Gewoon longen Schilpadden hebben net als mensen longen. Ze zullen deze longen dus net als wij steeds moeten voorzien van verse lucht door adem te halen. Als duiker zie je ze daarom af en toe naar boven zwemmen, een hapje lucht nemen, en weer afdalen. Sommige schildpadden hebben voor dat ademhalen een extra lange nek.
Een actieve zeeschildpad, die op zoek is naar voedsel, blijft tussen de 5 en 40 minuten onder water. Echter, als een zeeschildpad slaapt, kan deze wel tot zeven uur onder water blijven zonder te ademen.
Deze schildpadden zullen hun cloacale opening (of "kont") vergroten en water in de cloaca trekken en het naar de bursae leiden waar deze gassen worden uitgewisseld. Dit is dus geen ademhalen, want ademhalen omvat lucht en longen . In plaats daarvan functioneren deze bursae net als kieuwen bij vissen.
Ademen via de cloaca
Daarmee komen we bij zijn bijzondere ademhalingssysteem. Deze schildpad haalt namelijk met name adem door zijn kont, of beter gezegd: zijn cloaca. Dat is een multifunctionele lichaamsopening die het dier verder gebruikt voor de voortplanting, om eitjes af te zetten en om afvalstoffen te lozen.
Schildpadden hebben altijd twee longen, in tegenstelling tot veel slangen, en zijn in het bezit van een urineblaas, die bij enkele groepen van reptielen ontbreekt.
In plaats daarvan gebruiken ze een andere vorm van ademhaling, die een beetje lijkt op ademhalen door hun billen . De technische term voor deze kont-ademhaling is cloacale ademhaling, en het lijkt niet helemaal op de ademhaling die je doet, of zelfs op de ademhaling die schildpadden doen als ze boven water zijn, meldt het Office of Science and Society van de universiteit.
Als je bijvoorbeeld een zeeschildpad probeert op te pakken, kan hij je uit zelfverdediging bijten. Zeeschildpadden kunnen bacteriën en ziektes bij zich dragen die schadelijk kunnen zijn voor de mens.
Net als mensen, laten dieren ook scheten.Katten, schildpadden, cavia's en zelfs muggen doen het.
Overigens kunnen vrijwel alle schildpadden goed zwemmen, dus ook de landschildpadden, maar houden veel soorten dat niet zo lang vol als een zeeschildpad. Maar hoe goed ze ook kunnen zwemmen, alle schildpadden kunnen verdrinken.
Verzuring binnen het watermilieu van waterschildpadden is redelijk snel aan de orde, dit komt omdat urine en uitwerpselen verzurende elementen bevatten. Een gemiddeld verblijf van een schildpad kan binnen een week alweer gaan stinken en een vervuilt beeld geven.
Lage stofwisselingssnelheden: Alle zeeschildpadden, behalve de lederschildpad, zijn koudbloedig, met een stofwisselingssnelheid van slechts 10 procent van die van ons. Als gevolg hiervan gebruiken ze zuurstof langzamer. Koude temperaturen vertragen hun stofwisselingssnelheden nog verder, waardoor ze nog langer onder water kunnen blijven .
De dieren werden in water geplaatst. Toen werd ontdekt dat de schildpadden slechts 6 procent van de geproduceerde urea via de cloaca als urine uitgescheiden werd. Urea is (na water) het belangrijkste ingrediënt van urine in dieren. De dieren werden uit het water gehaald en kregen de beschikking over een poeltje.
Hoe lang kunnen zeeschildpadden onder water blijven? Als ze actief zijn, moeten zeeschildpadden elke paar minuten naar het oppervlak van de oceaan zwemmen om adem te halen . Als ze rusten, kunnen ze tot wel 2 uur onder water blijven zonder adem te halen.
Zeeschildpadden sterven uit door tekort aan mannetjes. Door de opwarming van de aarde worden bij zeeschildpadden steeds minder mannetjes geboren. Aan het Groot-Barrièrerif is de toestand ronduit dramatisch, stelden onderzoekers vast.
Het schildpadje klautert uit de nestkuil. Moeder en vader zijn nergens te bekennen. Een schildpadje moet het zich zelf zien te redden.
Ze kan tot 2,40 meter lang worden. Zeeschildpadden kunnen wel 35 km per uur zwemmen. Zeeschildpadden kunnen tot 150 jaar oud worden.
In het hele verspreidingsgebied van de soort is de primaire bron van volwassen sterfte verdrinking in vallen die zijn ingesteld om blauwe krabben te vangen. Zowel krabben als moerasschildpadden gaan de vallen in, maar omdat de vallen onder water staan, kunnen de moerasschildpadden niet naar de oppervlakte komen om te ademen en verdrinken ze .
Hij kan maandenlang zonder lucht onder water blijven, bijvoorbeeld tijdens zijn winterslaap. Wetenschappers vragen zich al tijden af hoe de schildpad aan voldoende zuurstof komt op zijn onderduikadres.
Kunnen schildpadden onderwater overleven? Het korte antwoord is "nee". Hoewel zeeschildpadden zijn geëvolueerd om hun adem zeven uur lang in te houden, kunnen de meeste landschildpadden hun adem niet langer dan een paar minuten inhouden en verdrinken als ze te lang in diep water blijven.
Wie een schildpad als huisdier wil aanschaffen, moet altijd in het achterhoofd houden dat landschildpadden tot 70 jaar, en middelgrote exemplaren zelfs tot wel 120 jaar oud kunnen worden.
De dieren beschikken over een speciale tong waarmee ze onderwater kunnen ademen. De bijzonder kleine tong van de muskusschildpad bevat speciale cellen die zuurstof kunnen ontrekken aan water. Het dier gebruikt zijn tong dan ook voornamelijk om te ademen en niet om voedsel te verorberen.
Over het algemeen maken schildpadden geen geluid. Geen regel zonder uitzonderingen natuurlijk: een parend koppeltje kan wel eens lawaai maken. Ook een schildpad met een longontsteking kan je wel horen.
Hoewel zeeschildpadden kunnen bijten, bijten ze mensen meestal niet. Het zijn zachtaardige wezens die zelden agressie vertonen. Maar met hun zeldzaam krachtige kaken kunnen ze wel schade aanrichten.
Schildpadden kunnen Salmonella-bacteriën op hun lichaam hebben, zelfs als ze er gezond en schoon uitzien. Wanneer mensen schildpadden aanraken, kunnen de bacteriën op handen of kleding terechtkomen . Dit geldt voor alle schildpadden, ongeacht of ze zich thuis, op een kinderboerderij of school bevinden, of in het wild.
Nee, schildpadden kunnen absoluut niet buiten blijven leven. Dit komt omdat schildpadden niet in onze Nederlandse natuur voorkomen.