Dergelijke prooien kunnen alleen worden doorgeslikt dankzij de zeer rekbare schedel en huid en de beweeglijke ribben van de slang. Daarnaast heeft het lichaam enkele andere aanpassingen, een voorbeeld is het hart.
Van sommige slangen groeit het hart daarom na het eten. Het wordt soms wel twee keer zo groot. Slangen blijken stoffen in hun bloed te hebben die het hart kunnen doen groeien en krimpen, zonder dat het schadelijk is.
Net als alle andere reptielen is het voor slangen niet mogelijk om nieuwe dingen te leren. Dat komt omdat de cerebrale cortex zeer klein is bij reptielen, dit in tegenstelling tot vogels en zoogdieren. Dit deel van de hersenen controleert het leren en de gedachten.
Het soort gif hangt samen met de werking of beter gezegd beschadiging die het aanbrengt. Ieder gif bestaat uit een eiwitopname-bevorderende stof (hyaluronidase) en een cocktail van proteïnases die vrijwel alle eiwitten afbreken, want slangengif dient net zoals spinnengif voornamelijk de spijsvertering.
De meeste soorten gifslangen gaan niet dood als ze zichzelf zouden bijten. Ze zijn immuun voor hun eigen gif. In hun bloed zitten bepaalde stofjes (antilichamen) die er voor zorgen dat het gif geen kwaad kan.
Slangen hebben net als veel andere dieren een spijsverteringsstelsel met onder andere een maag, lever en darmen. Bij slangen komt de ontlasting uit de darm en de urine uit de nieren samen in een ruimte. Die ruimte wordt de cloaca genoemd. Slangen poepen en plassen tegelijk.
Zintuigen Slangen hebben wel ogen, maar zien meestal slecht. Ze horen geen geluiden, omdat ze geen oren hebben, maar ze voelen wél de trillingen aan de grond. Met hun gespleten tong kunnen slangen wel zeer goed ruiken en proeven. Daarom steekt een slang de tong steeds opnieuw uit de bek.
De meeste slangen doden hun prooi met hun tanden. Die vlijmscherpe tanden zijn naar achteren gericht.
Slangen melken of slangenmelken is het gecontroleerd aan een gifslang onttrekken van zijn vergif, dat gebruikt kan worden voor onderzoek, of voor de productie van tegengif en andere medicijnen.
Boeren melken koeien, geiten en schapen. Maar er zijn ook mensen die slangen melken! Zij halen geen melk uit uiers, maar gif uit hun tanden. Waarom doen ze dat?
Sommige slangen hebben gif waarmee ze een olifant zouden kunnen doden. Het is zo sterk dat ze er muizen en vogels pijlsnel mee kunnen verlammen en verorberen, want voor kleine dieren is een heel klein beetje gif al genoeg.
Doorgaans eten ze kleinere dieren, bijvoorbeeld konijnen of vogels. Pythons van deze afmetingen kunnen in principe alles eten wat ze willen, maar mensen staan doorgaans niet op hun menu. Er zijn dan ook weinig gevallen bekend waarbij een mens door een python werd opgegeten.
Eet het slangenvlees.
Er moet een lijn spieren aan weerszijden van de wervelkolom zitten; dit is het dikste stuk vlees op het lichaam van de slang. De ribben zitten vrij stevig vast aan de ruggengraat, dus knabbel met je tanden er stevig overheen om de rest van het vlees van de ribben te verwijderen.
Juvenielen (jonge dieren) groeien sneller en vervellen vaker dan oudere dieren. Jongere exemplaren gaan vaak pas eten na de eerste vervelling. Ook de vervelling van volwassen slangen valt vaak samen met veranderingen in het gedrag, zoals het aanbreken van de voortplantingstijd of het afzetten van de eitjes.
De zwarte mamba staat bekend als 's werelds dodelijkste slang. Ze wonen in de savanne in het zuiden en oosten van Afrika, en ze zijn een van de snelste slangen ter wereld – ze kunnen snelheden van twintig kilometer per uur halen.
Het gif van de adder bevat meerdere stoffen. Sommige veroorzaken weefselbeschadiging, andere beïnvloeden de bloedsomloop en de bloedstolling. De symptomen kunnen dus zeer wisselend zijn. Meestal blijft het bij lokale symptomen op de bijtplaats, maar sommige slachtoffers vertonen ook ernstige veralgemeende symptomen.
Slangengif kost vele honderden dollars per gram. Niet alleen omdat je er antigif van kunt maken, maar ook voor medisch onderzoek. Diverse medicijnen die nu in de kliniek gebruikt worden, zijn gebaseerd op de werkingsmechanismen van slangengif.
De meeste slangenbeten zijn niet gevaarlijk, maar wanneer je door een giftige slang wordt gebeten is het zo snel mogelijk krijgen van medische zorg noodzakelijk. Als er weinig of geen zwelling optreedt, is het minder waarschijnlijk dat u bent gebeten door een giftige slang.
'Er wordt een paard geïnjecteerd met een beetje gif, zodat hij antistoffen gaat aanmaken. Dan tappen ze een beetje bloed af en filteren ze de antistoffen eruit. ' Worden wij gebeten door een slang, dan krijgen we die antistoffen toegediend zodat ons lichaam het gif kan aanvallen.
Bergen bladeren, composthopen, stromulch, zaagselmulch, stapels brandhout en gemaaid gras zijn stuk voor stuk plekken waar slangen zich op een comfortabele manier in kunnen verstoppen. Je kunt die dingen dus beter niet in je tuin hebben.
Een slangenbeet kenmerkt zich door pijn rond de beetplaats, waar vaak ook (twee) kleine wonden te zien zijn. Er treedt (forse) zwelling en roodheid op.
Inlandtaipan. De inlandtaipan is de giftigste slang ter wereld en leeft in het midden van Australië. Hij kan 20 jaar oud en 3 meter lang worden. Een beet van de inlandtaipan bevat genoeg gif om 100 mensen, 250.000 muizen of twee Afrikaanse olifanten te doden.
Slangen hebben wel ogen, maar ze zien bijna niets. Slangen hebben geen oren en kunnen het geluid in de lucht niet horen. Ze voelen wel de trillingen in de grond. Slangen kunnen zeer goed ruiken en proeven.
Ze hebben vele vijanden : andere slangen, vogels, krokodillen, zoogdieren en zelfs sommige vissen en amfibieën zijn een gevaar. De belangrijkste vijand is de mens.
Met name in de winterperiode kunnen ze heel lang zonder. Zes maanden is de langste tijd die vermeld wordt, nadat ze een goede grote prooi naar binnen hebben gewerkt. Toegevoegd na 5 minuten: Een slang kan trouwens maar korte tijd zonder water. Toegevoegd na 2 dagen: Boa's eten meestal eens per twee maanden.