst van het christendom werden graven nog steeds gemarkeerd, maar de plaats van begrafenis veranderde. Steeds meer belangrijke personen werden begraven in kerken en kapellen.
God van de dood in de Griekse mythologie: Thanatus. Zoon van Nyx (godin van de nacht) en Erebus (god van het duister). Thanatus heeft een tweelingbroer: Hypnos (god van de slaap).
Mythen zijn geen waargebeurde verhalen en zijn meer symbolisch. Sagen zijn heldenverhalen, waarin ook fantasie zit. Verder lijken mythen en sagen op elkaar en zijn er veel overeenkomsten. Een belangrijke Griekse mythe is Theogonia, het verhaal over ontstaan van de wereld en de goden, dit verhaal heet Theogonia.
Adonis (Oudgrieks: Ἄδωνις) is een figuur uit de Griekse en Fenicische mythologie. De naam van deze godheid komt eenvoudig van het Fenicische Adon, dat 'heer' betekent. Net als de Fenicische Adon werd met Adonis de geliefde van de godin aangeduid, een jaarlijks stervende en herrijzende god.
Het is niet zo dat een begrafenis of crematie pas na 5 dagen plaats MAG vinden. De termijn van 5 dagen wordt vaak genomen als compromis tussen het tijdig zo veel mogelijk mensen op de hoogte stellen van het overlijden en de zaak niet onnodig te rekken en het belang van de volksgezondheid.
Een Grieks-orthodoxe uitvaart wijkt nogal af van die van een Nederlandse. Allereerst wordt de overledene doorgaans binnen 24 uur begraven.
Met het Oude Griekenland wordt de bevolking van Griekenland en de Griekse eilanden van ongeveer 800 tot 147 voor Christus aangeduid.
Het is vergelijkbaar met een dutje doen, zonder te dromen.Je wordt weer wakker en het voelt alsof je lange tijd hebt geslapen, terwijl het in werkelijkheid maar een kwartiertje was. ' Gevraagd naar wat hij voelde, antwoordt Eliasson dat het voelde alsof iemand de aan/uit-knop had ingedrukt.
Hades – God van de onderwereld. Hades is in de Griekse mythologie de god van de dood en de onderwereld. Zijn naam wordt ook vaak gebruikt om de onderwereld – ook wel schimmenrijk genoemd – mee aan te duiden. Hij is tevens de god van rijkdom en kostbare metalen, omdat deze diep onder de aarde verborgen liggen.
De oude Grieken hadden net als de oude Egyptenaren niet één god, maar meerdere goden. Zij beleden hun veelgodendom (polytheïsme) in tempels die werden gebouwd en onderhouden door de polis – de gemeenschap of staat. Diezelfde gemeenschap was verantwoordelijk voor de cultus waarmee de godsdienst werd omgeven.
De dood had voor de oude Grieken een speciale betekenis. De onstoffelijke ziel van een overledene moest een goede rustplaats krijgen om te voorkomen dat deze eeuwig zou blijven ronddolen in de wereld van de levenden. Daarom werd er veel zorg besteed aan de uitvaart.
De attributen van Hades zijn de tweetand en Cerberus, de monsterlijke driekoppige hond die de toegang naar de Onderwereld bewaakt. Verder heeft Hades ook weleens een zak met geld bij zich, omdat hij ook weleens geëerd werd als god van de rijkdom. Dat is ook af te leiden van zijn naam: Plouton/Pluto (πλοῦτος "rijkdom").
Als je komt te overlijden gebeurt er niks met je ziel, die verdwijnt gewoon. Op wetenschappelijk niveau zijn er ook opvattingen die zeggen dat de ziel helemaal niet bestaat. Gedachten, emoties en herinneringen van een persoon bestaan alleen maar in de hersenen en deze verdwijnen na je overlijden.
Begraafplaatsen in Griekse steden zijn zo overvol dat lichamen vaak maar drie jaar in de grond worden bewaard . Dan moeten families betalen voor opgraving - en voor het bewaren van de botten in een gebouw dat bekend staat als een ossuarium.
De 3e, 9e en 40e dag na de uitvaart zijn bijzondere dagen waarop men naar de kerk gaat voor een speciale dienst ter ere van de overledene. De dienst op de 40e dag heeft een afsluitend karakter. Deze veertig dagen zijn nodig om de ziel los te maken van de aarde.
Afhankelijk van de begraafplaats kost dit tussen de US $ 650 en US $ 1.500 . Rijke familieleden kunnen de begraafplaats direct kopen voor $ 19.000 tot US $ 120.000. Het inkomen per hoofd van de bevolking in Griekenland was in 2022 $ 20.000. De huurders hebben mogelijk de optie om de huurovereenkomst met nog een jaar te verlengen voor ongeveer $ 2.000.
Doet een crematie pijn? Nee, een crematie is een pijnloos proces. Het lichaam wordt gecremeerd nadat het leven is beëindigd, dus de overledene ondervindt geen pijn of ongemak.
Na het overlijden
Vroeger stierven mensen in de meeste gevallen thuis en daarom werden ze ook thuis opgebaard. Deuren en ramen werden dan onmiddellijk geopend zodat de geest van de overledene zijn weg naar buiten kon vinden.
Normaal gesproken zal na ongeveer 1 tot 4 uur na het overlijden lijkstijfheid optreden. Door chemische processen worden de na overlijden verslapte spieren stijf. Rigor mortis treedt als eerste op in de extremiteiten zoals de armen, de benen en het hoofd.
Kāmadeva wordt afgebeeld als een jonge, knappe man die een boog en pijlen hanteert. Zijn boog is gemaakt van suikerriet en zijn pijlen zijn versierd met vijf soorten geurige bloemen. De vijf bloemen zijn witte lotus, Ashoka boombloemen, Mango boombloemen, Jasmijn bloemen en blauwe lotusbloemen.
In de joodse traditie is de Godsnaam zo heilig dat hij niet mag worden uitgesproken. Daarom wordt op de plek waar JHWH staat, Adonai (Hebreeuws voor 'Heer') gelezen. In de Septuaginta is het tetragrammaton uiteindelijk vervangen door Kurios, het Griekse woord voor 'Heer'.
Aphrodite, later vereenzelvigd met de Romeinse godin Venus, is niet alleen de Griekse godin van de liefde, maar ook van de vrouwelijke schoonheid en vruchtbaarheid. Zij geldt als een van de twaalf hoofdgoden. In de Griekse oudheid werd zij op diverse plaatsen onder verschillende namen vereerd.