Met de muis van de menselijke hand wordt meestal de "duimmuis" bedoeld, het gewelfde gedeelte van de handpalm net naast de duim dat wordt gevormd door een aantal kleine spieren die de duim in verschillende richtingen doen bewegen.
De handpalm vormt de binnenkant van de hand, dit is het deel dat niet zichtbaar is wanneer de hand is gesloten. Ze wordt gekenmerkt door drie diepe rimpels, die reeds vanaf de geboorte aanwezig zijn, die handlijnen worden genoemd.
De duim (pollex in het Latijn) is de dikste en de kortste vinger van de hand. In de geneeskunde worden de vingers met romeinse cijfers genummerd beginnend bij de duim, die dan dus digitus I (dig. I) is.
De hand is een gevoelig grijpwerktuig en een belangrijk tastorgaan dat bestaat uit een complex systeem van botten, spieren, gewrichten, bindweefsel, pezen, zenuwen en bloedvaten. De botten en de spieren geven de hand samen zijn kracht, dankzij gewrichten is de hand flexibel en zenuwen zorgen voor de tastzin.
De 24 jarige Liu Hua uit het Chinese Jiangsu heeft de grootste hand ter wereld. Zijn linkerduim is 26 cm lang, zijn wijsvinger 30 cm en zijn middelvinger 15 cm. De hele hand weegt 10 kg.
Voor deze eerste oefening om je vingers te trainen heb je alleen een zachte bal, formaatje tennisbal, nodig. Knijp zo hard als je kan in de bal en houd dit voor enkele seconde vast. Wissel daarna van hand en herhaal dit zo'n tien tot vijftien keer. Doe dit enkele keren per week maar nooit twee dagen achter elkaar.
Zoogdieren hebben vaak vijf tenen en vijf vingers. Ze stammen af van de eerste gewervelde dieren die aan land gingen. Deze alleroudste amfibieën leken op grote salamanders. Ze hadden vijf tot acht tenen per voet.
Een triggervinger is een vinger (of duim) die u niet goed meer kunt buigen of strekken. Als het erger wordt, kan de vinger krom blijven staan. U kunt uw vingers buigen met de spieren aan de binnenkant van uw onderarm (de buigspieren). Van deze spieren lopen pezen naar de vingertoppen.
Duim en hand
De hand, met voornaamste vinger de duim bestaat uit een groot aantal aan botjes, spieren, gewrichten, zenuwen, gewrichtsbanden en pezen die ervoor moeten zorgen dat de botten van de hand kunnen bewegen en kracht kunnen zetten. In de hand zitten verschillende gewrichten.
Bij de ziekte van Dupuytren verandert het bindweefsel in uw hand. U krijgt harde knobbels en dikke draden in uw hand en vingers. Deze kunnen pijn doen. Soms worden de hand en vingers ook stijf en krom.
De precieze oorzaak van de ziekte van Dupuytren is niet bekend. Wel is er een genetische factor. Dit wil zeggen dat als een persoon de ziekte van Dupuytren heeft, er meer kans is dat een familielid ook deze aandoening krijgt, dan wanneer de aandoening niet in de familie voorkomt.
Kromstand van de vingers
Het gevolg van de ziekte van Dupuytren is dat u uw hand minder goed kunt gebruiken. De ziekte is niet te genezen, wél te behandelen. Het advies is om te opereren zodra er kromstand ontstaat.
Artrose in uw hand begint met stijfheid en pijn in uw duim, vingers of pols. U merkt dit vooral 's ochtends of bij bewegen na een tijd stilhouden van uw hand. Dit heet ochtendstijfheid en startpijn. Na 10 tot 30 minuten bewegen merkt u dat uw hand minder stijf wordt.
In het algemeen zijn er veel verschillende oorzaken voor pijn in de handen. Want behalve pijn door overbelasting kunnen ook ziektes zoals reuma, jicht, ziekte van Dupuytren, carpaal tunnelsyndroom, letsels zoals skiduim of scafoid fractuur,misvormingen of genetische aanleg de oorzaak van pijn zijn.
Bij de ziekte van Dupuytren wordt het bindweefsel in uw hand(palm) dikker en het groeit. Op de plaatsen waar het bindweefsel verdikt is, voelt u knobbels of strengen in of onder uw huid. Deze knobbels en strengen verschrompelen na verloop van tijd, waardoor uw vingers of duim krommer gaan staan.
Het woord is afkomstig uit het Grieks (camptos = krom en dactylos = vinger). Het is een aangeboren aandoening aan één of meerdere vingers, waarbij de vinger in buigstand staat en niet goed gestrekt kan worden in het middelste kootje. De aandoening komt het vaakst voor in de pink, maar soms doet de ringvinger ook mee.
Na ongeveer 4 tot 6 weken mag u uw hand weer gewoon gebruiken voor alle werkzaamheden. Het kan enige tijd duren voordat het gevoel in uw pols en hand of een eventuele krachtsvermindering hersteld is. Het litteken kan een aantal maanden gevoelig en hard zijn.
Aanvankelijk kan de pees met enige moeite nog wel langs de plaats van irritatie getrokken worden, maar dit is dan meestal erg pijnlijk. Er ontstaat een vicieuze cirkel van ontsteking, zwelling, hokken en opnieuw ontsteken.
Een amputatie is ingrijpend. In sommige gevallen is het echter de enige oplossing. Het amputeren van een teen kan nodig zijn bij een ernstige wond die waarschijnlijk niet zelf meer kan genezen of die erg veel pijn doet. De wond kan gaan infecteren en dat kan tot bloedvergiftiging leiden.
De grote teen is een belangrijk deel van ons lijf. We wikkelen de voet ermee af, waardoor wee kunnen lopen. Hij zorgt voor het evenwicht. Zonder grote teen is het lopen moeilijk.
Vooral de grote teen is belangrijk, maar ook de kleintjes leveren hun bijdrage. Dat is te zien bij mensen die flinke hinder ondervinden omdat hun tenen niet goed functioneren. Al lukt lopen gewoonlijk nog wel, bijvoorbeeld door de knieën verder op te trekken. 'In zoverre kun je een teen best missen.
Train niet te vaak
Duik niet elke dag de sportschool in om je armen te trainen. Ook deze kleine spieren hebben rust nodig. Ik zou niet meer dan twee keer per week afzonderlijk je biceps en triceps trainen. Je hoeft de spieren namelijk niet eindeloos uit te putten.
Op het oog geen massieve krachtpatser, maar 'klein pinkje' kan je meer kracht leveren dan je denkt. Het is dan ook een grote fout om je kleinste vinger, bij oefeningen waar een goede grip is vereist, over het hoofd te zien. Je pink is namelijk één van de sterkste en belangrijkste vingers.
Verpulver de bar. Het maakt niet uit of je gaat optrekken of met gewichten in de weer gaat, knijp altijd zo hard mogelijk in de bar als je kunt. Beter gezegd: oefen zoveel kracht uit dat je bar tot pap verpulvert. Hiermee train je de kracht in je handen, wat bijdraagt aan een stevigere grip.