Er is niet een eenduidig antwoord te geven op de vraag of je baby pijn ervaart tijdens de bevalling. Onderzoek uit Zwitserland heeft wel uitgewezen dat tijdens een vaginale bevalling een baby meer stress ervaart dan bij een keizersnede. Maar of dit komt door fysieke pijn, en of dit er überhaupt is, is nog niet bewezen.
De pijnprikkels die je voor de geboorte ervaart zijn een signaal dat de bevalling begint. Het laat je weten dat je een veilige en rustige plek moet opzoeken om je kind ter wereld te kunnen brengen. De pijn zorgt er voor dat je endorfines aanmaakt.
Vooral in de midden- en laatste fase is de pijn goed te voelen. In de uitdrijvingsfase (tijdens het persen) is de pijn vaak het hevigst. Meestal is de pijn het meest in de buik te voelen, maar ook in de rug en de benen kan pijn gevoeld worden. Na de geboorte van de baby neemt de pijn zeer sterk af.
Meestal wordt de pijn erger als de ontsluiting toeneemt. De pijn is vooral onder in de buik aanwezig en voelt soms ook als rugpijn. Ook tijdens het persen kan de pijn verschillen. Sommige vrouwen vinden het prettig als ze mee mogen persen, bij andere doet persen juist het meeste pijn.
Sommige vrouwen die een kind hebben gehad vergelijken de weeën met de krampen die bij een flinke diarree horen, maar dan nog een graadje erger. Deze ontsluitingsweeën volgen elkaar in een steeds hoger tempo op en als je baby bijna wordt geboren krijg je uitdrijvingsweeën of persweeën.
“Over het algemeen is pijn erger bij vrouwen,” zegt dokter Darnall. “Mannen ervaren pijn minder intens. Sommige vrouwen geven overigens aan dat nierstenen pijnlijker zijn dan bevallen.” Dokter Paul Christo, pijnspecialist in het Johns Hopkins Hospital noemt dit “waarschijnlijk de ergste pijn die je je kunt voorstellen.
"Een vaginale geboorte is niet voor alle vrouwen geschikt. We moeten af van het automatisme van de vaginale bevalling", zegt kersvers hoogleraar gynaecologie Bas Veersema in "Nieuwe Feiten" op Radio 1. "Het lichaam van een vrouw is eigenlijk steeds minder geschikt geworden om een kind te baren".
Je kunt een trap in de ballen niet vergelijken met een bevalling. Toen bloggers van Asapscience het besloten uit te zoeken, kwamen ze er al snel achter dat er helemaal niet zoiets als een standaardmaat voor pijn bestaat.
Er wordt veel gesproken over pijn tijdens de bevalling. Het is iets wat iedere vrouw op haar eigen manier beleeft, er is dus niet te zeggen hoeveel pijn je preciés zult ervaren. Natuurlijk zou je de pijn liever niet voelen, maar bij een natuurlijke bevalling is het onvermijdelijk om te ervaren.
Uit onderzoek van EenVandaag en Ouders van Nu onder 10.000 vrouwen die de afgelopen 2 jaar zijn bevallen, blijkt dat 60 procent hun bevalling lichamelijk heel of behoorlijk zwaar vonden. Maar een aanzienlijke groep vond de bevalling ook niet zo zwaar (32 procent) of zelfs helemaal niet zwaar (8 procent).
Een lotusgeboorte, ook wel lotusbevalling genoemd: steeds vaker gehoord in het land. Maar wat is het eigenlijk? Het is de baby verbonden laten aan de placenta totdat de navelstreng vanzelf loslaat. Dit heeft bij ons 6 dagen geduurd, maar meestal laat de navelstreng wel wat eerder los – op dag 3,4 zo.
Weeën worden vaak vergeleken met heftige menstruatie- of buikpijn en worden omschreven als een stekende pijn of kramp in je onderbuik of vagina. Je voelt ze meestal rondom je bekken en naarmate je bevalling vordert, worden ze steeds heftiger.
Als ze rugweeën heeft, kun je misschien haar rug masseren of stevig in haar rug duwen. Vraag wat haar op dat moment helpt. Help je vrouw als ze onder de douche wil of stap erbij zodat je haar kunt ondersteunen. Verleg je pijngrens, want ze zal mogelijk behoorlijk hard in je hand of arm knijpen tijdens de stevige weeën.
'Ouderwets' persen:
Probeer zo lang mogelijk en zo hard mogelijk te drukken in de richting van je onderbuik en anus. Als je de lucht niet meer kan vasthouden, blaas je zachtjes uit en neem je vervolgens weer een hap lucht en herhaal je het hele proces. Tijdens een wee probeer je drie keer te persen.
Jammer genoeg komen er nog heel veel complicaties voor tijdens bevallingen die kunnen leiden tot ongewenste resultaten. Keizersnedes, totaalruptuur, een stuitligging, het inleiden van de bevalling, uitscheuren, problemen met de placenta en nog veel meer; je kunt er hier alles over lezen.
Uitscheuren houdt dus in dat er een scheurtje/ruptuur ontstaat tijdens de bevalling. Meestal is dit onschuldig, maar het kan ook erg vervelend en pijnlijk zijn.
Veel hangt ook af van je kindje zelf en de eventuele moeilijkheden tijdens de opname. Soms wordt gestreefd naar een gewicht van 2,5 kg alvorens een kindje naar huis mag gaan. Als de toestand van het kind het toelaat, wordt je kind soms tussentijds overgebracht naar een ziekenhuis dichter bij je woonplaats.
Om 'man' te worden, moeten 'jongens' hun handen in handschoenen stoppen die gevuld zijn met kogelmieren. De beet van de kogelmier is de pijnlijkste ter wereld. De mannen van de Satere-Mawe stam in het Braziliaanse Amazonewoud hebben er heel wat voor over om een echte man te worden.
De complicaties ,(zie effecten van de ruggenprik) het op voorhand al medisch maken van een gezonde bevalling en de sterk verhoogde kosten, zorgen ervoor dat we in Nederland terughoudend zijn ten opzichte van het geven van een ruggenprik zonder medische indicatie.
Veel vrouwen vinden het een opluchting als ze mogen persen.
Eindelijk kun je iets met de pijn en kun je actief deelnemen aan het proces. De uitdrijving duurt bij een eerste kind gemiddeld 1 tot 1 ½ uur. Bij een tweede of volgend kind is de uitdrijving vaak aanmerkelijk korter, ongeveer een ½ uur.
In twintig jaar is het aantal doodgeboren baby's in Nederland flink afgenomen, blijkt uit cijfers van Unicef. In het jaar 2000 werden per duizend geboortes 5.2 baby's dood geboren. In 2019 waren dat er 2.3, een daling van 55 procent.
Voor het kind is een keizersnede niet beter of slechter dan een vaginale bevalling. Een keizersnede brengt voor de moeder risico's met zich mee, zoals bloedingen, wondinfecties en problemen bij een volgende bevalling. De meeste vrouwen krijgen een ruggenprik. De operatie duurt ongeveer 30-45 minuten.
De komst van uw baby
Zij laat u afwisselend persen en zuchten om inscheuren zoveel mogelijk te voorkomen. Na een tijdje is het hoofdje van de baby langzaam te zien en wordt uw baby geboren. Als alles in orde is wordt u kindje met een doek afgedroogd en gelijk op uw borst gelegd. Wat een bijzonder moment!