Tijdens een verblijf in het ziekenhuis, kan een patiënt een infectie oplopen, ook wel nosocomiale infectie genoemd. Deze infecties maken het genezingsproces moeilijker, waardoor het kan zijn dat de patiënt langer in het ziekenhuis moet verblijven.
Hospital acquired infections (HAI), ook nosocomiale infecties genoemd, zijn infecties die optreden tijdens ziekenhuisopname of -behandeling of tijdens verblijf in een andere klinische omgeving. Infecties kunnen zich verspreiden door bijvoorbeeld gezondheidszorgpersoneel, besmette apparatuur, beddengoed, of aerosolen.
Een ziekenhuisinfectie (ook wel nosocomiale infectie) is een infectie die ontstaan is in het ziekenhuis. Omdat de infectie door de aanwezigheid in het ziekenhuis moet zijn veroorzaakt, mogen ziekten die in de incubatieperiode verkeren tijdens binnenkomst in het ziekenhuis, niet als ziekenhuisinfectie worden aangemerkt.
De 4 meest voorkomende ziekenhuisinfecties waren symptomatische urineweginfecties (UWI's), POWI's, pneumonie en primaire sepsis. Deze 4 infectietypes namen 71% van het totaal aantal infecties voor hun rekening.
Ziekenhuisinfecties komen in alle ziekenhuizen voor en worden meestal veroorzaakt door bacteriën die de patiënt zelf bij zich draagt of die door patiënten, bezoekers of ziekenhuismedewerkers worden overgedragen. Bijvoorbeeld door het onvoldoende toepassen van hand- en hoesthygiëne.
Van elke honderd patiënten die in Nederlandse ziekenhuizen worden opgenomen, krijgen er ongeveer zes een ziekenhuisinfectie. Gevolgen van deze infecties variëren van ongemak tot pijn, ziek zijn, verminderd operatieresultaat en soms zelfs invaliditeit. Het heeft bijna altijd langere opname en hogere kosten tot gevolg.
Om na te gaan of u de MRSA bij u draagt, maken we met een wattenstokje kweekuitstrijken van uw keel, neus en rectum (gebied voor de anus). Heeft u wonden of andere huidafwijkingen (zoals psoriasis of eczeem)? Dan maken we daar ook uitstrijken van. Het afnemen van deze kweekuitstrijken is pijnloos.
Besmetting met MRSA vindt vooral plaats door direct huidcontact, vooral via de handen.Soms kan MRSA via huidschilfers of niezen in de lucht komen en kan je het zo inademen. Gelukkig leidt dit bijna nooit tot dragerschap. Als je drager bent van MRSA hoef je niet extra schoon te maken.
Symptomen van een bacteriële infectie
Bloed, pus of slijm in de ontlasting. Koorts. Hoofdpijn. Uitputting en soms uitdroging.
Als u MRSA-drager bent, wordt u in een éénpersoonskamer met sluis verpleegd. Het personeel draagt beschermende kleding zoals jas, mond-neusmasker, muts en handschoenen. Uw zorgverleners passen een goede handhygiëne toe door hun handen te wassen of in te wrijven met alcohol.
Vaak kan het lichaam op eigen kracht genezen van een bacteriële infectie. Alleen als dat niet het geval is, wordt gekozen voor een antibioticum, bijvoorbeeld omdat de patiënt niet genoeg weerstand heeft.
Een darminfectie duurt enkele dagen tot enkele maanden. Soms gaat een infectie vanzelf over, maar in andere gevallen is een behandeling nodig, bijvoorbeeld met antibiotica. Een darminfectie kan ook enkele maanden aanhouden, zelfs zonder dat u het doorheeft.
Medewerkers in de gezondheidszorg lopen een verhoogd risico op dragerschap. Daarnaast lopen werknemers die in contact komen met besmette dieren in de (intensieve) veehouderij (vooral varkenshouderijen, vleeskalverbedrijven en pluimveebedrijven) een verhoogd risico om drager te worden van LA-MRSA.
Komt het lichaam in aanraking met een ziekteverwekkend micro-organisme, dan is er sprake van een besmetting. En die kan zomaar tot een infectie leiden. Komt het lichaam in aanraking met een ziekteverwekkend micro-organisme, dan is er sprake van een besmetting.
Een nosocomiale pneumonie (NP) is een pneumonie ontstaan na een verblijf van 72 uur of meer in het ziekenhuis; ook een pneumonie bij een persoon die al lang in een verpleeghuis verblijft, valt hieronder. De verwekkers van pneumonie zijn bacteriën, virussen of (zelden) schimmels.
U heeft meestal geen klachten en deze bacterie kan na maanden vanzelf verdwijnen. Soms is een behandeling wél nodig, bijvoorbeeld als u drager bent van de ziekenhuisbacterie (MRSA) én in de zorg werkt. Dit is om te voorkomen dat u deze bacterie overdraagt op mensen met weinig weerstand.
Ondanks de ongevoeligheid voor veel antibiotica kunnen MRSA Methicilline-resistente Staphylococcus aureus (Methicilline-resistente Staphylococcus aureus )-infecties wel worden behandeld.
De MRSA screening
Dat betekent dat er met een wattenstokje vocht afgenomen wordt (een uitstrijkje gemaakt) uit uw keel, neus en perineum (gebied voor de anus). Heeft u wonden of andere huidafwijkingen (zoals psoriasis of eczeem) dan worden daar ook uitstrijkjes van gemaakt.
MRSA is een bijzondere Staphylococcus aureus die ongevoelig is voor veel antibiotica. Minder dan 1 procent van de Nederlands draagt deze MRSA bij zich en gezonde mensen worden meestal ook niet ziek. In veel gevallen is de besmetting ook tijdelijk en verdwijnt de bacteriën vanzelf weer.
Is MRSA gevaarlijk? MRSA kan infecties veroorzaken bij mensen met minder weerstand. In de thuissituatie geeft MRSA zelden problemen, maar patiënten in ziekenhuizen of verpleeghuizen zijn vaak gevoeliger voor infecties door bijvoorbeeld chronische ziekte, medicijngebruik, operatie of verwondingen.
Mag ik gewoon naar mijn werk als MRSA-drager? U mag gewoon naar uw werk en kinderen mogen naar school, u hoeft het daar niet te melden. Als u werkt in de zorg (ziekenhuizen, verpleeghuizen en dergelijke) gelden andere regels en kunt u het beste contact opnemen met uw bedrijfsarts.
Handhygiëne is dan ook de eenvoudigste en meest effectieve wijze om de overdracht van microben te vermijden.
Druppel-contactisolatie wordt toegepast om de overdracht van bepaalde bacteriën of virussen naar andere patiënten, bezoekers en medewerkers te voorkomen. Deze overdracht vindt plaats via druppeltjes in de lucht, via de handen of besmette voorwerpen. U wordt daarom op een eenpersoonskamer verpleegd.
Zorginfecties zijn infecties die ontstaan tijdens of in aansluiting op het verblijf of behandeling in een zorginstelling (ziekenhuis, verpleeghuis, zelfstandig behandelcentrum).