Verzorging van stokrozen De verzorging van stokroos is ook simpel. Alleen als het heel droog weer is voor langere tijd, moet de plant wat water krijgen. Bij een tekort aan water zal de plant veel korter bloeien en kleiner blijven. Als de stokroos heel hoog wordt kan je hem ondersteunen zodat hij niet knakt bij wind.
Houd de planten goed vochtig: als het niet regent moet je water geven. Geef het water dicht bij de grond en giet het niet op het blad. Opspattend water is een van de veroorzakers van roest. Vervolgens doet de stokroos het goed op rijke grond.
Hij behoort tot de familie van de Malvaceae, net als Hibiscus, Lavatera en kaasjeskruid (Malva). Een stokroos groeit bij voorkeur op doorlatende, humeuze, kleihoudende grond, op een warme, zonnige plek.
Alcea rosea (stokroos)
Een topper die volop geniet van de drogere zomers, is de stokroos. Plaats ze op een zo droog mogelijke plek en ze groeien als een speer! Dit is te danken aan hun dikke penwortel waardoor de vaste plant gemakkelijker water uit de grond haalt dan andere vaste planten.
De verzorging van stokroos is vrij simpel. U hoeft de plant alleen water te geven als het voor langere tijd heel droog weer is. Doe dit bij voorkeur met een gieter dicht bij de grond en niet met een sproeisysteem. Water wat hoger op de plant terechtkomt kan roest (een schimmel) veroorzaken.
Houd er rekening mee dat de stokroos zo'n twee jaar blijft staan.
Stokrozen zijn eenjarige planten. Dit betekent dat, wanneer je de zaden vroeg in het voorjaar zaait, deze de opvolgende zomer al rijkelijk zullen bloeien. Meestal duurt het maar een paar weken weken voordat de zaden ontkiemen. Door de grond regelmatig te bewateren, versnel je het ontkiemingsproces.
Onderhoud Stokrozen
Stokrozen hebben ondersteuning nodig. Bind elke plant afzonderlijk vast aan een lange steunstok. Als u de planten na de bloei niet terug snoeit, ontwikkelt zich zaad waarmee u de volgende generatie kunt opkweken. Uitgebloeide stokrozen tot de bladrozet terug snijden.
Bij tweejarige planten, zoals bij muurbloemen, stokrozen en vingerhoedskruid, komt de bloei pas in het tweede jaar. Dit is een normaal verschijnsel. Na de bloei sterven deze planten meestal af. Oplossing: wachten tot volgend jaar.
Stokrozen zaaien
Wanneer je deze zaden verzamelt en op een bed uitzaait, zullen er nog hetzelfde jaar kleine plantjes uit groeien die in het jaar daarop statige planten zullen worden die dan ook bloeien. Stokrozen zijn namelijk tweejarig.
Wanneer stokrozen (Alcea rosea ) snoeien. Na de bloei eind augustus kunnen de bloeistengels helemaal worden afgeknipt. Zo voorkom je zaadvorming.
Stokroos is eenjarig of tweejarig, afhankelijk van de cultivar. Tweejarig betekent dat het eerst een lente en zomer groeit en het volgende jaar pas bloeit.
De zomer en de winter blijven echter de seizoenen waarin het geen goed idee is om een Stokroos te voeden. Wanneer moet ik mijn Stokroos niet bemesten? U moet uw Stokroos het hele jaar door niet bemesten, behalve in de late winter en het vroege voorjaar.
Tip: Om te controleren of een plant water nodig heeft kun je een vinger twee vingerkootjes diep in de grond steken.Als er wat aarde aan je vinger blijft zitten is de grond vochtig genoeg. Komt je vinger schoon uit de potgrond, dan is dat een teken dat de grond te droog is en je plant water nodig heeft.
Als je plant al wat langer te veel water krijgt kan je dat zien aan de bladeren.Ze zullen lichtgroen of geel worden en uiteindelijk van de stam afvallen. Heeft je plant al wortelrot door een overschot aan water, dan is de kans groot dat de bladeren juist verdorren en van de plant afvallen.
De eenjarige varianten bloeien al in hetzelfde jaar dat je ze gezaaid hebt. Bij tweejarige stokrozen is dat niet het geval. Deze hebben het eerste jaar nog nodig om te groeien, zonder te bloeien. Schrik niet in de winter, want dan sterft de plant boven de grond af.
Houdt ongeveer 30 cm rondom elke plant vrij voor optimale ruimte. Stokrozen groeien het best wanneer ze zonnig staan en beschut tegen wind. Een zakje bevat 0,5 gram, dat zijn ongeveer 40 zaden.
Vaste planten – uitzonderingen
Soorten die lastig te verplanten zijn, omdat ze een lange penwortels of zeer breekbare wortels vormen, zijn onder andere de stokroos, Acanthus, Papaver orientale en de pioenroos. Laat deze planten het liefst zo lang mogelijk op dezelfde plek staan voor een goede groei en bloei.
In principe hoef je ze daarna geen water meer te geven, tenzij het extreem droog weer is. Je hoeft stokrozen niet echt te verzorgen, maar als je wilt kan je ze ondersteunen met een lange stok. Bind de stengel losjes vast aan de stok zodat de plant er steun aan heeft. Dit beschermd de stokroos tegen omwaaien.
In koudere klimaten kan het nodig zijn om extra bescherming te bieden tegen vorst. Je kunt de plant bedekken met een laag mulch of stro om de wortels te beschermen. Ook kun je ervoor kiezen om de stokroos in een pot te laten groeien, zodat je hem gemakkelijk naar binnen kunt verplaatsen tijdens strenge vorstperiodes.
Let op: alle delen van de plant zijn uitermate giftig: pas dus op met kinderen en huisdieren! De plant bevat namelijk digoxine, een extract dat vroeger mondjesmaat werd gebruikt als medicijn tegen hartritmestoornissen en oedeem.
Stokrozen zijn heel gemakkelijke en dankbare planten. Geef ze zonlicht en een klein beetje grond en stokrozen kunnen zomaar doorgroeien tot een hoogte van 2 meter. Bovendien komt de plant ieder jaar terug, zonder dat je daar iets aan hoeft te doen. Daar heb je dus lang plezier van!
Plant stokrozen op droge grond, die ook in de wintermaanden goed vocht doorlatend is, hierdoor is er geen kans op verrotting. Stokrozen gedijen het best op een zonnige plek uit de wind. Bij veel wind de rozen altijd aanbinden.
Met behulp van andere planten kun je de vloeistof nog van kleur laten veranderen. Er zit ook nog verschil in de verschillende planten. De ene plant (zoals de hibiscus of stokroos) geeft meteen kleurstoffen af, andere planten hebben echt tijd nodig en moet je laten weken, koken en dagen laten trekken.