De term humanist wordt pas vanaf de Renaissance gebruikt, als de oude Griekse en Romeinse filosofen worden herontdekt. De mensen die deze filosofen bestuderen worden 'humanisten' genoemd. Bekende humanisten zijn Socrates, Erasmus, Descartes en Spinoza.
Doorheen De Humanisten kan men zich (rustig grasduinend) laten inspireren door bekende figuren: Spinoza; Pierre Bayle; Voltaire; Jeremy Bentham; Thomas Paine; David Hume; John Stuart Mill; Mary Wollstonecraft; Alexander & Wilhelm von Humboldt; Bertrand Russell; …
Walt Whitman : Amerikaanse dichter, essayist en journalist. Als humanist maakte hij deel uit van de overgang tussen transcendentalisme en realisme, waarbij hij beide visies in zijn werk verwerkte. Whitman is een van de meest invloedrijke dichters in de Amerikaanse canon, vaak de vader van de vrije vers genoemd.
Humanisten geloven niet dat goden nodig zijn om hun leven te leiden en denken zelf na wat de beste keus is. Humanisme is dus geen godsdienst. De meeste humanisten zijn atheïst of agnost.
Priester, humanist, filosoof, theoloog en schrijver – Desiderius Erasmus is een van de invloedrijkste denkers uit de Nederlanden. Zijn bekendste boek, Lof der zotheid, is in veel talen vertaald. Met kritiek op de katholieke kerk is hij een van de wegbereiders van de Reformatie.
Francesco Petrarca wordt vaak de vader van het humanisme genoemd. Hij is een van de eerste, zo niet dé eerste, Renaissancehumanist. Petrarca wil terugkeren naar de schoonheid en lichtheid van de Grieks-Romeinse cultuur.
De Griekse filosoof Socrates (5de eeuw voor Christus) geldt algemeen als grondlegger van het westerse humanisme. Hij stelde vragen bij alle vanzelfsprekendheden die op zijn weg kwamen. Vraagtekens plaatste deze wijsgeer vooral bij autoriteit en dogma's.
Het Paasverhaal betekent niets voor een humanist vanuit een spiritueel perspectief; we geloven niet dat Christus de zoon van God was , noch geloven we dat hij stierf voor onze zonden en werd opgewekt. Toch kan de menselijke kant van het Paasverhaal elk jaar dienen als een nuchtere herinnering aan de onmenselijkheid van de mens jegens de mens.
Het humanisme is een levensbeschouwing en is gebaseerd op de humanistische waarden zelfbeschikking, gelijkwaardigheid, verantwoordelijkheid, verdraagzaamheid, solidariteit, redelijkheid en rechtvaardigheid.
Vrijzinnig humanisten leven in het hier en nu, ze geloven niet in een leven na de dood. Wanneer ze sterven wordt hun lichaam opgenomen in het grotere geheel van de natuur. Ze leven alleen verder in de herinneringen van de mensen die hen dierbaar waren.
Zijn humanitaire inspanningen zijn breed erkend . Clooney heeft talloze prijzen ontvangen voor zijn humanitaire inspanningen, waaronder de Bob Hope Humanitarian Award en de USC Shoah Foundation's Ambassador for Humanity Award.
De humanistische denkrichting van de psychologie kreeg tractie dankzij hem, Abraham Maslow. Tot de oorspronkelijke theoretici van humanistische theorieën behoren naast Abraham Maslow ook Carl Rogers en Rollo May.
Ze hebben vertrouwd op de wetenschappelijke methode, bewijs en rede om waarheden over het universum te ontdekken en hebben menselijk welzijn en geluk centraal gesteld in hun ethische besluitvorming. Tegenwoordig worden mensen die deze overtuigingen en waarden delen humanisten genoemd en deze combinatie van houdingen wordt humanisme genoemd.
Humanisme zet je aan het denken
En die mens is, met al z'n vermogens, prima in staat zelf richting te geven aan zijn leven. Een humanist vertrouwt op het eigen kompas en maakt graag eigen keuzes, of het nu gaat om de liefde, de dood of het leven zelf.
Leonardo wilde vooral alles zelf onderzoeken en ervaren. En de zintuigen – meer specifiek de ogen – vormen zijn belangrijkste bron. Hierin week hij af van andere humanisten, die niet de zintuigen maar de rede als bron van kennis zagen.
Erasmus publiceert verschillende theologische en humanistische boeken voor een brede lezersgroep. Dankzij de nog jonge boekdrukkunst, uitgevonden rond 1450, wordt deze doelgroep ook bereikt. Boeken drukken kost veel minder tijd en geld dan boeken overschrijven met de hand.
Volgens humanisten staat het niet vast of iets goed of fout is, het wordt niet bepaald door een God of een heilig boek. Het is aan mensen zelf om dat te bepalen met elkaar en daar afspraken over te maken.
Humanisten beweren dat mensen de vrijheid hebben om betekenis, waarde en doel aan hun leven te geven door hun eigen onafhankelijke gedachten, vrije onderzoek en verantwoordelijke, creatieve activiteit .
Humanisme is een filosofische en ethische houding die de waarde van mensen benadrukt en in het algemeen de voorkeur geeft aan kritisch denken en bewijs (rationalisme en empirisme) boven acceptatie van dogma of bijgeloof.
Hoewel het atheïsme vaak gelinkt wordt met het vrijzinnig humanisme zijn ze toch niet identiek. Vrijzinnig verwijst naar vrijdenken: godsdienstvrijheid, scheiding van kerk en staat, vrij onderzoek en rationeel, kritisch en ondogmatisch denken vormen hierbij de basis. Humanisme zet dan weer de mens centraal.
Jezus was geen christen. Het geloof in Jezus, zoals de christelijke kerk dat op allerlei manieren uitdraagt, is iets heel anders dan wat Jezus zélf geloofde. Jezus was immers een Jood. Hij leefde en predikte in Galilea, een grotendeels Joodse landstreek in Palestina (het huidige Israël).
Hoewel Bultmann erkent dat humanisme en christendom tegengesteld zijn , hebben ze wel degelijk een gemeenschappelijke basis en kunnen ze elkaar ontmoeten, onder andere omdat ze beide vijanden zijn van subjectivisme en relativisme.
Vrouwen weten waarom dit te weinig is: het algemene is gedacht naar mannelijk model. Zonder in het klassieke feministische gelijkheid-verschildebat te willen verzeilen, moeten we toch systematisch rekening blijven houden met de ge - genderdheid van mens en maatschappij.
Humanistische spiritualiteit gaat op zoek naar dat wat bezieling, moed of troost biedt. Het is een zoektocht naar onze innerlijke belevingswereld en naar datgene wat ons verbindt. Spirituele humanisten vinden dat er te veel nadruk ligt op de ratio, het denken.
In het laatste deel van de 19e eeuw ontstond het seculiere humanisme in de wereld en specifiek in de Kerk als een beweging met de naam Modernisme. Het was een sterke poging om de “strakke” wetten, principes en praktijken van het katholieke leven te liberaliseren.