Vlak na de ablatie kunnen mensen een wat branderig gevoel op de borst hebben. De klachten verdwijnen meestal snel. Eventueel kunt u hiervoor pijnstillers gebruiken. Er zijn ook mensen die zich wat misselijk of moe voelen.
Hoe verder na een ablatie? De eerste drie maanden na de ablatie kunt u nog klachten van ritmestoornissen ervaren zoals hartkloppingen of overslagen. Dit is niet ongewoon. Het gebied in het hart waar de ablatie heeft plaatsgevonden heeft een herstelperiode nodig.
Chirurgische ablatie wordt onder volledige narcose uitgevoerd en vaak in combinatie met een andere ingreep, zoals bijvoorbeeld een bypassoperatie of hartklepvervanging. De ablatie zelf duurt gemiddeld ongeveer een half uur. Ablatie hoeft niet te leiden tot verlenging van de opnameduur.
Verloop van de procedure. Op het cathlab zal de elektrofysioloog samen met gespecialiseerde verpleegkundigen de ablatie uitvoeren. Voor een ablatie moet je nuchter zijn en word je volledig in slaap gebracht. De ingreep kan namelijk pijnlijk zijn en duurt gemakkelijk enkele uren.
Herstel. Na een katheterablatie kan het genezingsproces wel drie maanden duren, en na een chirurgische ablatie zelfs wel zes maanden.
Het herstel na een ablatieprocedure is afhankelijk van het type ablatie dat is gedaan. Vlak na de ablatie kunnen mensen een wat branderig gevoel op de borst hebben. De klachten verdwijnen meestal snel. Eventueel kunt u hiervoor pijnstillers gebruiken.
Mogelijke risico's ‒ met inbegrip van maar niet beperkt tot de hieronder genoemde ‒ zijn: (na)bloedingen, infecties, gaatje in het hart, hartritmestoornissen (boezem en kamer) tijdens en na de ingreep, vochtophoping in het hartzakje en longproblemen.
Nazorg. Na een ablatie blijft u één nacht in het ziekenhuis en kunt u in principe de volgende dag naar huis. De eerste uren na een ablatie voelt u zich soms wat misselijk of moe, maar dergelijke klachten verdwijnen meestal snel.
U hebt minimaal 3 uur bedrust na de behandeling en moet daarbij plat blijven liggen en de benen recht houden totdat het drukverband verwijderd is. Deze maatregelen zijn bedoeld om liesbloedingen te voorkomen. Zodra het drukverband is verwijderd en de lies niet nabloedt, mag u weer uit bed komen en lopen.
De succeskans van een behandeling is bij mensen zonder onderliggend hartlijden 80%. Een deel van de patiënten kan stoppen met alle medicijnen na de behandeling. Mocht een eerste behandeling niet succesvol zijn, dan kan in veel gevallen een tweede of derde behandeling worden toegepast.
Vanwege het wondje in uw lies, mag u 1 week niet autorijden en/of fietsen. Thuis adviseren wij u tot 2 weken na de behandeling nog voorzichtig aan te doen, dit betekent niet zwaar tillen, niet persen en niet sporten.
De kosten voor de behandeling van boezemfibrilleren kunnen structureel omlaag door de behandeling katheterablatie. Na deze behandeling is de patiënt van zijn medicijnen voor de aandoening af. De kosten hiervan zijn zo'n 3000 euro per jaar per patiënt.
Ablatie. Een katheterablatie kan in een half uur klaar zijn, maar het kan ook drie tot vier uur duren. Afhankelijk van het type ritmestoornis is het nodig om enkele, of soms ook flink wat, littekentjes te maken om zo de stoornis uit te schakelen.
Verdoving tijdens uw onderzoek/ behandeling
Standaard wordt een EFO en ablatie onder plaatselijke verdoving van de liezen verricht. Als de arts het noodzakelijk acht gezien de aard/duur van de behandeling of als u dat wenst kan een EFO en ablatie ook onder zogeheten “sedatie” plaatsvinden.
Door de temperatuur in de slokdarm te meten met een kleine, flexibele thermometer en door u een maagzuurremmer (Pantomed®) te geven tijdens de eerste maand na de ablatie wordt dit risico nog verkleind. Het risico op overlijden wordt geschat op 1 op 1 000.
Zolang het drukverband/de drukkende pleister in uw lies zit moet u plat blijven liggen. Na 4 uur wordt het drukverband/de pleister verwijderd en mag u weer uit bed komen, nadat uw lies door een arts is gecontroleerd. De verpleegkundige controleert regelmatig uw bloeddruk en het drukverband/ de pleister.
Wees voorzichtig met de insteekopening. Is er een Angio-Seal (plugje in de liesslagader) geplaatst, draag dan de eerste 3 maanden de Angio-Seal patiëntenkaart altijd bij u. De eerste week na een ablatiebehandeling adviseren wij u om het rustig aan te doen.
De littekens op het hart moeten nog "verharden". Om deze reden zijn in de eerste drie maanden na de operatie nog medicijnen nodig om het hartritme rustig te houden en bloedverdunners om stolsels te vermijden.
Een cardioloog of een cardioloog in opleiding onder supervisie van een cardioloog voert het onderzoek uit. De medisch specialist wordt geassisteerd door gespecialiseerde verpleegkundigen van de hartkatheterisatiekamer. Voorafgaand aan de EFO of ablatie is er een zogenoemde 'Time out-procedure'.
Na de ingreep moet u twee weken rust houden voor het herstel van de liezen. U mag dan niet sporten, persen of zwaar tillen. Autorijden, fietsen: de eerste twee weken mag u alleen kleine stukjes autorijden of fietsen. Vliegen: de eerste twee weken mag u geen lange vliegreizen maken.
Een ablatie kan onder andere worden uitgevoerd als een minimaal invasieve ingreep via de lies. Met minimale impact bereiken we zo maximaal resultaat bij mensen die last hebben van hartritmestoornissen.
Succesvolle behandeling is te verwachten bij 60-90% van de patiënten.Bij 20% van de patiënten is hiervoor een tweede behandeling nodig. De kans op een blijvend stabiel sinusritme is afhankelijk van verschillende factoren.
Het Catharina Hart- en Vaatcentrum is het grootste elektrofysiologisch centrum van Nederland. Jaarlijks worden duizenden mensen die last hebben van hartritmestoornissen behandeld.
Het maakt voor uw levensverwachting niet uit of uw hartritme vooral door het normale sinusritme of door boezemfibrilleren wordt bepaald. De bovengenoemde behandelingen hebben als doel uw kwaliteit van leven te verbeteren, door uw hartklachten te verminderen.
Alcohol stimuleert de werking van het autonome zenuwstelsel en dit kan een onregelmatige hartslag tot gevolg hebben. Zwaar alcoholgebruik kan leiden tot 'dilaterende cardiomyopathie'.