Zoutwatervissen: ansjovis, bot, griet, heilbot, makreel, kabeljauw, koolvis, rode poon, sardien, schar, schelvis, schol, tarbot, tong, tonijn, wijting, zeepaling en zeeduivel. Zoetwatervissen: baars, forel, karper, meerval, paling, snoek en steur.
Maar welke vissen kan je dan nog wel met een gerust hart eten? Wel, met schelvis, heek, tong, Alaska pollak, kabeljauw, koolvis en pladijs zit je goed. En ook mosselen, garnalen, kreeft en sint-jacobsschelpen zijn een goede keuze.
De gezondste keuze is vette vis, zoals haring, makreel, (Atlantische) zalm en sardines. Deze vette vissoorten bevatten veel omega 3-vetzuren. Deze bijzondere vetten beschermen tegen een hoge bloeddruk en hart- en vaatziekten. De Gezondheidsraad adviseert dan ook om 1 keer per week (liefst vette) vis te eten.
Advies voor het eten van vis
Voorbeelden van vette vis zijn zalm, forel, haring, makreel. Voorbeelden van magere vis zijn koolvis, kabeljauw, schol, tilapia, pangasius. Door weinig zelfgevangen zoetwatervis te eten, loop je minder risico op inname van verontreinigingen.
Als je de volgende 6 soorten vermijdt ben je al heel goed op weg: Paling, slibtong, zeebaars, kabeljauw, gamba's en (geelvin, blauwvin, grootoog) tonijn. Deze soorten zijn overbevist of worden gevangen met veel schade aan mens, milieu en natuur.
Een magere witvis zoals tilapia past in een verantwoord en gezond dieet. Maar ook het toevoegen van een vette vis zoals paling aan je salade of op de boterham is een gezonde keuze.
Kabeljauw is een bron van eiwitten met een laag vetgehalte, waardoor het een uitstekende keuze is voor mensen die hun vetinname willen verminderen en hun hartgezondheid willen verbeteren . Kabeljauw bevat ook een aanzienlijke hoeveelheid jodium, wat een belangrijk mineraal is voor de schildklierfunctie.
De enige manier om te weten of vis schadelijke hoeveelheden chemische verontreinigende stoffen bevat, is door ze in een laboratorium te laten testen . Volg deze eenvoudige richtlijnen om het risico voor uw gezin te verlagen: Als u sportvis eet, zoals forel, zalm, snoekbaars en baars, eet dan de kleinere, jongere vissen (binnen de wettelijke grenzen).
Goede keuzes zijn bijvoorbeeld zalm, garnalen, ansjovis, krab, forel en haring. Deze bevatten weinig zware metalen. Eet vis zoals tonijn, zwaardvis en haai maximaal 1 keer per week anders krijg je snel te veel kwik binnen en dat is schadelijk voor je gezondheid.
Naast het hoge eiwitgehalte en het lage vetgehalte is inktvis ook rijk aan essentiële vitaminen en mineralen. Het is een goede bron van vitamine B12, die belangrijk is voor de aanmaak van rode bloedcellen, en bevat ook veel selenium, een mineraal dat het immuunsysteem helpt ondersteunen.
De Dietary Guidelines for Americans stellen dat kinderen, om deze hogere hoeveelheden te consumeren, alleen vis uit de "Best Choices"-lijst mogen eten die nog minder kwik bevat - deze vissoorten zijn ansjovis, makreel, meerval, mosselen, krab, rivierkreeft, bot, schelvis, harder, oesters, schol, koolvis, zalm, ...
Zalm is dus een klein beetje gezonder dan tonijn uit blik. Maar dat betekent niet dat tonijn uit blik slecht is. Volgens het voedingscentrum zou je eens per week vis moeten eten, en daartoe rekenen ze ook tonijn en zalm uit blik.
Is dorade gezond? Ja, dorade is rijk aan eiwitten, omega-3 vetzuren en vitaminen zoals B12.
Meer dan twee keer per week vis eten wordt niet aanbevolen, onder andere wegens het kwikgehalte. Bovendien worden bepaalde vissoorten overbevist, en komt hun soort (en de biodiversiteit) daardoor in gevaar. Met dat milieuaspect in gedachten raadt het Vlaams Instituut Gezond Leven aan om één portie vis per week te eten.
Volgens de Keuringsdienst van Waarde is er eigenlijk nauwelijks verschil tussen de twee. Het enige verschil is dat de 'verse' vis al ontdooid is en klaar is om te bereiden, terwijl je de diepvriesvis zelf nog moet ontdooien.
Wilde zalm zwemt vrij rond, krijgt geen antibiotica en wordt niet overvoerd. Maar de vangst kan tot grote milieuschade leiden door overbevissing en bijvangst van dolfijnen, schildpadden, vissen en haaien. Kweekzalm wordt meestal in zee gekweekt in drijvende kooien.
Het voedingscentrum raadt aan om 1 keer per week vis te eten. Bij voorkeur vette vis zoals zalm, sardientjes, haring, paling of makreel. Schaal- en schelpdieren zoals oesters, mosselen en kreeft zijn officieel geen vissen, maar tellen wel mee als vis in de Schijf van Vijf.
Kies vis en schelpdieren die minder kwik bevatten, zoals zalm, forel, tilapia, kabeljauw, tong, sardines, garnalen, oesters en andere schelpdieren . Voor de meeste gezondheidsvoordelen kiest u vette vis, zoals zalm, forel, haring, makreel en sardines. o Deze vissoorten bevatten gezonde omega-3-vetzuren.
In november 2015 werd aangetoond dat in België ingevoerde en ontdooide pangasius uit Vietnam een hoog aantal bacteriën bevatte. Bovendien was in 2000 ook al een zeer hoog percentage (33 procent) van salmonella vastgesteld in Vietnamese aquacultuurproducten.
Zoutwatervissen: ansjovis, bot, griet, heilbot, makreel, kabeljauw, koolvis, rode poon, sardien, schar, schelvis, schol, tarbot, tong, tonijn, wijting, zeepaling en zeeduivel. Zoetwatervissen: baars, forel, karper, meerval, paling, snoek en steur.
Over het algemeen helpt het eten van volledig gekookt voedsel dat warm wordt geserveerd u om voedselgerelateerde ziekten te voorkomen, soms voedselvergiftiging genoemd. Er zijn echter een paar soorten voedselgerelateerde ziekten die u kunt krijgen van vis die niet kunnen worden voorkomen door koken .
Denk twee keer na voordat je rauwe vis eet. Je kunt er nooit helemaal zeker van zijn dat de vis geen parasieten of hoge niveaus bacteriën herbergt. Kook vis grondig tot het ondoorzichtig is en gemakkelijk uit elkaar valt met een vork.
Wormparasieten veroorzaken alleen gezondheidsproblemen als vis niet goed wordt bereid (goed invriezen en normaal koken doden de wormen). De wormen worden niet van persoon op persoon overgedragen. Het inslikken van een levende parasitaire worm kan geen ziekte veroorzaken als deze door de darmen gaat en wordt uitgescheiden.
Methylkwik is het type dat in vis wordt aangetroffen. De vissen met de hoogste kwikgehaltes zijn onder andere koningsmakreel, haai, zwaardvis, tonijn en tegelvis en de vijf vissen met de laagste kwikgehaltes zijn sardines, zalm, kabeljauw, meerval en tilapia.
Kabeljauw is rijk aan veel verschillende vitamines en mineralen die allemaal een gezonde werking hebben in het lichaam. Zo bevat kabeljauw onder andere vitamine B11 (foliumzuur), vitamine B12, kalium, fosfor en magnesium. Vitamine B11, ook wel foliumzuur genoemd, is nodig voor de aanmaak van rode en witte bloedcellen.