Vooral vrouwen hebben last van incontinentie. Ongeveer een kwart van de volwassen vrouwen heeft hier last van. Bij mannen van volwassen leeftijd is dit ongeveer 10% die last heeft van incontinentie. Gemiddeld zijn er in Nederland ruim 3.5 miljoen mensen die last hebben van incontinentie klachten.
Het optreden van urine-incontinentie neemt toe met de leeftijd. Urine-incontinentie komt voor bij meer dan de helft van de zelfstandig thuiswonende Nederlandse vrouwen van 45 jaar en ouder. Ook mannen kunnen last hebben van urine-incontinentie. Dit komt echter twee keer zo weinig voor als bij vrouwen.
Hoe vaak komt urine-incontinentie voor? In Nederland hebben ruim 3,5 miljoen mensen, mannen en vrouwen, plasklachten. Van hen heeft ongeveer 1 miljoen last van een overactieve blaas en een half miljoen is incontinent voor urine1.
De belangrijkste oorzaken van urine-incontinentie zijn: Verzwakking van het bekkenbodemspieren en steunweefsel. Slechte afsluiting van de plasbuis. Een overactieve blaas door een neurologische aandoening.
Ongeveer 1 op de 4 vrouwen last krijgt van urineverlies.”
Incontinentie is vrijwel altijd goed te behandelen. Je kunt door middel van oefeningen leren om je bekkenbodemspieren bewust aan te spannen en weer te ontspannen. Ook kun je leren om bewust (plotselinge) verhoging van de buikdruk op te vangen. Zo kun je urine-incontinentie meestal verminderen of zelfs verhelpen.
Achter incontinentie bij ouderen kunnen zowel een fysieke-, cognitieve- als consumptieve oorzaken liggen. Bij fysieke oorzaken kunt u denken een aandoening aan belangrijke organen zoals bijvoorbeeld de blaas, de darmen of het bekkenbodem. Afwijkingen aan het zenuwstelsel kunnen eveneens incontinentie veroorzaken.
Een gezonde levensstijl en tijdige behandeling van hoge bloeddruk, hoog cholesterol en suikerziekte hebben onder meer effect op het voorkomen van incontinentie. Dat komt omdat incontinentie vaker voorkomt bij deze ouderdomsziekten.
Aandrangincontinentie of urge-incontinentie
Zowel mannen als vrouwen kunnen last hebben van aandrangincontinentie (ook wel urge-incontinentie genoemd) wat ook de meest bekende vorm van incontinentie is.
Incontinentie voor urine wil zeggen dat u uw plas niet goed kunt ophouden. Bij aandrang-incontinentie voelt u plotseling sterke aandrang om te plassen. U kunt de plas niet ophouden tot u het toilet bereikt. Aandrang-incontinentie gaat soms samen met inspannings-incontinentie.
Voorbeelden zijn darifenacine, flavoxaat, oxybutinine, solifenacine en tolterodine. Duloxetine wordt gebruikt bij stressincontinentie en inspanningsincontinentie. Duloxetine zorgt voor versterking van de spieren rond de urinebuis. U heeft hierdoor minder last van ongewenst urineverlies.
Stressincontinentie of ook wel inspanningsincontinentie is urineverlies bij inspanning, zoals tillen, sporten, hoesten en niezen. Met 'stress' wordt hier bedoeld dat het urineverlies optreedt als de druk op de buikholte plotseling toeneemt door het aanspannen van de buikspieren.
Verlies van urine en/of ontlasting kan leiden tot huidproblemen, zoals roodheid en jeuk. Wij noemen dit vochtletsel of IAD (incontinentie geassocieerde dermatitis). De kwetsbare huid van vaak oudere mensen is minder bestand tegen bacteriën en schimmels in de urine of ontlasting die de huid kunnen aantasten.
Doe geen extra inlegger in een pants: 'Als iemand thuis woont en last van incontinentie heeft, kan hij na een halve dag al met een verzadigde pants (incontinentiebroekje) rondlopen. Dat zit onprettig en kan huidschade veroorzaken. Zorgverleners hebben dan de neiging om een inlegger in het pants te doen.
Naarmate de dementie vordert, kan het zijn dat je naaste minder mobiel wordt. De afname van mobiliteit is een van de belangrijkste oorzaken van incontinentie bij dementie. Functionele incontinentie ontstaat wanneer iemand niet op tijd bij het toilet kan komen en komt vaak voor bij mensen met dementie.
vaak moeten plassen* 's nachts moeten plassen* urineverlies (urine-incontinentie) pijn in de onderbuik.
Bij incontinentie, ofwel urineverlies, is er sprake van het niet goed kunnen ophouden van urine. Het ontstaat bij mannen vaak op hogere leeftijd of als gevolg van een operatie.
Als iemand geen controle meer heeft over de stoelgang en ongewild ontlasting verliest, is er sprake van incontinentie voor ontlasting. Dit wordt ook fecale incontinentie of incontinentia alvi genoemd. Incontinentie komt vooral bij ouderen voor en vaker bij vrouwen dan bij mannen.
De meest voorkomende vormen van urineverlies bij vrouwen zijn inspanningsincontinentie en aandrangincontinentie. Bij inspanningsincontinentie, ook wel stressincontinentie genoemd, treedt ongewild urineverlies op tijdens inspanningen zoals sporten, tillen, hoesten of lachen.
Normaal gesproken plassen we per 24 uur ongeveer zes á zeven keer, waarvan soms één keer 's nachts. Als u vaker moet plassen – misschien wel ieder uur- dan spreken we van een overactieve blaas.
Staand plassen is ook een goede plasmethode voor dames. Onderzoek heeft aangetoond dat vrouwen die staand plassen hun blaas net zo goed legen als wanneer zij zittend plassen. In veel Afrikaanse landen wordt door vrouwen alleen staand geplast en is dit de reguliere methode. Mannen doen het al eeuwen: staand plassen.