Om de diagnose CP vast te stellen kijkt de specialist naar: Uiterlijke kenmerken van het kind, zoals de motoriek en de spierspanning. De voorgeschiedenis, zoals zwangerschap en de geboorte. Afbeeldingen die van de hersenen worden gemaakt met een echografie, CT-scan of een MRI-scan.
Is CP erfelijk? Meer en meer blijkt uit onderzoek dat een erfelijke component een kleine rol speelt bij het ontstaan van CP. Het is echter van belang om te benadrukken dat de kans op CP klein blijft. De kans op een kind met CP is wat groter als er in je directe familie – ouders, broer, zus, neef of nicht – CP voorkomt.
Cerebrale parese (CP) is een houding- en bewegingsstoornis die veroorzaakt wordt door een beschadiging van de hersenen. Die beschadiging ontstaat voor of tijdens de geboorte of in het eerste levensjaar. Bij mensen met CP functioneert een deel van de hersenen niet of anders.
Cerebrale Parese (CP) is een vorm van aangeboren hersenletsel. CP ontstaat voor, tijdens of na de geboorte, door bijvoorbeeld een infectie of zuurstofgebrek. Cerebrale Parese is een vorm van hersenverlamming.
Cerebrale parese (CP) is een klinisch syndroom met een houdings- of bewegingsstoornis die in of voor het eerste levensjaar ontstaat. CP is niet progressief, dat wil zeggen dat de aandoening niet verergerd. De prevalentie van kinderen met CP in Nederland is rond de 2 per 1000 geborenen.
CP is geen ziekte, maar een houdings- en/of bewegingsstoornis die je hebt gekregen door een beschadiging in je hersenen. In de meeste gevallen is dit gebeurd voor of tijdens je geboorte. Maar het kan ook zijn dat het in je eerste levensjaar is gebeurd. De beschadiging wordt gelukkig niet erger in de loop van de tijd.
Het hersenletsel dat door cerebrale parese wordt veroorzaakt, verandert niet en de symptomen worden meestal niet ernstiger naarmate het kind ouder wordt. Het korter of stijver worden van de spieren kan echter erger worden als dit niet wordt behandeld.
De chronische gevolgen van Cerebrale Parese (CP) zijn niet te genezen. Revalidatie kan helpen om leven met CP makkelijker te maken. De Hoogstraat kan u door middel van een multidisciplinaire behandelaanpak helpen met vraagstukken rondom dagelijkse activiteiten of andere beperkingen die u ervaart.
Cerebrale parese, ook wel cerebrale palsy of spasticiteit genoemd, is een ontwikkelingsstoornis die gekenmerkt wordt door motorische stoornissen (onder andere spasmes en krampachtig bewegen). Een intellectuele achterstand en epileptische aanvallen komen ook vaak voor.
CP Nederland vertegenwoordigt ruim 18.000 personen in Nederland met cerebrale parese. CP Nederland ondersteunt mensen met cerebrale parese en ouders van kinderen met CP om het meeste uit hun leven met een handicap te halen. Bovendien biedt zij herkenning en informatie en stimuleert zij onderzoek.
Niveaus. Er is een classificiatiesysteem voor de grof motorische functionele mogelijkheden van het kind om het zich te verplaatsen. Dit heet het Grof Motorisch Functionerings Classificatie Systeem (GMFCS). De GMFCS heeft 5 klassen, van I (minst aangedaan) tot V (meest aangedaan).
"Ataxie is een neurologische aandoening die leidt tot een verstoring in de coördinatie van onze bewegingen en balans. De belangrijkste functie van de kleine hersenen is het zorgen voor een perfecte afstelling in de samenwerking tussen spieren, zodat een vloeiende beweging ontstaat.”
De term 'spastische cerebrale parese' betreft een groep van blijvende aandoeningen van houdings- en/of bewegingsstoornissen, die zijn ontstaan vóór het eerste levensjaar en leiden tot beperkingen in dagelijkse activiteiten.
Hersenverlamming, cerebrale parese of diplegia spastica infantilis is een stoornis die wordt veroorzaakt door schade aan de hersenen tijdens of vóór de geboorte. Naar de Engelse aanduiding wordt het ook wel cerebral(e) palsy genoemd.
Spasticiteit is een vorm van spastische cerebrale parese. Spasticiteit komt vaak voor bij cerebrale parese (CP): 70-80% heeft de spastische vorm van CP, ook wel spastische parese genoemd. Bij spasmes voelen de spieren stijf en strak aan. De bewegingsfunctie van de aangetaste ledematen is vaak slecht.
Diparese. Diparese betekent een verzwakking van beide benen of beide armen.
Herken infantiele spasmen
De baby onderbreekt plots zijn gedrag. Het hoofd buigt voorwaarts. Armen, benen en romp verkrampen heel kort en trekken meestal voorwaarts samen. Soms draaien de ogen weg.
Een verlamming of spasme is het resultaat van het uitvallen van (delen van) het motorische zenuwstelsel. Hierbij maakt men onderscheid tussen paralyse (volledige (slappe) verlammingen) en parese (een gedeeltelijk verlies van kracht).
Spasmen zijn spiersamentrekkingen waardoor er een beweging ontstaat die je zelf meestal niet kan onderbreken. Je arm of been schiet bijvoorbeeld ineens uit. Denk aan kramp in je been. Vaak is er al een hoge spierspanning in rust.
Erfelijke congenitale spastische tetraplegie is een zeldzame, genetische, neurologische ziekte die gekarakteriseerd wordt door niet-progressieve, variabele spastische quadriparese in meerdere leden van een familie, in afwezigheid van bijkomende factoren die de zwangerschap of de geboorte bemoeilijken (e.g. perinatale ...
Een gangstoornis is een verzamelnaam voor allerlei aandoeningen die een normaal gangpatroon belemmeren en/of verstoren. Gangstoornissen kunnen een belangrijke impact hebben op de mobiliteit, de hulpbehoevendheid en het risico op vallen.
Loopstoornissen betreffen veranderingen in uw normale looppatroon, vaak verwant aan een ziekte of afwijking aan een ander gebied van uw lichaam. Loopstoornissen zijn één van de meest voorkomende oorzaken van vallen bij oudere volwassenen, goed voor 17% van alle valpartijen.
De prognose is in de meeste gevallen relatief goed. Er zijn beschrijvingen van gevallen met een ziekteduur langer dan 20 jaar. In sommige gevallen, vooral die waar de symptomen op jongere leeftijd beginnen (onder de 20 jaar) kan de progressie snel verlopen.