PTSS en impact op een relatie Onder de verschillende symptomen van PTSS vallen onder andere agressie en prikkelbaarheid, maar bijvoorbeeld ook emotioneel afgevlakt zijn. Deze klachten hebben ook invloed op het dagelijks leven. Ook op de relatie met de mensen om iemand met PTSS heen, die ermee om moeten leren gaan.
Het hebben van een partner met PTSS kan veel negatieve invloed hebben op uw relatie. Daarom is het belangrijk om het zeer serieus te nemen zodat u het uiteindelijk een plaats kunt geven binnen uw relatie. Het is lastig om met een partner met PTSS om te gaan.
De symptomen van PTSS kunnen problemen veroorzaken met vertrouwen, nabijheid, communicatie en probleemoplossing. Deze problemen kunnen van invloed zijn op de manier waarop de overlevende met anderen omgaat. Op zijn beurt heeft de manier waarop een geliefde op hem of haar reageert, invloed op de overlevende van het trauma. Er kan een circulair patroon ontstaan dat soms relaties kan schaden.
Tips voor naasten
Laat iemand met een posttraumatische stress-stoornis zijn of haar verhaal doen. Luister aandachtig en oordeel niet. Het kost tijd om te herstellen van een trauma. Zeg dus niet “het gaat vast snel over” en schep geen valse verwachtingen.
Herbelevingen worden meestal uitgelokt (getriggerd) door een zogenaamde 'trigger'. Dit kan gaan om subtiele dingen, zoals een geur of de klank van iemands stem.
Nadat u een traumatische gebeurtenis hebt meegemaakt, kunnen veel dingen u eraan herinneren. Plaatsen, mensen, geluiden of geuren kunnen een herinnering aan de gebeurtenis "triggeren". Ontdek wat onderzoek aantoont over traumatriggers en hoe u ermee om kunt gaan.
Wat maakt PTSS erger? Lang wachten met behandelen is de voornaamste reden voor toename van de PTSS klachten. Hoe langer je wacht, hoe erger de klachten worden. Een slechte leefstijl, waaronder ongezonde voeding, alcohol- of drugsgebruik, is een risicofactor voor toenemende klachten.
Beschuldigen en negatief praten zal de situatie niet helpen. Wees een goede luisteraar . Ga niet in discussie en onderbreek niet. Herhaal wat je hoort om er zeker van te zijn dat je het begrijpt en stel vragen als je meer wilt weten.
Meltdowns, paniek- of woedeaanvallen worden bij PTSS meestal veroorzaakt door een trigger, en bij autisten door stress en overprikkeling. Autisme is iets waar je mee wordt geboren, en PTSS niet. In het geval van PTSS is er dus vaak echt een duidelijk verschil tussen vóór en na de PTSS.
Hoe gaat het verder bij posttraumatische stressstoornis (PTSS)? Met behandeling herstellen veel mensen. Maar soms kan PTSS een levenslange impact hebben op je leven.
Partners zeggen vaak dat ze moeite hebben met het omgaan met de PTSS-symptomen van hun partner . Partners voelen stress omdat hun eigen behoeften niet worden vervuld. Ze ondergaan ook fysiek en emotioneel geweld. Een verklaring voor de problemen van partners is secundaire traumatisering.
Open en empathische communicatie is essentieel bij het bespreken van triggers in een relatie die wordt beïnvloed door complexe PTSS. Actief luisteren, emoties valideren en bereid zijn om te leren over elkaars triggers kunnen begrip en empathie bevorderen.
Wanneer je een posttraumatische stressstoornis hebt, herbeleef je een schokkend moment uit het verleden steeds opnieuw.Bijvoorbeeld in nachtmerries of flashbacks.Je voelt je angstig, onrustig of prikkelbaar. Het herbeleven van de nare gevoelens van toen, is de belangrijkste klacht van iemand met PTSS.
De dynamiek van wederzijds trauma in een relatie
Wanneer beide partners een geschiedenis van trauma hebben, kan dit een uitdagende en rijke dynamiek met groeipotentieel creëren . Elke partner kan de traumareacties van de ander triggeren, wat leidt tot verhoogde emotionele reacties, misverstanden en conflicten.
Het is in het beste belang van uzelf en uw partner om te communiceren over uw PTSS, niet slechts één keer, maar meerdere keren . Het is niet makkelijk om de dialoog over uw PTSS te beginnen, maar het is de moeite waard.
Effectieve behandeling kan bestaan uit het maken van veranderingen in levensstijl, het zoeken van steun van familie, het zoeken naar therapie of het nemen van medicatie . Enkele mogelijke behandelingen voor PTSS zijn: Therapie: De American Psychological Association (APA) beveelt cognitieve gedragstherapie, cognitieve verwerkingstherapie en langdurige blootstellingstherapie aan.
Getraumatiseerde mensen kunnen "verteerd" of overweldigd raken door hun gevoelens. Ze kunnen gepreoccupeerd raken met overleven in situaties die ze als bedreigend ervaren. Dit kan ertoe leiden dat anderen denken dat personen met PTSS egoïstisch zijn en alleen aan zichzelf denken.
Probeer ondersteunend en geduldig te zijn . Houd in gedachten dat ze met moeilijke dingen te maken hebben, maar dat het uiteindelijk beter zal gaan. Blijf praten over PTSS — zelfs na de behandeling. Check regelmatig hoe je geliefde zich voelt en wat jullie kunnen doen om elkaar te steunen.
Het verloop van de stoornis varieert. Hoewel sommige mensen binnen 6 maanden herstellen, hebben anderen symptomen die 1 jaar of langer aanhouden . Mensen met PTSS hebben vaak co-occuring aandoeningen, zoals depressie, middelenmisbruik of een of meer angststoornissen. Na een gevaarlijke gebeurtenis is het normaal om wat symptomen te hebben.
Je ziet, ruikt, hoort, proeft en voelt alles weer zoals toen het gebeurde. Je hebt nachtmerries en slaapt onrustig. Je hebt herinneringen aan de gebeurtenis die steeds weer terugkomen. Wanneer je aan de gebeurtenis denkt, krijg je hartkloppingen, ga je trillen en zweten en kun je niet goed meer ademhalen.
Als je partner of naaste PTSS heeft, heeft hij of zij hulp nodig. Heeft je naaste nog geen hulp ingeschakeld, maar vermoed je dat er PTSS-klachten in het spel zijn? Stimuleer hem of haar dan om hulp te zoeken bij een psycholoog.
Emotionele onderdrukking in je gevoelens herkennen
zich regelmatig verdoofd of leeg voelen . zich vaak nerveus, neerslachtig of gestrest voelen, zelfs als u niet zeker weet waarom. de neiging hebben om dingen te vergeten. zich ongemakkelijk of ongemakkelijk voelen wanneer andere mensen u over hun gevoelens vertellen.
Jeugdtrauma kan leiden tot een aantal mentale gezondheidsproblemen in de volwassenheid, waaronder een laag zelfbeeld . Dit symptoom wordt gedefinieerd als een negatief zelfbeeld, het gevoel hebben dat je het niet waard bent of niet geliefd bent, en een gebrek aan zelfvertrouwen. Het is vaak het resultaat van gevoelens van schaamte en waardeloosheid die in de kindertijd zijn ontwikkeld.
De symptomen van seksueel trauma zijn verschillend, maar vaak roepen deze veel heftige emoties op zoals: schuld en schaamte, angsten, sombere gevoelens, het vermijden van intieme relaties of juist het grenzeloos opzoeken hiervan, herbelevingen van het seksueel misbruik en vaak ook fysieke klachten.