B-Vitamines spelen een belangrijke rol in de schildklieractiviteit en de energie- stofwisseling, waaronder het vormen van schildklierhormoon. Met name vita- mine B1, B2, B3, B6 en B12 zijn voor de schildklier van belang.
Bij patiënten die goed zijn ingesteld op schildklierhormoon en toch klachten houden kan het zinvol zijn om de vitamine B12 te controleren. Patiënten met een auto-immuun schildklieraandoening hebben een (licht) verhoogde kans op andere auto-immuunaandoeningen zoals een vitamine B12 tekort.
Nee, Synthroid heeft geen directe interactie met B-vitamines zoals biotine en vitamine B12 . Biotinesupplementen kunnen echter onnauwkeurige testresultaten voor schildklierhormonen veroorzaken. Dit omvat tests voor schildklierstimulerend hormoon (TSH) en thyroxine (T4).
Een vitamine B12-tekort kan veroorzaakt worden door een auto-immuunziekte. Mensen met een schildklier auto-immuunaandoening, zoals de ziekte van Hashimoto of Graves, hebben meer kans op de ontwikkeling van een andere auto-immuunaandoening, zoals een vitamine B12-tekort.
Een ijzertekort verhoogt de ratio fT4/fT3. IJzer helpt bij het de cel binnenloodsen van schildklierhormonen via de schildklierhormoonreceptoren. Een verlaagde ijzerstatus kan leiden tot symptomen van hypothyreoïdie terwijl de bloedspiegel van fT3 normaal is (cellen zijn als het ware resistent voor schildklierhormoon).
IJzertekort (ID), dat zich manifesteert als een afname van extracellulair ijzer in het beenmerg en een lager serumferritinegehalte dan normaal, wordt beschouwd als het meest voorkomende voedingstekort ter wereld en kan leiden tot nadelige effecten op het schildkliermetabolisme bij zowel vrouwen in de vruchtbare leeftijd als zwangere vrouwen (9, 10).
Snelle suikers kan je beter niet meer eten bij een trage schildklier. Ze zitten verstopt in onder andere snoep, koekjes, frisdrank, alcohol, witte rijst, wit brood maar ook honing, vruchtensap en gedroogd fruit. Deze voedingsmiddelen verhogen de kans op insulineresistentie.
Wie geen dierlijke producten eet, heeft een groter risico om een tekort op te lopen en wordt daarom aangeraden B12-supplementen te slikken. Maar ook mensen die wel genoeg dierlijke producten eten, kunnen een tekort oplopen.
Wat zijn mogelijke bijwerkingen? Vitamine B12 zit ook in ons dagelijks voedsel. Bij normaal gebruik zal het daarom geen bijwerkingen geven.
Vitamine B12 komt alleen voor in dierlijke producten als vlees, vis, zuivel en eieren en kaas. Daarnaast komt het ook voor in melk- en zuivelvervangers, denk dan aan vleesvervangers en alternatieve dranken als soja- en havermelk. Je kunt geen vitamine B12 uit groenten, fruit en noten halen.
Vitamine D wordt vaak sublinguaal ingenomen en het wordt aanbevolen om het los te koppelen van uw schildkliermedicatie. Als u een immunosuppressivum gebruikt, raadpleeg dan uw arts of behandelaar.
Talrijke studies hebben een verband gevonden tussen vitaminetekort en schildklieraandoeningen (TD). De aanwezigheid van anti-pariëtale celantilichamen is indicatief voor een verminderd vermogen om vitamine B12 te absorberen.
Geneesmiddelen die invloed hebben op de schildklierfunctie zijn bijvoorbeeld amiodaron en lithium. Dit artikel informeert de zorgverlener over de nadelen van een geneesmiddel in relatie tot de schildklierfunctie. Daarnaast wordt per middel een advies gegeven hoe te handelen.
Als je schildklierproblemen hebt vermijd dan zeker alle geraffineerde voedingsmiddelen als witte suiker, witte pasta, witte bloem, witte rijst, geraffineerde olien, geraffineerd zout etc.
Uit onderzoek is gebleken dat supplementen met vitamine B12 of vitamine B-complex kunnen bijdragen aan een optimale gezondheid van de schildklier bij hypothyreoïdie veroorzaakt door de ziekte van Hashimoto . Een tekort aan deze vitamine komt namelijk vaak voor bij mensen met deze ziekte.
Een langdurig tekort aan vitamine B12 kan allerhande klachten geven: neurologische klachten zoals tintelingen, coördinatieproblemen en pijn, psychische klachten zoals neerslachtigheid, concentratieverlies en vergeetachtigheid, maar ook bloedarmoede en tandvleesproblemen.
Er zijn geen nadelige effecten bekend van een te hoge inname van vitamine B12. Er is wel een richtlijn van de Gezondheidsraad: maximaal vijf keer de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid per dag. Het is niet zinvol om grote hoeveelheden vitamine b12 te nemen als supplement als je geen tekort hebt.
De kans op te veel vitamine B12 is heel klein. Er zijn geen ongewenste effecten bekend bij mensen die langdurig te veel vitamine B12 innamen. Het lichaam zorgt ervoor dat er niet te veel vitamine B12 uit het maag-darmkanaal wordt opgenomen.
Controleer het Hb na 4 weken en na 8 tot 10 weken na het begin van de behandeling. Na normalisatie van het Hb-gehalte de suppletie 6–12 weken voortzetten en daarna staken, mits de oorzaak van de deficiëntie weggenomen is. Als de oorzaak niet te herstellen is, dan de suppletietherapie levenslang voortzetten.
Darmproblemen kunnen leiden tot een tekort aan vitamine B12. Een tekort aan vitamine B12 staat een herstel van de darmwand in de weg. Daarom is het belangrijk om bij darmziektes een eventueel tekort aan vitamine B12 aan te vullen!
Let bij de aanschaf van een B12 supplement wel goed op de vorm van vitamine B6 die is toegevoegd. Kies altijd voor de veilige en biologische actieve (co-enzymatische) vorm: pyridoxaal-5-fosfaat (P-5-P). Ook de vorm van foliumzuur is dus bepalend voor het in gang zetten van de methylering.
Een tekort aan deze vitamine kan klachten opleveren; denk aan ernstige gezondheidsproblemen waaronder bloedarmoede, neurologische schade en cognitieve stoornissen. Daarnaast kan een vitamine B12-tekort ook bepaalde mentale klachten opleveren, zoals depressieve gevoelens en het verlies van je concentratie.
Jodium wordt in zekere mate opgeslagen in de schildklier, waardoor schommelingen kunnen worden opge- vangen. Maar een tekort op langere termijn kan gevolgen hebben voor de schildklier. Zomaar extra jodium innemen, of ineens veel jodiumrijke voeding eten, wordt afgeraden.
De oorzaak van schildklierproblemen ligt meestal in de schildklier zelf. Heel soms ligt de oorzaak in de hypofyse, een klier in de hersenen die hormonen aanmaakt om de schildklier aan te sturen. Aandoeningen en geneesmiddelen (bijv. jodium en lithium) kunnen de schildklierfunctie ook beïnvloeden.
Een dieet met veel vezels kan ook helpen het risico op constipatie, een veelvoorkomend symptoom van hypothyreoïdie, te verlagen. Als u hypothyreoïdie heeft, kunt u proberen de volgende voedzame voedingsmiddelen in uw dieet op te nemen: Fruit: bessen, appels, perziken, peren, druiven, citrusvruchten, ananas of bananen .