Spinale anesthesie wordt meestal gegeven bij een keizersnede. Bij spinale anesthesie spuit de anesthesioloog via een dunne naald een kleine hoeveelheid verdovingsvloeistof tussen de wervels in de vloeistofruimte die zich om de grote zenuwen heen bevindt. De spinale ruggenprik zelf doet bijna nooit pijn en duurt kort.
We maken de huid van uw onderrug schoon. Als dat nodig is, verdoven we de plek waar u de ruggenprik krijgt met een prikje. U krijgt een injectie met een dunne naald onder in uw rug. Meestal doet dit geen pijn.
Epidurale pijnstilling (de ruggenprik) is een injectie in de rug voor pijnbestrijding bij de bevalling. De ruggenprik wordt gegeven door een anesthesioloog. Het inbrengen en inwerken van een ruggenprik duurt ongeveer een half uur.
Bij een ruggenprik krijg je een pijnstiller in je rug via een slangetje. Daardoor voel je de pijn van de weeën niet of bijna niet meer. Je krijgt een ruggenprik in het ziekenhuis. Van alle behandelingen helpt een ruggenprik het beste bij pijn tijdens de bevalling.
Daarnaast krijg je een verblijfskatheter in de urinebuis, omdat je niet meer zelf kunt voelen of je moet plassen. Een ruggenprik kan gegeven worden vanaf 2 of 3 centimeter ontsluiting en werkt door tot aan de persfase.
De ruggenprik moet helemaal uitgewerkt zijn voordat u naar huis kunt. Ook moet u een keer naar het toilet zijn geweest.
Bijna alle vrouwen ervaren een bevalling als pijnlijk. Toch is pijn bij de bevalling een normaal iets. De pijn tijdens de bevalling neemt meestal toe als de ontsluiting vordering laat zien. Het is in deze fase vaak te voelen in de onderbuik, de onderrug of soms richting de bovenbenen.
Zo schakelen we de zenuwen, die pijnprikkels van de baarmoeder en de bekkenbodem vervoeren, uit en voel je je weeën niet meer. Na een ruggenprik voel je minder aan de onderkant van je rug, billen en benen. Gemiddeld duurt het 5 tot 15 minuten voordat je het effect echt merkt.
Toename aantal ruggenprikken. Tijdens de bijna 840.000 bevallingen die tussen 2015 en 2020 plaatsvonden in Nederland, koos 20,1 procent van de vrouwen voor een ruggenprik. Dit is een stijging ten opzichte van 2010, toen dit op ongeveer 16 procent lag.
Als wij de vliezen breken doet dit geen pijn. Je voelt alleen een beetje warm water lopen. Ook daarna maak je steeds opnieuw vruchtwater aan, zodat je kindje nooit 'droog' ligt. Als je nog geen sterke weeën hebt mag je niet in bad, vanwege de kans op infectie.
Wat is het effect van epidurale pijnstilling? In principe is het mogelijk dat je helemaal geen pijn hebt tijdens de ontsluitingsfase of tijdens het persen. Soms worden je benen slap of krijg je een tintelend doof gevoel in je buikhuid en/of benen. Deze effecten verdwijnen als met de medicijnen wordt gestopt.
'Ouderwets' persen:
Probeer zo lang mogelijk en zo hard mogelijk te drukken in de richting van je onderbuik en anus. Als je de lucht niet meer kan vasthouden, blaas je zachtjes uit en neem je vervolgens weer een hap lucht en herhaal je het hele proces. Tijdens een wee probeer je drie keer te persen.
Wanneer u een ruggenprik hebt gehad, is uw onderste lichaamshelft verdoofd geweest. Het plassen kan na de ingreep dan soms moeilijk gaan of langer op zich laten wachten. Heel soms gebeurt het dat iemand urine verliest zonder het te merken. Dat gaat meestal vanzelf weer over.
Blijf bewegen. Heel veel onderzoeken hebben al aangetoond dat blijven bewegen helpt om je bevalling te bespoedigen en ervoor zorgt dat je minder pijn voelt. Loop rond, hang om de nek van je partner, heupwieg, kwispel als een hond op handen en knieën, alles wat jou helpt.
Na de ruggenprik kan het voorkomen dat u hoofdpijn krijgt die erger wordt bij rechtop zitten dan liggen. Deze klachten verdwijnen meestal vanzelf binnen enkele dagen. Als dit niet het geval is of als de klachten erger worden, neem dan contact op met de afdeling Anesthesiologie.
Duur van de bevalling
De gemiddelde duur van een bevalling van een eerste kindje is 12-24 uur. De aanloop van de bevalling duurt meestal het langst. Vaak gaat dit gepaard met onregelmatige weeen, varierend in intensiteit. Over de beginfase van de ontsluiting of bevalling speken we tot ongeveer 3 centimeter.
Meestal neemt de pijn toe naarmate de ontsluiting vordert. De pijn is voornamelijk onder in de buik aanwezig en wordt soms als rugpijn gevoeld. Ook de pijn tijdens het persen verschilt: soms is het een opluchting om mee te mogen persen, soms doet persen juist het meeste pijn.
Bij een eerste kindje duurt het persen gemiddeld een uur. Ben je al eens bevallen dan duurt het gemiddeld 15 minuten, maar soms is ook 1 perswee al genoeg.
Vooral in de midden- en laatste fase is de pijn goed te voelen. In de uitdrijvingsfase (tijdens het persen) is de pijn vaak het hevigst. Meestal is de pijn het meest in de buik te voelen, maar ook in de rug en de benen kan pijn gevoeld worden. Na de geboorte van de baby neemt de pijn zeer sterk af.
“Over het algemeen is pijn erger bij vrouwen,” zegt dokter Darnall. “Mannen ervaren pijn minder intens. Sommige vrouwen geven overigens aan dat nierstenen pijnlijker zijn dan bevallen.” Dokter Paul Christo, pijnspecialist in het Johns Hopkins Hospital noemt dit “waarschijnlijk de ergste pijn die je je kunt voorstellen.
Een wee is een samentrekking van de baarmoederspier. Je kunt zo'n wee vergelijken met een golf die aanspoelt op het strand. In het begin voel je de pijngolf aan komen rollen. Net voor de golf omslaat, is de pijn het hevigst.
Bij 3 cm worden de weeën steeds krachtiger, pijnlijker en gaan langer duren. Bij een eerste bevalling kan de latente fase in het totaal wat langer duren. Bij een tweede of derde kindje gaat deze fase vaak veel sneller. Met 4 centimeter tot en met 7 centimeter ontsluiting spreken we van de actieve ontsluitingsfase.
Direct na de bevalling voelt de bekkenbodem anders aan. Het is soms lastig te voelen wanneer je moet plassen of ontlasten. Misschien kun je de urine en ontlasting nog niet goed ophouden of heb je last van een zwaar, drukkend gevoel in het vaginale gebied.
Persdrang voelt net zo aan als een hevige aandrang om te poepen. Het is nauwelijks tegen te houden. Dit komt doordat het hoofdje van de baby steeds dieper komt. Het hoofdje drukt tijdens een wee op de anus.