Maar meestal komen ze door iets anders. U kunt apenpokken krijgen als u iemand met het virus lang knuffelt of zoent. De meeste mensen worden niet erg ziek van apenpokken. Meestal gaat het na 2 tot 4 weken vanzelf over.
Zijn de apenpokken dodelijk? Het apenpokkenvirus kan dodelijk zijn, maar gelukkig genezen de meeste mensen vanzelf. In West-Afrika ligt het aantal mensen dat sterft aan de apenpokken op circa 1 tot 3,6 procent. Bij de Midden-Afrikaanse variant kan tot 10 procent van de besmette personen komen te overlijden.
Het virus zit in de blaasjes, korstjes en wondjes van iemand met apenpokken. U kunt het krijgen als u iemand met apenpokken veel aanraakt. Zoals bij lang knuffelen, zoenen of seks. Het vocht uit de blaasjes kan dan via uw handen in uw ogen, neus of mond komen.
Symptomen van monkeypox (apenpokken)
Deze bultjes of blaasjes vormen uiteindelijk de pokken die pijnlijk kunnen zijn. Na het indrogen van de pokken blijven korsten over die uiteindelijk na 2-3 weken van de huid afvallen. Het is mogelijk dat er littekens komen op de plekken van de pokken.
Bel je huisarts of soapoli als je blaasjes op je lichaam hebt. Zeker als deze blaasjes begonnen rond je anus, je geslachtsdeel of in het gezicht. Neem contact op met je huisarts of met de soapoli als je de afgelopen 3 weken (seksueel) contact had met iemand met monkeypox.
Op dit moment kan een kleine groep mensen een vaccin krijgen tegen monkeypox (apenpokken). Het gaat om mannen die seks hebben met mannen die meer kans hebben om het virus te krijgen.
Na 1-3 dagen krijg je uitslag. Deze uitslag begint met vlekken die overgaan in blaasjes. De uitslag begint meestal op één plek en verspreidt zich dan naar het hele lichaam. Na het indrogen van de blaasjes blijven korsten over die uiteindelijk na 2-3 weken van de huid afvallen.
Het aantal mensen dat sinds de uitbraak in Nederland besmet is geraakt met monkeypox bedraagt 818, waarvan 6 vrouwen. Iedereen kan monkeypox krijgen en het virus komt voor in alle leeftijdscategorieën.
Polymerasekettingreactie (PCR) is de laboratoriumtest die de voorkeur heeft, gezien de nauwkeurigheid en gevoeligheid ervan. Hiervoor zijn optimale diagnostische monsters voor apenpokken afkomstig van huidlaesies – het dak of vocht van blaasjes en puisten, en droge korsten. Waar mogelijk is biopsie een optie.
Het apenpokkenvirus is een virus dat kan overspringen van dier naar mens. Dat kan ofwel via direct contact gebeuren, ofwel door besmette producten te eten. Het ziektebeeld doet denken aan waterpokken (met vocht gevulde blaasjes verspreid over de huid), maar dan ernstiger.
Apenpokken doet een beetje aan dat andere pokkenvirus, de waterpokken. Bijna elk kind krijgt die ziekte wel een keer. De symptomen lijken op die van apenpokken. Als je waterpokken hebt krijg je vlekjes, blaasjes en korstjes over je hele lichaam.
U kunt gevaccineerd worden tegen apenpokken als u tot een risicogroep behoort.
Apenpokken kan je krijgen door: Direct contact met de huidletsels die veel virus bevatten. Bijvoorbeeld door langdurig huid-op-huid-contact of door seksueel contact. Contact met lichaamsvochten of slijmvliezen van een besmet persoon.
Toch is het apenpokkenvirus geen soa: het verspreidt zich via nauw huidcontact, zoals bijvoorbeeld bij knuffelen, maar dus ook bij seks. In principe kan iedereen het virus dus krijgen.
“Die beginnen vaak in het gezicht en spreiden zich uit over de rest van het lichaam, waaronder de handen en voeten. Dat kunnen vlekjes zijn, die veranderen in bultjes, daarna in blaasjes, vervolgens in pusblaasjes en uiteindelijk in korstjes.”
Deskundigen: vaccineer risicogroep tegen apenpokken
Ook mannen en transgenders die hiv-positief zijn en een hoog risico lopen op een seksueel overdraagbare aandoening (soa) en sekswerkers behoren tot de hoogrisicogroep. Het gaat in Nederland om zo'n 32.000 mensen.
Apenpokken zijn nu een medische noodsituatie, omdat de ziekte zich heeft verspreid naar de rest van de wereld, ook in een aantal West-Europese landen zoals België, Nederland, Duitsland, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk.
Polymerasekettingreactie (PCR) is de laboratoriumtest die de voorkeur heeft, gezien de nauwkeurigheid en gevoeligheid ervan. Hiervoor zijn optimale diagnostische monsters voor apenpokken afkomstig van huidlaesies – het dak of vocht van blaasjes en puisten, en droge korsten. Waar mogelijk is biopsie een optie.
Na 1 tot 3 dagen ontstaan bultjes op de huid die veranderen in blaasjes; vaak eerst in het gezicht. Tot na 2 à 3 weken de korstjes van de blaasjes zijn afgevallen, zijn mensen besmettelijk. Apenpokken zijn zelden dodelijk.
Na 1-3 dagen krijg je uitslag. Deze uitslag begint met vlekken die overgaan in blaasjes. De uitslag begint meestal op één plek en verspreidt zich dan naar het hele lichaam. Na het indrogen van de blaasjes blijven korsten over die uiteindelijk na 2-3 weken van de huid afvallen.
Apenpokken doet een beetje aan dat andere pokkenvirus, de waterpokken. Bijna elk kind krijgt die ziekte wel een keer. De symptomen lijken op die van apenpokken. Als je waterpokken hebt krijg je vlekjes, blaasjes en korstjes over je hele lichaam.
Inmiddels zijn er wereldwijd ruim 16.000 gevallen van monkeypox (apenpokken) vastgesteld die verspreid zijn over 75 landen. Zowel het aantal gevallen als het aantal landen met ziektegevallen blijven stijgen.
Apenpokken kan je krijgen door: Direct contact met de huidletsels die veel virus bevatten. Bijvoorbeeld door langdurig huid-op-huid-contact of door seksueel contact. Contact met lichaamsvochten of slijmvliezen van een besmet persoon.
Toch is het apenpokkenvirus geen soa: het verspreidt zich via nauw huidcontact, zoals bijvoorbeeld bij knuffelen, maar dus ook bij seks. In principe kan iedereen het virus dus krijgen.