Maak oogcontact en let goed op non-verbale signalen (mimiek, intonatie, gebaren). Maak duidelijk waar het gesprek over gaat. Gebruik eventueel een tekening, afbeeldingen of foto's om het onderwerp te verduidelijken. Spreek rustig en in korte zinnen, benadruk de belangrijkste woorden uit een zin.
Laat emoties toe
Najla: “Erover praten lucht op en je kunt de juiste steun en hulp krijgen. Laat je emoties toe in plaats van ze te negeren. Vaak zal je ook merken dat als jij je kwetsbaar opstelt, dit de ander ook uitnodigt om zijn of haar ervaringen met jou te delen.”
Mensen met alexithymie hebben vaak naast de bovengenoemde symptomen te lijden van chronische dysforie of uitbarstingen van schreeuwen of woede. Bij het vragen naar gevoelens kunnen de meesten zich redelijk uiten, maar lijken verward bij vragen over details.
Bij gespreksnarcisme gaat het voornamelijk om een gebrek aan sociale vaardigheden, maar ook over iemands karakter. "Bijvoorbeeld door het altijd beter te willen weten, de neiging de ander altijd te overtroeven en de ander geen vragen te stellen", zegt Vlottes.
Een emotionele blokkade ontstaat door een conflict tussen verstand en gevoel. Wanneer emoties steeds onderdrukt worden, is het op den duur bijna niet meer mogelijk om deze emotie te uiten, dit is een emotionele blokkade.
Hoe kun je je partner die moeite met communicatie heeft helpen? Ondersteun je partner door te vragen wat hij/ zij nodig heeft om zichzelf meer te openen en dingen uit te spreken. Als hij/ zij dat niet weet, dan heeft het tijd nodig of een stukje zelf onderzoek.
Hoewel alleen jij kunt bepalen of je verliefd bent, zijn er enkele tekenen waar je op kunt letten: Je wilt de hele tijd bij deze persoon zijn en (fysiek) tijd met elkaar doorbrengen. Je voelt een toegenomen verlangen naar intimiteit en genegenheid. Je wilt alles, maar dan ook alles weten over hem of haar.
Neem de problemen van de andere persoon serieus en luister begripvol. Wat voor jou iets kleins lijkt, kan voor iemand anders heel belangrijk zijn. Zeg dus niet “Zo erg is het toch niet” of “Gewoon niet meer aan denken”. Je kan wel zeggen "Dat moet lastig voor je zijn”.
Afasie wordt veroorzaakt door een hersenbeschadiging. Het hersenletsel ontstaat plotseling, bijvoorbeeld door een beroerte of een trauma. Vaak is verbetering mogelijk. PPA ontstaat geleidelijk, en wordt steeds erger.
Afasie is een taalstoornis, als gevolg van een hersenbeschadiging. Als je afasie hebt, dan heb je vaak moeite met lezen, schrijven, spreken, en begrijpen wat iemand zegt. Dit maakt het lastig om bijvoorbeeld te begrijpen wat ze op tv zeggen, of wat er in de krant staat.
Goede communicatie in een relatie is niet alleen belangrijk voor het gevoel van verbinding, maar ook omdat je met een heleboel praktische zaken te maken krijgt. Als je samen bent, maak je aan de lopende band afspraken met elkaar: over uitgaven, boodschappen, wat jullie doen in het weekend en wie de hond uitlaat.
Je kunt iemand die emotioneel onbereikbaar is herkennen aan afstandelijk gedrag. Personen die emotioneel onbereikbaar zijn, hebben moeite om over hun diepste gevoelens te praten en hun emoties te uiten. Ze zijn onafhankelijk en onvoorspelbaar en dat zul je merken in de communicatie en in hun lichaamstaal.
Je voelt je niet meer opgewassen tegen de situatie en je bent even niet meer bestand tegen het leven. Het duidt dus op jouw geestelijke toestand.
Die onverwerkte emoties kunnen tot uiting komen in bijvoorbeeld angsten, dwangmatig handelen, depressieve gevoelens, overspannenheid en burn-out. Als ons iets pijnlijks overkomt drukken we het meestal weg; we kunnen of willen er niet over praten, laten ons niet kennen en moeten toch vooral doorgaan.
De eerste stap in deze blokkades opheffen is bewustwording. Daarom is het belangrijk om bepaalde patronen of obstakels te herkennen. Automatische patronen – Onproductieve patronen zoals uitstelgedrag en limiterende gedachten die onbewust en ongewild mee de huidige realiteit in stand houden.
Een relatie waarin een vorm van intimiteit ontbreekt, wordt vaak ervaren als oppervlakkig. Gesprekken blijven aan de oppervlakte en er is weinig ruimte voor diepgang. De ander en jijzelf laten elkaar niet toe in jullie binnenwereld. Open communicatie over wat je bezighoudt ontbreekt.
Een gevolg van de zelfbeschermingsmodus of het persoonlijke afweermechanisme is dat je niet meer het contact met jouw omgeving maakt. Je sluit jouw gevoelens en emoties af voor de buitenwacht en daardoor krijg je geen verbinding met anderen. Dat kan bij jou gevoelens van eenzaamheid oproepen en bij de ander onbegrip.