Een verhoogd gehalte aan eiwitten in de urine kan een indicatie zijn van een blaasontsteking, maar kan ook worden veroorzaakt door andere aandoeningen, zoals diabetes of hoge bloeddruk.
De filters in de nieren zorgen ervoor dat er alleen water en kleine afvalstoffen worden doorgelaten. Grotere stoffen zoals eiwitten worden door de filters tegengehouden. Als de nieren gezond zijn, zit er dan ook bijna geen eiwit in de urine. Als er wel eiwit in de urine zit, dan is dat vaak een teken van nierschade.
Er is sprake van een urineweginfectie na een positieve nitriettest of na een urinesediment met ten minste 20 bacteriën per gezichtsveld of een dipslide met ten minste 104 kolonievormende eenheden per ml urine bij vrouwen met klachten van een pijnlijke en/of frequente mictie.
Een blaasontsteking geeft klachten als vaker moeten plassen, kleine beetjes plassen, pijn bij het plassen en soms bloed plassen.De urine heeft vaak een vieze geur.Ook kunnen buikpijn en misselijkheid optreden.
Waarom dit onderzoek? Urineonderzoek wordt gedaan als uw huisarts of verloskundige meer wil weten over de werking van uw nieren of urinewegen. Zo kunnen urineweginfecties worden opgespoord, maar ook nog andere aandoeningen zoals geslachtsziekten (SOA) bij mannen en diabetes (suikerziekte).
troebele urine;soms lichtrode urine (bloed in de urine); pijn tijdens het plassen; kleine hoeveelheden plassen.
Interstitiële cystitis (IC) noemen we ook wel blaaspijnsyndroom. Het is een chronische goedaardige aandoening van de urineblaas, die niet wordt veroorzaakt door bacteriën. Het gaat om een ontstekingsreactie van de blaaswand. Het lijkt op een blaasontsteking, maar antibiotica helpen niet.
Een urineonderzoek op de huisartsenpraktijk is vaak voldoende om een blaasontsteking aan te tonen. De uitslag is meestal binnen een dag bekend. Sommige vrouwen gebben bij een blaasontsteking meer kans op problemen (bijvoorbeeld een nierbekkenontsteking).
Zo herkent u een blaasontsteking
Uw urine (plas) kan raar ruiken of troebel zijn. Soms zit er bloed in. Een blaasontsteking kan ook een drukkend of pijnlijk gevoel in uw onderbuik of rug geven.
Wanneer u denkt dat u een blaasontsteking heeft, kunt u dit zelf testen. U vangt daarvoor wat (ochtend)urine op in een schoon potje en voert de test uit zoals uitgelegd op de gebruiksaanwijzing van de testen.
Nitrieten worden geproduceerd door bacteriën die in de urine aanwezig zijn. Een verhoogd gehalte aan nitraten in de urine kan een indicatie zijn van een urineweginfectie, waaronder een blaasontsteking. Leukocyten. Leukocyten zijn witte bloedcellen die het lichaam helpen om infecties te bestrijden.
Leucocyten - Leukocyten zijn witte bloedcellen. Deze horen normaal gesproken niet in urine gevonden te worden. Als er wel witte bloedcellen in de urine zitten, kan dat duiden op een blaasontsteking of urineweginfectie. Bilirubine - In normale gezonde urine dient er nooit bilirubine aanwezig te zijn.
De test berust op het opsporen van witte bloedcellen (drempelwaarde: 10-500 granulocyten/μl), nitriet (drempelwaarde: 0,05-0,075 mg/dl) en eiwit (drempelwaarde: 15-500 mg/dl) in de urine en voldoet daarmee aan de meest geavanceerde medische onderzoeken.
Het verlies van eiwit wordt ook gezien als een maat voor de ernst van de nierschade. Hoe meer eiwit in de urine zit, hoe slechter de nierfilters werken en hoe groter de kans op nierfalen of hart- en vaatziekten.
Het lichaam breekt aminozuren uit eiwitten af wanneer er te veel van zijn. Hierbij komt ammoniak vrij, dat de lever omzet in ureum of urea. Deze stof wordt via de urine uitgescheiden. Sporters die extra eiwitten nemen voor de opbouw van spieren hebben daarom ook vaak last van deze ammoniakgeur.
Als de nieren het bloed niet meer goed kunnen zuiveren, stapelen afvalstoffen zich op in het lichaam. U kunt dan last krijgen van bijvoorbeeld misselijkheid, jeuk en een algeheel ziek gevoel. Uit onderzoek blijkt dat meestal het creatininegehalte in het bloed te hoog is en dat er minder creatine in de urine zit.
Een urineweginfectie is een infectie (ontsteking) van de urine- wegen. Een blaasontsteking is een vorm van een urineweg- infectie.
Wanneer je eenmaal een blaasontsteking te pakken hebt, helpt het vooral om veel te drinken. Drink minstens 2 liter water per dag. Ook cranberrysap kan helpen om bacteriën in je blaas te bestrijden. Verder kun je paracetamol gebruiken om de pijn te verzachten.
Onderzoek om de diagnose blaaskanker te stellen
Om te achterhalen of je blaaskanker hebt, doet de arts onderzoek naar de oorzaak van je klachten. Zo kan de arts de diagnose stellen. In het ziekenhuis krijg je een of meer van de volgende onderzoeken: urineonderzoek – onderzoek van de urine onder de microscoop.
Bij een lichte, ongecompliceerde blaasontsteking zonder antibiotica gaan de klachten binnen de week vanzelf over. Als de symptomen na 24 uur nog niet verbeterd zijn of als de klachten verslechten, contacteer dan zeker je huisarts. De dokter kan jouw urinestaal analyseren en een antibioticakuur voorschrijven.
Symptomen van blaaskanker
De meeste mensen met blaaskanker hebben in het begin geen klachten. Als de tumor groeit, kun je last krijgen van bloed in je urine. Opvallend is dat je hierbij geen andere klachten hebt, zoals pijn of het gevoel van een blaasontsteking.
Door de blaas plotseling te laten leeglopen ontstaat bij IC een zogenaamde huilende blaas. Overal zijn dan kleine bloedingen zichtbaar.
De klachten van een nierbekkenontsteking lijken op die van een blaasontsteking; pijn bij het plassen, kleine beetjes plassen en steeds aandrang voelen. Deze klachten zijn niet altijd aanwezig. Bij een nierbekkenontsteking heb je altijd hoge koorts.