In Nederland hebben naar schatting 17.000 mensen de ziekte van Ménière. Ongeveer 1 op de 5 patiënten houdt meer dan 10 jaar last van de ernstige ziekteverschijnselen, zoals aanvallen van draaiduizeligheid, misselijkheid, oorsuizen en slecht horen.
Hoe vaak komt het voor? De ziekte van Ménière is zeldzaam en komt in Europa voor bij 50 à 200 per 100.000 personen. Voor België betekent dit tussen 5.000 en 20.000 mensen die hierdoor worden getroffen. De ziekte komt meestal voor tussen de leeftijd van 20 en 60 jaar.
Bij menière heb je in het begin meestal alleen klachten tijdens een aanval. Maar in een latere fase zijn de problemen met horen vaak blijvend. Ook kun je dan aan beide oren klachten krijgen. Als je weinig aanvallen en klachten hebt, valt er mogelijk goed met menière te leven.
Oorzaak. De precieze oorzaak van de ziekte van Ménière is niet bekend. Waarschijnlijk is er sprake van een overdruk van vocht (hydrops) in het binnenoor tijdens de aanval. De oorzaak van deze hydrops is nog onbekend.
Er bestaat tot op de dag van vandaag geen oplossing om deze ziekte te genezen. Er bestaan echter wel oplossingen om de pijn te verlichten van mensen die er onder lijden. Hoortoestellen helpen om de symptomen, gelinkt aan gehoorverlies, te verminderen.
Je krijgt voor het eerst een aanval van duizeligheid, minder horen en oorsuizen. Je klachten komen regelmatig terug en je vindt het moeilijk om hiermee om te gaan. Je hoort opeens niks meer of gaat steeds minder horen. Je hebt een aanval van de ziekte van Ménière die anders gaat dan je gewend bent.
In het algemeen zal je dokter adviseren om gewoon gezond te leven, hoewel het Ménière niet zal verhelpen. Dus niet roken, matig met alcohol en cafeïne, stress vermijden en aan gezonde lichaamsbeweging doen. Wie over het algemeen in goede conditie is, is beter in staat om klappen (lees: heftige aanvallen) op te vangen.
Bij de ziekte van Ménière treden vooral in het beginstadium plotseling aanvallen op van draaiduizeligheid met valneiging. Meestal gaan deze aanvallen gepaard met misselijkheid, braken, bleek zien en koud zweet.
De aanvallen van de ziekte van Menière en duizeligheidsmigraine (vestibulaire migraine) kunnen erg op elkaar lijken. Er wordt zelfs gedacht dat deze ziektes met elkaar te maken kunnen hebben. Bij mensen met de ziekte van Menière komt migraine namelijk veel vaker voor dan bij mensen zonder de ziekte van Menière.
Als je Ménière hebt, kun je zonder problemen met het vliegtuig op vakantie.
De ziekte van Ménière werd voor het eerst beschreven in 1861 door de Franse arts Prosper Ménière. De ziekte treft ongeveer een op de duizend mensen. Ze kan beperkt blijven tot een oor, maar bij meer dan 40 procent van de patiënten treft ze vroeg of laat ook het tweede oor.
De ziekte van Ménière is een chronische aandoening die wordt gekenmerkt door terugkerende aanvallen van duizeligheid en/of gehoorverlies en/of oorsuizen en/of volheidsgevoel in het oor.
Draai-duizeligheid komt meestal door een probleem met een evenwichtsorgaan. U heeft er 2: ze zitten binnen in het oor. Het zijn buisjes met vloeistof erin. Als zo'n buisje niet goed werkt, krijgen uw hersenen verkeerde informatie.
Symptomen. Vooral een acute aandoening van een van de evenwichtsorganen gaat gepaard met heftige draaiduizeligheid inclusief misselijkheid en braken. Vaak ziet u daarbij de omgeving draaien. De klachten kunnen minuten tot uren duren, waarna spontaan herstel optreedt.
Een vitamine D tekort is ook in verband gebracht met duizeligheid. Uit verschillende onderzoeken is namelijk naar voren gekomen dat bij patiënten met terugkerende BPPD (benigne paroxysmale positioneringsduizeligheid) sprake was van een vitamine D tekort.
In een anamnese gesprek en een neurologisch onderzoek zal de neuroloog erachter proberen te komen waar de duizeligheid vandaan komt. De diagnose zal worden besproken en uitgelegd. U krijgt ruimschoots de gelegenheid vragen te stellen. Het voorgestelde behandelplan is afhankelijk van de oorzaak van uw duizeligheid.
Aandoeningen van het gezichtsvermogen en vooral van de oogspieren kunnen ook aanleiding geven tot duizeligheid. Dit treedt bijvoorbeeld op bij het in gebruik nemen van een (nieuwe) bril of bij oogspierverlammingen.
Omdat de oorzaak van Ménière niet bekend is, bestaat er ook geen afdoende behandeling. De behandeling is per patiënt verschillend. Soms schrijft de specialist medicijnen voor, soms kan een gehoortoestel uitkomst bieden. Een hulpmiddel tegen de duizeligheid dat bij sommige patiënten baat biedt is de prismabril.
tinnitus kan ook spontaan verdwijnen; met name als het nog niet zo lang bestaat. Zelfs na 20 jaar of langer (zelfs na 50 jaar) is er nog verbetering mogelijk! Maar helaas kan (nog) niet iedereen geholpen worden.
Betahistine wordt bij de ziekte van Ménière voorgeschreven met als doel de bloeddoorstroming te verbeteren van het binnenoor.
Tinnitus kan mensen soms letterlijk gek maken en leidt in extreme gevallen zelfs tot een doodswens. Van de 100.000 mensen die er dagelijks ernstig last van hebben, is het bij 10 procent zo erg dat ze ten einde raad zijn.
Magnesium kan helpen om de functie van de trilhaartjes te verbeteren. Daarnaast kan het oorsuizen ook komen door een chronisch magnesiumtekort. In dat geval zou u met behulp van de magnesiuminhalatie (de beste opnamevorm van magnesium) goed geholpen kunnen zijn om de klachten doen te verminderen/ verdwijnen.
Minder stress zorgt voor minder irritatie, waardoor de tinnitus meer naar de achtergrond kan verdwijnen. Het lastige hiervan is dat antidepressiva – net als een aantal 'huis-tuin-en-keuken'-middelen zoals paracetamol en ibuprofen – bijwerkingen hebben die tinnitus juist kunnen verergeren.
Ga op de rand van je bed (in het midden) zitten, en ga op je zij liggen. Kom overeind als de duizeligheid voorbij is en ga dan op je andere zij liggen.