In Eritrea zijn de twee grootste godsdiensten het christendom en de islam (voornamelijk soennieten). 63% van de bevolking is christen.
Religie in Eritrea
Vier religies worden erkend: de Eritrees- orthodoxe Tewahedo kerk, de Eritrees- katholieke kerk, de evangelisch-Lutherse kerk en het soennisme, de grootste stroming binnen de Islam. Mensen van andere groeperingen mogen hun geloof niet belijden.
De belangrijkste reden die Eritreërs hebben om het land te verlaten is de dienstplicht. Kinderen krijgen vanaf 15 jaar militaire training. Volwassenen - ook vrouwen - moeten verplicht achttien maanden in militaire dienst. Daarna wordt de dienst regelmatig verlengd voor onbepaalde tijd.
De bevolking in Eritrea spreekt Tigrinya, de taal die wordt gebruikt door overheidsinstanties, en Arabisch. De diversiteit in taal en cultuur in Eritrea is erg groot. Er wordt bijvoorbeeld ook Amhaars, Tigray, Kunama, Afar, Belen en vele andere talen gesproken alsmede Europese talen zoals Engels en Italiaans.
Waarom vluchten mensen uit Eritrea? Veel mensen ontvluchten Eritrea vanwege de dienstplicht. Deze loopt vaak op tot meer dan tien jaar en is door de VN bestempeld als een vorm van dwangarbeid. Deserteurs en dienstweigeraars worden wreed bestraft en ook hun families lopen gevaar.
In het kort. De kleurcode van het reisadvies is rood voor grensgebieden van Eritrea met de buurlanden. Wat uw situatie ook is: reis niet hierheen.Het is er te gevaarlijk.
Ja, bezoekers mogen drinken in Eritrea . Het is echter belangrijk om op te merken dat alcohol niet overal verkrijgbaar is in Eritrea, en bezoekers moeten niet verwachten dat ze een breed scala aan drankjes of bars vinden. Het is ook belangrijk om de lokale gebruiken en wetten met betrekking tot alcoholconsumptie te respecteren.
Kennis van vreemde talen
Engels wordt nog steeds veel gebruikt in het onderwijs, de handel en de overheid en sommige oudere Eritreeërs kunnen nog steeds Italiaans spreken. Arabisch is ook vrij wijdverbreid, zowel voor sommigen als moedertaal en breder als een extra taal .
Eritreeërs zijn lastige mensen. Ze integreren moeilijk, maken weinig contact met Nederlanders, leren het Nederlands moeizaam, zijn vaak werkloos, nemen geen initiatief en eenzaamheid en alcoholmisbruik komen vaak voor.
In de oudheid kende het gebied wat we nu kennen als Eritrea zijn hoogtijdagen als het koninkrijk Aksum. Een handelsrijk dat bestond vanaf het jaar 100 tot 940 en dat rijkdom kende door de handel in ivoor. Het koninkrijk sloeg zijn eigen munten en rijkte zo ver als tot de Romeins-Egyptische grens.
De legers van Ethiopië en Eritrea en aanverwante milities zijn verwikkeld in een bloedige strijd met het Volksbevrijdingsleger van Tigray. Dat wil de macht over het eigen gebied. De oorlog in Tigray duurt al bijna twee jaar en heeft aan tienduizenden mensen het leven gekost. Miljoenen mensen zijn op de vlucht geslagen.
Eritrea staat op plaats 175 van de 193 landen in de Human Development Index. Dit betekent dat het land laag ontwikkeld is met een laag inkomen per inwoner, waar veel mensen in armoede leven en tweederde van de bevolking analfabeet is. Er wonen onge- veer 3,5 miljoen mensen.
Het land heeft veel kerken en gebedshuizen, waardoor het een belangrijk spiritueel centrum is voor gelovigen over de hele wereld. Bovendien betekent de religieuze diversiteit van het land dat ook mensen met andere geloofsovertuigingen vrij hun gang kunnen gaan in Eritrea.
Er zijn drie officiële talen in Eritrea: Tigrigna, Arabisch en Engels. Soms spreken de wat oudere lokale zakenmensen ook nog wel eens Italiaans. Groet een Eritreeër met 'Selam', wat vrede betekent.
Sommige schattingen suggereren dat 2 procent van de bevolking traditioneel animistisch is. De Baha'i-gemeenschap meldt ongeveer 500 leden, waarvan de helft in de hoofdstad Asmara woont. Er is slechts één Jood bekend die nog in het land is en die er op parttime basis woont.
Suwa is een traditioneel lokaal bier dat populair is in Eritrea. Het wordt meestal gemaakt van gerst en soms ook van maïs. Suwa heeft een lichte zurigheid en wordt vaak thuis gebrouwen. Het is een sociaal drankje dat bij speciale gelegenheden en bijeenkomsten wordt genoten.
Een van de meest herkenbare onderdelen van de Eritrese cultuur is de koffieceremonie. Koffie (Ge'ez ቡን būn) wordt aangeboden bij een bezoek aan vrienden, tijdens festiviteiten of als dagelijkse kost. Als koffie beleefd wordt afgewezen, wordt er hoogstwaarschijnlijk thee ("verlegen" ሻሂ shahee) geserveerd.
Er wordt afgeraden om te reizen naar en in de grensgebieden van Eritrea met de buurlanden. Niet alleen komen er in deze gebieden geweldsincidenten voor, er liggen ook nog landmijnen. In het grensgebied met Djibouti is er nog steeds een territoriaal conflict en zijn er politieke spanningen.
De laatste grote instroom van Eritreeërs begon in 2014 en duurt nog voort. Het gaat opnieuw vooral om mensen uit het grensgebied met Ethiopië. Ruim 90% behoort tot de Tigrinya-bevolking en is Koptisch christen.
Hallo! = Selam! Bij de volgende begroetingen is zowel dehando, dehan en kemmee goed.
Eritreeërs hebben een oude Semitische afkomst en een groot percentage van de bevolking is moslim, maar ze zijn geen Arabieren . De mensen op straat spreken geen Arabisch zoals mensen in Soedan. Het staat vermeld als een officiële taal, maar mensen gebruiken het niet met elkaar.
In tegenstelling tot Spaans, Engels en andere talen, wordt Arabisch van rechts naar links geschreven en gelezen, waardoor het één van de moeilijkste talen is.
in Eritrea in het algemeen
Vermijd niet-essentiële reizen in Eritrea vanwege de onvoorspelbare veiligheidssituatie die snel kan verslechteren als de spanningen tussen Eritrea en buurlanden escaleren (niveau 3 van 4). Let op: er zijn gebieden in Eritrea waar we u afraden naartoe te reizen.
De voorkant van een Eritrees paspoort. Vanaf 15 december 2024 hadden Eritrese burgers visumvrije of visum bij aankomst toegang tot 42 landen en territoria , waarmee het Eritrese paspoort op de 98e plaats stond qua reisvrijheid volgens de Henley-index voor visumbeperkingen.
Hoewel Asmara een relatief veilige stad is, is er een risico op straatcriminaliteit, vooral 's nachts . Vrouwelijke reizigers kunnen te maken krijgen met verbale en fysieke intimidatie door individuen of groepen mannen. Om uw persoonlijke risico te verkleinen: loop 's nachts niet alleen.