Iedereen van 12 jaar en ouder kan mondeling of schriftelijk vragen om een kopie van het medisch dossier. U kunt hiervoor bij uw arts of zorginstelling terecht. U hoeft geen reden aan te geven voor uw verzoek. Uw arts kan om een legitimatie vragen als u een kopie (of inzage) wilt hebben.
Alleen de artsen die bij uw behandeling zijn betrokken hebben het recht uw medisch dossier in te zien.
Uw zorgverlener mag uw medisch dossier inzien en gegevens uit uw medisch dossier bij een ander opvragen. Ook mag hij die gegevens met uw toestemming delen. Soms is hij verplicht uw gegevens te delen en is uw toestemming niet nodig.
Het is verboden om deze gegevens te verwerken, tenzij in de wet staat dat het in bepaalde situaties mag. In de Uitvoeringswet Algemene verordening gegevensbescherming (UAVG artikel 30, lid 5) staat dat hulpverleners zulke bijzondere persoonsgegevens mogen verwerken, in aanvulling op gezondheidsgegevens.
Ook overheidsorganisaties binnen de gezondheidszorg mogen gezondheidsgegevens verwerken voor bepaalde taken en doeleinden. Zoals de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd. Voorbeelden van wetten: Wet geneeskundige behandelingsovereenkomst (WGBO).
Iedereen van 12 jaar en ouder kan mondeling of schriftelijk vragen om een kopie van het medisch dossier. U kunt hiervoor bij uw arts of zorginstelling terecht. U hoeft geen reden aan te geven voor uw verzoek. Uw arts kan om een legitimatie vragen als u een kopie (of inzage) wilt hebben.
Voorbeelden van persoonsgegevens
Zoals een naam, adres, woonplaats en telefoonnummer. Er zijn ook 'bijzondere persoonsgegevens'. Dat zijn bijvoorbeeld seksuele gerichtheid, godsdienst en gezondheid. Die gegevens mag u niet verwerken, tenzij er voor u een uitzondering in de wet staat.
Ik wil weten wie er in mijn medisch dossier heeft gekeken. Heb ik het recht om dat op te vragen? In principe hebben alleen de zorgverleners waarmee je een behandelrelatie hebt, toegang tot jouw medisch dossier. Je mag bij jouw zorgaanbieder een overzicht opvragen van wie jouw gegevens hebben ingezien.
Wie is eigenaar en beheerder van jouw medisch dossier? De plicht voor het bewaren en de verantwoordelijkheid voor het beheer van een dossier ligt bij de hulpverlener zelf en de eventuele instelling waar hij werkt.
In een medisch dossier staan de gegevens over uw gezondheid, zoals de diagnose en de medicijnen die u slikt. Uw zorgverlener houdt het medisch dossier bij. Zo'n zorgverlener is bijvoorbeeld uw arts, uw apotheker of uw fysiotherapeut.
U kunt vragen om vernietiging van (een deel van) uw medisch dossier. Bijvoorbeeld als u niet wilt dat uw gegevens worden bewaard. Uw arts moet dit in de regel binnen 1 maand doen.
Bovendien heeft de werknemer, in tegenstelling tot zijn werkgever, altijd het recht het patiëntendossier te raadplegen en er een kopie van te krijgen.De arbeidsgeneesheer en de controlearts zijn gebonden aan het beroepsgeheim. Medische informatie doorgeven aan derden is verboden, tenzij dit wettelijk verplicht is.
Wie krijgt toegang tot CoZo? Iedereen met een Belgische elektronische identiteitskaart (eID) heeft automatisch toegang tot het platform. Wanneer je inlogt, zullen je rol (patiënt, behandelende arts, …) en andere gegevens gecontroleerd worden.
Omdat het in het belang van uw behandeling is, wordt uw toestemming verondersteld. Als u echter niet wilt dat uw huisarts bepaalde gegevens meestuurt, kunt u dit bij uw huisarts aangeven. Zoals gezegd, kunnen specialisten nooit uw dossier bij de huisarts raadplegen.
Je tandarts is verplicht een dossier bij te houden. Hierin houdt hij gegevens over jouw behandeling bij. Ook bewaart hij in je dossier röntgenfoto's. Je hebt recht op inzage in jouw medisch dossier.
Alleen de arbodienst of bedrijfsarts mag uw medische gegevens vragen en opslaan. Wel mag uw werkgever gegevens aan u vragen die noodzakelijk zijn om te kunnen beoordelen hoe het verder moet met uw werkzaamheden. Bijvoorbeeld wanneer u weer verwacht op het werk te zijn.
Wil dat zeggen dat elke zorgverlener zomaar al jouw gezondheidsgegevens kan zien? Alle zorgverleners bij wie je in behandeling bent, houden inderdaad een dossier van je bij, maar niet elke zorgverlener kan op elk moment je dossier bij een andere zorgverlener inkijken.
Data-eigenaar
Vanuit het normale spraakgebruik is het begrijpelijk om te spreken over een “eigenaar” van gegevens/data, maar juridisch klopt dat niet. Data is juridisch niet iets wat je in eigendom kan hebben. Persoonsgegevens – die ook data zijn – hebben strikt genomen dus ook geen eigenaar.
Via het patiëntenportaal van je huisarts of ziekenhuis (als de praktijk of instelling dit heeft, bijna iedereen maakt gebruikt van een digitale omgeving/portaal).
Mag mijn (nieuwe) tandarts met een vragenlijst mijn medische gegevens verzamelen? Ja, dat mag.Maar uw tandarts mag alleen vragen stellen die nodig zijn voor een goede behandeling. Uw tandarts heeft bijvoorbeeld informatie over uw gezondheid nodig om u een verdoving te kunnen geven.
Als je 16 bent, heb jij zelf recht op inzage in jouw medisch dossier. Jouw ouders hebben geen recht op inzage.Behalve als jij daarvoor toestemming geeft, net zoals dat voor volwassenen geldt.
Je mag aan de politie alleen feitelijke medische gegevens verstrekken over letsel dat een patiënt heeft opgelopen. Hiervoor vul je het Aanvraagformulier Medische Informatie in. De patiënt of diens vertegenwoordiger moet hier toestemming voor geven door het formulier te ondertekenen.
Wie mogen mijn gegevens in de Basisregistratie Personen (BRP) inzien? Naast een aantal soorten organisaties, zoals de Belastingdienst, mag uzelf uw persoonsgegevens in de Basisregistratie Personen (BRP) inzien. Ouders of verzorgers met ouderlijk gezag hebben inzage in gegevens van hun minderjarige kinderen.
Zorgen over privacy
Vooral over misbruik van hun identiteitsbewijs, het volgen van hun online zoekgedrag en wifitracking. Bij persoonsgegevens gaat het om informatie die ofwel direct over iemand gaat, ofwel indirect naar deze persoon te herleiden is. Bijvoorbeeld door meerdere persoonsgegevens met elkaar te combineren.
Gevoelige persoonsgegevens
Bijzondere persoonsgegevens zijn gegevens die zo privacygevoelig zijn dat het een grote(re) impact op iemand kan hebben als een organisatie deze gegevens verwerkt. Bijvoorbeeld gegevens over iemands gezondheid of politieke voorkeur.