Elk type gladiator kreeg een gespecialiseerde training in overeenstemming met hun bepantsering, wapens en vechttechnieken. De Thrax was gewapend met een gebogen dolk en een rond schild, en de Samnis had een kort zwaard en schild.De Murmillo had helmen met een vissenkam, een rond schild en een zwaard.
Gladiatoren waren ingedeeld in verschillende types, naargelang de wapens waarin ze getraind waren. De thraex (of Thraci�r) had een kort schild, hoge beenplaten en een kort kromzwaard. De murmillo had een langer schild, kortere beenplaten en een lang zwaard. Zijn helm had een hoge vertikale kam en een brede rand.
De oudste soorten gladiatoren droegen de naam van een volk: de Samniet en de Galliër. Hun uitrusting bestond uit dezelfde wapens als die waarmee de Samnieten en Galliërs in hun oorlogen met de Romeinen gewoonlijk vochten. De Samniet (samnis) was oorspronkelijk lichtbewapend, maar werd steeds zwaarder bewapend.
Vrouwelijke gladiatoren waren zeldzaam, maar komen wel voor in de Romeinse literatuur. Gaius Suetonius Tranquillus schrijft in zijn biografie van diverse keizers – De vita Caesarum – dat keizer Titus Flavius Domitianus het geweldig vond om te zien hoe vrouwen en dwergen in de arena tegen elkaar vochten.
Een gladiator die het had uitgeschreeuwd van de pijn of om zijn leven had gesmeekt, werd als een lafaard gezien. Als zo'n eerloze strijder verloor en doodverklaard werd, rende een slaaf de arena in om zijn schedel met een knuppel in te slaan. Dan werd de dode de arena uit gesleept.
De maaltijden van de gladiatoren bestonden – net als die van de 'gewone' bevolking – voornamelijk uit graan en gerechten zonder vlees. Dat gladiatoren in historische bronnen vaak 'gerst-eters' worden genoemd zou niet te verklaren zijn doordat zij in vergelijking tot de 'gewone' bevolking bijzonder veel granen aten.
Gladiatoren waren over het algemeen slaven, ter dood veroordeelde misdadigers of krijgsgevangenen, alle mensen die in de Romeinse wereld geen rechten genoten en wier leven als vervangbaar werd beschouwd, terwijl de veroordeelden en krijgsgevangenen, bijzonder fel omdat ze jarenlang van strijd hadden overleefd en lijden ...
Spartacus is ongetwijfeld de bekendste gladiator uit de Romeinse geschiedenis. Hij was afkomstig uit Thracië (het huidige Balkangebied), gevangengenomen en tot slaaf gemaakt door de Romeinen. Hij werd tot gladiator opgeleid in de gladiatorenschool van Lentulus Batiatus in Capua.
#11 Gladiator – R.
Het gevaarte is 62 meter hoog en aan beide uiteinden hangt een gondel. In iedere gondel kunnen tien mensen plaatsnemen, vijf aan elke kant. De gondel draait zelf én de arm draait rond.
Hoe word ik een gladiator? van Gary Northfield is een gigagrappig doeboek in Julius Zebra-stijl. De boeken over de gigagrappige zebragladiator zijn megapopulair in Nederland en Vlaanderen. Naast leesboeken, een moppenboek en een quizboek is er nu ook een doeboek.
Er waren allerlei varianten. Zo werden er soms wilde tijgers in het spel gebracht of werden historische veldslagen nagebootst. De gladiatorengevechten dienden niet alleen ter vermaak, maar ook voor het verspreiden van de krijgersethiek en voor het verbeteren van de verstandhouding tussen het keizerlijk hof en het volk.
Er waren meer dan twintig soorten gladiatoren, maar de zeven die in dit artikel worden beschreven waren het meest populair.
In deze kooien werden tijdens gladiatorenspelen leeuwen, tijgers, olifanten, honden, wolven of andere wilde dieren gestopt. Eenmaal met kooi in de arena gehesen, ging het luik open en moest de leeuw het bijvoorbeeld tegen een neushoorn opnemen. Het was een gevecht op leven en dood.
Bloeddorstige Romeinse gladiatoren hadden weinig op met vlees. Hun dieet was met veel graanproducten grotendeels vegetarisch. Ook dronken ze een 'powerdrankje' op basis van as van verbrande planten.
Een gladiator was bij de oude Romeinen iemand die een gevecht leverde als volksvermaak. Het woord gladiator is afgeleid van gladius, Latijn voor zwaard, en betekent 'zwaardvechter', hoewel gladiatoren ook wel andere wapens gebruikten.
Een Amfitheater is een Romeinse arena. In een Amfitheater werden gladiatorengevechten gehouden, maar ook dierengevechten.
Het gewicht van de kermisattracties ligt tussen de 28.000 kg en 78.000 kg. Prijzen van attracties beginnen bij 350.000,00 Euro en lopen op tot boven de 4.000.000,00 Euro.
De Romeinse slaaf Spartacus leidde in de eerste eeuw voor Christus een grote slavenopstand die duurde van 73 tot 71 voor Christus. Over zijn jonge jaren is vrij weinig bekend. Er wordt gezegd dat hij werd geboren in Thracië, een gebied in de huidige Balkan.
120 kilometer per uur
De Airborne is met z'n 65 meter de hoogste booster ter wereld. De twee gondels bieden samen plaats aan liefst 32 waaghalzen, die met een snelheid van 120 kilometer per uur worden rondgedraaid. Toen de kolossale machine stilviel, werd een noodplan in werking gesteld.
Gladiator is een Amerikaanse-Britse film uit 2000 die zich afspeelt in de Romeinse tijd. De film werd geschreven door David Franzoni en geregisseerd door Ridley Scott. Het is een fictief verhaal geïnspireerd op keizer Commodus en zijn vader Marcus Aurelius.
De film speelt zich af rond het jaar 180 na Chr. Het begint in Germania, waar Maximus een oorlog voert tegen de Gothen. Daarna rijdt hij waarschijnlijk naar Spanje toe, waar hij waarschijnlijk woont. Zijn bijnaam bij de gladiatoren is namelijk 'Spaniard', waaruit dus blijkt dat hij een Spanjaard is.
door Romulus en Remus. In de, volgens de Romeinse overlevering, tweehonderdvijftig jaar durende (753 - 509 v. Chr.) koningstijd, zijn er na Romulus nog zes (grotendeels legendarische) koningen geweest.
Historici schatten dat in de loop der eeuwen tussen de 300.000 en 500.000 mensen in het Colosseum zijn gestorven.
Binnen de prachtige elliptische rondingen van het Colosseum vochten gladiatoren met wilde dieren, maar er was ook plaats voor wagenrennen, bokswedstrijden en boogschieten. Het kon er erg bloederig aan toe gaan tijdens theatervoorstellingen waarbij veroordeelde misdadigers de rol van slachtoffer moesten spelen.
Venatio (meervoud venatio-nes, naar het Latijnse woord voor jachtpartij) noemde men in het Romeinse Rijk het volksvermaak waarbij mensen tegen wilde (roof)dieren of dieren onderling tegen elkaar in het strijdperk traden.